دریاچه ی شومی که قاتل شهرش شد!+تصاویر
ساعت 24-دریاچه ای را تجسم کنید که به خاطر خاصیت درمانی در عرض چند سال باعث رونق یک شهر شود و پای گردشگران زیادی را به شهر باز کند اما بعد از چند سال که شهر حسابی شلوغ و پرگردشگر شد ناگهان به قاتل شهر تبدیل شود! درباره ی شهر اپیکوان در آرژانتین حرف می زنیم شهری که حدود ۳۰ سال پیش در به زیر دریاچه رفت و ۲۵ سال از روی زمین محو شد اما در نهایت از زیر آب بیرون آمد و امروز به شهر ارواح آرژانتین معروف معروف شده است.
حدود ۳۳ سال پیش یکی از محبوب ترین شهرهای آب گرم آرژانتین بدون کوچک ترین اثری ناپدید شد! در عرض چند روز شهر اپیکوان (Epicuen) به زیر امواج دریاچه اپیکوان رفت و از نقشه جغرافیایی پاک شد! این شهر به مدت ۲۵ سال زیر آب های دریاچه بود تا اینکه در نهایت آب ها عقب نشینی کردند و در اواخر سال ۲۰۰۹ کم کم ویرانه هایی از شهر ارواح خودش را نشان داد. اپیکوان در فاصله ی ۵۷۰ کیلومتری جنوب غربی پایتخت آرژانتین قرار دارد اما شاید تعجب کنید که با وجود این فاصله ی زیاد همچنان در استان بوئنوس آیرس قرار دارد.
اما دریاچه ای که این بلا را سر این شهر بخت برگشته آورد یک دریاچه ی معمولی نیست و پشت سرش افسانه ای جالب است! طبق این افسانه علت به وجود آمدن این دریاچه اشک های یک عاشق به خاطر از دست دادن عشق واقعی اش است! در ابتدای قرن بیستم خیلی ها به سراغ این دریاچه آمدند تا از مواد معدنی ارزشمندش برای تولید شیشه و دارو استفاده کنند. کیلو کیلو سولفات از دریاچه استخراج و برای فروش به پایتخت برده می شد و مردم سود و فایده ی این دریاچه آب گرم را در خانه هایشان به خوبی احساس می کردند. مدت ها مردم محلی از خواص این دریاچه اطلاع داشتند اما هنوز هیچ تحقیق علمی ای بر روی این آب ها انجام نشده بود تا اینکه در سال ۱۹۰۹ ترکیبات این آب به خوبی بررسی و ارزش آب دریاچه به تایید رسید و باعث شد که در سال ۱۹۲۱ در گوشه ای از ساحل دریاچه یک ریزورت ساخته شود.
حالا دیگر، گردشگران زیادی از بوئنوس آیرس به این دریاچه می رفتند و از خاصیت شناور ماندن در دریاچه که شباهت های زیادی به دریای مرده داشت استفاده می کردند. حتما می دانید که خاصیت شناور ماندن در دریاچه به خاطر وجود نمک زیاد در آن است نمک موجود در این دریاچه ۱۰ برابر بیشتر از اقیانوس ها بود به طوری که در دهه ۱۹۳۰ اینجا دومین آب شور دنیا بود.
در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ تعداد گردشگرانی که برای استفاده از املاح معدنی این دریاچه به این محل می رفتند بیشتر و بیشتر شد. خاصیت درمانی آب دریاچه بیماری هایی مثل روماتیسم، بیماری های پوستی و حتی دیابت را درمان می کردند. البته بعد از افتتاح ایستگاه قطار اپیکوان در سال ۱۹۷۲ حتی تعداد گردشگران این دریاچه را از اینی که بود هم بیشتر کرد به طوری که در شلوغ ترین روزها حدود ۲۰ هزار گردشگر به بازدید این دریاچه می رفتند. اما ناگهان ورق برگشت!
در اوایل نوامبر ۱۹۸۵، بارندگی شدیدی شروع به بارش کرد و بعد از چند وقت بارش بی امان، آب دریاچه به طرز خطرناکی بالا آمد! شرایط آنقدر خطرناک بود که حتی دیواره ای که در سال ۱۹۷۸ برای حفاظت از شهر در اطراف دریاچه ساخته شده بود هم در ۱۰ نوامبر ۱۹۸۵ خراب شد. ناگهان آب به خیابان ها سرازیر شد و آرام آرام همه ی مناطق اطراف را به زیر آب برد. خوشبختانه اهالی شهر موفق به فرار شدند اما دار و ندارشان در زیر امواج دریاچه به نابودی کشیده شد. شهر به مدت ۲۵ سال کاملا در زیر آب های نمکی قرار گرفت تا اینکه بالاخره این آب ها عقب نشینی کردند و از ویرانه هایی که با لایه ضخیمی از نمک پوشیده شده بودند رونمایی شد. در زمانی که شهر در حال فرو رفتن در زیر آب بود ساکنان این شهر به شهر مجاور کارهو (Carhué) پناه بردند البته به سختی! چون در آن زمان شهر کارهو در زیر سایه ی شهر پر رونق اپیکوان قرار داشت و هیچ گونه امکاناتی نداشت.
با اینکه حدود ۳۰ سال از آن ماجرا گذشته اما بیشتر ۱۵۰۰ نفری که از اهالی دائمی این شهر بودند هنوز هم واقعه ی تلخی را که یک شبه همه چیز آن ها را به نابودی کشاند را فراموش نکرده اند. با اینکه در این سیل هیچ کسی جانش را از دست نداد اما تاثیرات روانی آن خسارات زیادی بر جای گذاشت به خصوص در بین پا به سن گذاشته هایی که تلاش می کردند با شرایط جدید زندگی شان کنار بیایند. با اینکه امروز این شهر از زیر آب بیرون آمده اما کسانی که شهر را ترک کردند هیچ وقت دوباره به این محل برنگشتند. اما با این حال امروز هم خیلی ها به این شهر می روند تا از ویرانه هایش دیدن کنند شاید برایتان جالب باشد که بدانید تورهای گردشگری به این شهر ترتیب داده می شود تا گردشگران مشتاق از ویرانه های نشسته در لایه ای از نمک دیدن کنند چون برای خیلی ها جالب است که ببینند که شهری که این همه سال در زیر آب بوده چه شکلی شده است.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.