نازایی سیاستمداران چپوراست آشکار است
ساعت 24 - حشمتالله فلاحتپیشه گفت: بخش عمدهای از سیاستمداران چپ و راست کشور ما دچار یائسگی سیاسی شدهاند. نه یک رویش فکری دارند و نه رویش بدنه تشکیلاتی دارند. اصلا قیافههای برخی از اینها را ببینید که اتفاقا به دولت رفتهاند از قیافهشان نوعی مردگی و کهنگی میبارد.
وفاق ملی در زبان پزشکیان با وفاق ملی در زبان کسانی که دولت ایشان را تا حد زیادی از آن خلوص ستادی انداختند فرق دارد. آقای پزشکیان وقتی میگوید وفاق ملی پشت بندش میگوید ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری خارجی برای رشد هشت درصد نیاز دارم.
برآوردی که من کردهام از سال ۱۳۷۰ تا چای دبش، پولهایی که دچار فساد شدند، بر اساس نرخ دلار روز بیش از ۵۰ و چند میلیارد دلار بوده است. این که چقدر برگشته یا برنگشته این علیالسویه است.حضور مهاجران افغان غیرقانونی نیز که این روزها باعث بروز نگرانیهایی در جامعه شده است، از موضوعات دیگری بود که فلاحتپیشه به آن گریزی زد و با بیان خاطرهای، گفت: «بنده معتقدم هشت میلیون افغان در ایران هستند. یک خطر جدی برای امنیت است.»
* آقای فلاحتپیشه! شما از حامیان آقای پزشکیان قبل از انتخابات بودید، چقدر رایآوری ایشان را در انتخابات قابل پیشبینی میدانستید؟ خصوصا این که کل دولت برای پیروزی آقای جلیلی بسیج شده بود. برخی حتی نگران تقلب به نفع کاندیدای تندروها بودند.
انتخابات این دوره را یکی از سالمترین انتخابات تاریخ کشور دیدم، چون رقابت خیلی جدی شد. هرچند که ۵۰ درصد مردم نیامدند ولی به نظرم پیروزی پزشکیان در مرحله دوم به ویژه مدیون حدود ۹ درصد کسانی بودند که تحریم کرده بودند ولی آمدند و واقعا رای به تغییر بود.
یکی از ظلمهایی که به انتخابات در ایران میشود این است که هر کسی در انتخابات پیروز میشود جریاناتی سعی میکند ایشان را وادار کند که بگوید من نماینده تداوم هستم نه تغییر. یعنی به مردم میگوید برای تغییر آمدهام ولی ادبیاتش به گونهای شکل میگیرد که برای تداوم آمدهام.
جریانات مختلف قدرت در داخل حکومت هستند و الآن نیز در دولت هستند. وقتی میگوییم دولت، انتخابات را نقطه عطف بگیریم. وقتی انتخابات صورت گرفت به طور طبیعی آقای پزشکیان باید در ستادش مینشست و افرادی را به عنوان وزیر و... مشخص میکرد. وقتی برای این افراد جنگید و دید که نمیتواند، یک سری افرادی را برای حضور در کابینه انتخاب کرد که شاید ۷۰ درصد به ایشان رای نداده و حتی برخیها هم توهین کرده بودند، همین نوعی دلسردی ایجاد کرد.
عدهای که دنبال پست نبودند از جمله شخص بنده گفتیم ایشان گفته وفاق ملی یک فرصتی به وفاقش بدهیم. وفاق ملی نباید به معنای عقب نشینی پزشکیان باشد؛ به این معنی باید باشد که ایشان خواستههای مردم را نمایندگی میکند. مثلا رفع فیلترینگ و پایان دادن به گشتهای مختلف ارشاد و غیره که چالش و تنش در جامعه است و یک سری مدیریتهای اقتصادی و تغییر در سیاست خارجی.
وقتی ایشان میگوید، یک فرصت به او بدهیم، شاید ایشان فکر میکند با افرادی میتواند این وفاق را پیش ببرد که الزاما جزء تیمشان نباشند. این فرصت به ایشان داده شده است ولی هنوز گام اساسی برداشته نشده و تنها علامتی که از دولت میبینیم فشار جدید بر مردم مانند جراحی و بنزین و... است. در صورتی که به ایشان میگویم بودجه امسال بر اساس فروش یک میلیون بشکه نفت در روز با ۶۵ دلار برای هر بشکه بسته شده است ولی در طول این شش ماه روزی ۶۰۰ هزار بشکه نفت بیشتر فروخته شده است. همین فروش را ببینیم کجا رفته است؟ ۶۰ درصد بیش از چیزی که در بودجه دیده شده است، قبل از این که بنزین را {جراحی کنند) همین را ببینند.
میگویند شما در اقتصاد دخالت نکنید. این بنزین با این وضعیت از آب ارزانتر است. میگویم من کاری به این قضیه ندارم. ولی ۱۲ سال جزو کمیسیونهای تلفیق بودجه و برنامه بودم و ردیفهای بودجه را میشناسم.
بیشتر ردیفهایی که متاسفانه در دولت گذشته تصویب شد در راستای منافع ملی پول نمیگیرند، در راستای منفعت عمومی پول نمیگیرند. ببینید چه بنیادهای مختلفی پول میگیرند. از همه مهمتر ششصد هزار بشکه نفت در روز اضافه فروخته شده است. پول این را ببینید کجاست، قبل از این که به سراغ گرانی بنزین بروید. این کار باعث اعتماد سازی میشود. بعد از آن دولت میتواند اصلاحات اقتصادی را شکل دهد.
