قهر بزرگ جامعه وعبور از رفتار آشتی جویانه
ساعت 24 - کنش‌گری برای بخش اعظمی از جامعه و همچنین اصلاح‌طلبان و روشنفکران با دشواری روبه‌رو است. پیچیدگی شرایط به نحوی است که از یک سو ساخت قدرت درعمل - فارغ از تبلیغات- تن به هیچ مصالحه راهگشایی نمی‌دهد و جامعه هم به مرور با پیش گرفتن یک قهر گسترده، ازهر نوع رفتار آشتی‌جویانه دوری می‌جوید و درنتیجه از کنش‌گری‌های میانه نیز اعلام عبور می‌کند.
مامیت‌خواهان در تحلیلی ساده‌انگارانه معتقدند با مشارکت کم، می‌توانند قدرت را به دست گرفته و با ساخت قدرت یک‌دست شده خودشان تولید رضایت کنند، یعنی از مشروعیت مدنی به سمت مقبولیت کارکردی پیش بروند. در این راستا حتی دیدگاه‌هایی مثل اقتدارگرایی مطلوب را مطرح کرده و الگوی چین را مثال می‌زنند. درصورتی که الگوی چین با الگوی هیچ کشور دیگری قابل مقایسه نیست. حتی چین نیز با این ساختار سیاسی در بلندمدت قابل دوام نخواهد بود.
مشروعیت مدنی جامعه از دست رفته است
جامعه ایران، تفاوت‌های تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی بسیاری با این الگوها دارد. با آنکه جامعه ایران دچار مشکلات معیشتی و درگیر بقای زندگی است اما ارزش‌های ابراز وجود در جامعه ایران آن‌چنان رو به جلو رفته است که برای آن نمی‌توان مدل چینی را پیاده‌سازی کرد. در عمل نیز به علت اینکه فاقد مشروعیت مدنی گسترده بوده و به دنبال رسیدن به قدرت هستند، سهمی برای مشارکت آحاد جامعه قائل نبوده، به نظام تکنوکراتی کشور هم اعتمادی ندارند و اساسا عصاره نخبگی کشور هم نیستند. همچنین با مدیریت‌های ضعیف دچار بحران عمیق دستاورد شده‌اند؛ یعنی هم مشروعیت مدنی جامعه از دست رفته و هم کارکرد مقبولیت‌زا حاصل نشده است.
درنتیجه، شواهد حاکی از آن است که نارضایتی اقتصادی-اجتماعی روز به روز بیشتر شده است. از سوی دیگر، تجربه احساس بی‌فایدگی از نتایج رای‌دادن درگذشته به علاوه نحوه چینش و اجازه شورای نگهبان برای حضور کاندیداها و کاهش احتمال موفقیت، سبب شده که امروز انتخابات در یک وضعیت بغرنج، قرار گیرد و شیوه مشارکت مردم تبدیل به ابزاری برای ابراز نارضایتی شود.
اساسا عدم موفقیت در این سه عامل اصلی، بن‌بستی است که در شرایط فعلی پیش روی روشنفکران، اصلاح‌طلبان، کنش‌گران طبقه متوسط و دهک‌های پایین است که خواستار تغییر وضعیت اقتصادی هستند. رفتارشناسی رای‌دهندگان نشان می‌دهد احتمال مشارکت مجدد در انتخابات برای رای‌دهندگانی که به صورت متوالی دچار ناکامی شده‌اند، ضعیف خواهد بود. عملکرد جناح حامی دولت که پیش از این از ابزارهای دولت پنهان نیز برخوردار بوده است موجب شکل‌گیری انگاره عمومی، بی‌فایدگی کنش مشارکتی و نوعی سستی، بی‌تفاوتی و کرختی عمومی و پیدایش ناامیدی فزاینده شده و دربخشی از جامعه نیز انگیزه‌های اعتراضی درطیفی از اعتراض بی‌صدا تا اعتراض خیابانی را پدید آورده است. تداوم سیاست‌های محدودسازی اجتماعی و سیاسی همراه با تنگ وکوچک کردن حوزه عمومی و دخالت درحوزه خصوصی به مرور موجب صاحبان قدرت، امروز در ارکان دولت خود معماران بن‌بست‌آفرین درشرایط کنونی ایران هستند.
علی ربیعی - روزنامه اعتماد
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.