مزار عمادالکتاب در گوشه‌ای از قبرستان امامزاده عبدالله شهرری، که در فهرست آثار ملی ثبت شده قرار دارد. مزار این هنرمند سال‌ها محل بی‌توجهی بوده و بارها در نزدیکی آن نخاله و زباله رها شده است. به تازگی هم عکس‌هایی از نخاله‌های ساختمانی که روی قبر این استاد خوشنویسی رها شده بود، منتشر شد.
چند سال پیش، صحبت‌هایی درباره ساخت یک مقبره کوچک روی قبر «عمادالکُتّاب» مطرح شده بود، اما مدیر وقت میراث فرهنگی شهرستای ری مسؤولیت آن را متوجه کانون خوشنویسان و اداره اوقاف که متولی این گورستان و امامزاده ثبت شده است، دانسته بود که تا حالا هیچ اقدامی از سوی هیچ‌یک از آنها انجام نشده است.
اکنون پس از انتشار خبر بی‌احترامی به مزار عمادالکتاب برای چندمین‌بار، نوروز تقی‌پور ـ رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ری ـ در این‌باره توضیح داد: کارگران محوطه امامزاده عبدالله(ع) حین بازسازی برخی از قبور، مقدار کمی خاک را به شکل اتفاقی و موقتی روی مقبره عمادالکتاب ریخته بودند که با حضور و نظارت کارشناسان میراث فرهنگی، مقبره این استاد بزرگ خوشنویسی کشور و محیط اطراف آن به طور کامل بهسازی و تابلو معرفی مشاهیر در کنار مقبره نصب شد.
او تاکید کرد: اداره اوقاف شهرستان در حین بازسازی قبور و محوطه‌های قبرستان‌های قدیمی باید دقت بیشتری نسبت به قبور و مقبره افراد معروف داشته باشد.
رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ری افزود: پرسنل یگان حفاظت میراث فرهنگی روزانه به صورت دقیق بر قبور افراد معروف و آثار تاریخی نظارت می‌کنند.
تقی‌پور یادآور شد: عمادالکتاب از بزرگ‌ترین استادان نستعلیق دوران مشروطه بود که راز و رمز قواعد و شیوه نستعلیق را به بهترین وجه کشف کرد و رسالت هنری و تاریخی‌اش را با چاپ رسم‌المشق به شایستگی به پایان برد.
میرزا محمدحسین سیفی قزوینی ملقب به عمادالکتاب، از استادان بنام خوشنویسی و خط نستعلیق در یکصد سال قبل بود که شیوه خاص «میرزا محمدرضا کلهر» را در خوشنویسی گسترش داد. او آخرین حلقه از زنجیره استادان قدیم خوشنویسی است که این هنر را به خوشنویسان معاصر پیوند داد. میرزامحمدحسین سال ۱۲۷۱ در خیابان ناصرخسرو تهران یک آموزشگاه خوشنویسی راه‌اندازی کرد و به واسطه آن‌که نسخه‌ای از شاهنامه فردوسی را برای مظفرالدین شاه قاجار خوشنویسی کرد، لقب «عمادالکتاب» را گرفت و به مدت هفت سال هم معلم مشق احمدشاه قاجار بود. او در دوران مشروطه، جزو جنبش آزادی‌خواهان بود و پنج سال هم زندانی شد. عمادالکتاب در چند سال آخر عمر در دربار پهلوی سمت خوشنویس مخصوص را داشت و در سال ۱۳۱۳ شمسی موفق به دریافت نشان درجه یک فرهنگ از وزارت معارف (وزارت فرهنگ) و یک قطعه مدال نفیس از دربار رضاشاه شد.
میرزامحمدحسین در بیست و ششم تیرماه سال ۱۳۱۵ در ۷۵ سالگی در تهران درگذشت و در امامزاده عبدالله شهرری به خاک سپرده شد. این گورستان به همراه بنای امامزاده آن در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۷۸ به شماره ۲۳۱۳ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.
انتهای پیام
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.