وفاق ملی در زبان پزشکیان با وفاق ملی در زبان کسانی که دولت ایشان را تا حد زیادی از آن خلوص ستادی انداختند فرق دارد. آقای پزشکیان وقتی میگوید وفاق ملی پشت بندش میگوید ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری خارجی برای رشد هشت درصد نیاز دارم.
برآوردی که من کردهام از سال ۱۳۷۰ تا چای دبش، پولهایی که دچار فساد شدند، بر اساس نرخ دلار روز بیش از ۵۰ و چند میلیارد دلار بوده است. این که چقدر برگشته یا برنگشته این علیالسویه است.حضور مهاجران افغان غیرقانونی نیز که این روزها باعث بروز نگرانیهایی در جامعه شده است، از موضوعات دیگری بود که فلاحتپیشه به آن گریزی زد و با بیان خاطرهای، گفت: «بنده معتقدم هشت میلیون افغان در ایران هستند. یک خطر جدی برای امنیت است.»
* آقای فلاحتپیشه! شما از حامیان آقای پزشکیان قبل از انتخابات بودید، چقدر رایآوری ایشان را در انتخابات قابل پیشبینی میدانستید؟ خصوصا این که کل دولت برای پیروزی آقای جلیلی بسیج شده بود. برخی حتی نگران تقلب به نفع کاندیدای تندروها بودند.
انتخابات این دوره را یکی از سالمترین انتخابات تاریخ کشور دیدم، چون رقابت خیلی جدی شد. هرچند که ۵۰ درصد مردم نیامدند ولی به نظرم پیروزی پزشکیان در مرحله دوم به ویژه مدیون حدود ۹ درصد کسانی بودند که تحریم کرده بودند ولی آمدند و واقعا رای به تغییر بود.
یکی از ظلمهایی که به انتخابات در ایران میشود این است که هر کسی در انتخابات پیروز میشود جریاناتی سعی میکند ایشان را وادار کند که بگوید من نماینده تداوم هستم نه تغییر. یعنی به مردم میگوید برای تغییر آمدهام ولی ادبیاتش به گونهای شکل میگیرد که برای تداوم آمدهام.
جریانات مختلف قدرت در داخل حکومت هستند و الآن نیز در دولت هستند. وقتی میگوییم دولت، انتخابات را نقطه عطف بگیریم. وقتی انتخابات صورت گرفت به طور طبیعی آقای پزشکیان باید در ستادش مینشست و افرادی را به عنوان وزیر و... مشخص میکرد. وقتی برای این افراد جنگید و دید که نمیتواند، یک سری افرادی را برای حضور در کابینه انتخاب کرد که شاید ۷۰ درصد به ایشان رای نداده و حتی برخیها هم توهین کرده بودند، همین نوعی دلسردی ایجاد کرد.
عدهای که دنبال پست نبودند از جمله شخص بنده گفتیم ایشان گفته وفاق ملی یک فرصتی به وفاقش بدهیم. وفاق ملی نباید به معنای عقب نشینی پزشکیان باشد؛ به این معنی باید باشد که ایشان خواستههای مردم را نمایندگی میکند. مثلا رفع فیلترینگ و پایان دادن به گشتهای مختلف ارشاد و غیره که چالش و تنش در جامعه است و یک سری مدیریتهای اقتصادی و تغییر در سیاست خارجی.
وقتی ایشان میگوید، یک فرصت به او بدهیم، شاید ایشان فکر میکند با افرادی میتواند این وفاق را پیش ببرد که الزاما جزء تیمشان نباشند. این فرصت به ایشان داده شده است ولی هنوز گام اساسی برداشته نشده و تنها علامتی که از دولت میبینیم فشار جدید بر مردم مانند جراحی و بنزین و... است. در صورتی که به ایشان میگویم بودجه امسال بر اساس فروش یک میلیون بشکه نفت در روز با ۶۵ دلار برای هر بشکه بسته شده است ولی در طول این شش ماه روزی ۶۰۰ هزار بشکه نفت بیشتر فروخته شده است. همین فروش را ببینیم کجا رفته است؟ ۶۰ درصد بیش از چیزی که در بودجه دیده شده است، قبل از این که بنزین را {جراحی کنند) همین را ببینند.
میگویند شما در اقتصاد دخالت نکنید. این بنزین با این وضعیت از آب ارزانتر است. میگویم من کاری به این قضیه ندارم. ولی ۱۲ سال جزو کمیسیونهای تلفیق بودجه و برنامه بودم و ردیفهای بودجه را میشناسم.
بیشتر ردیفهایی که متاسفانه در دولت گذشته تصویب شد در راستای منافع ملی پول نمیگیرند، در راستای منفعت عمومی پول نمیگیرند. ببینید چه بنیادهای مختلفی پول میگیرند. از همه مهمتر ششصد هزار بشکه نفت در روز اضافه فروخته شده است. پول این را ببینید کجاست، قبل از این که به سراغ گرانی بنزین بروید. این کار باعث اعتماد سازی میشود. بعد از آن دولت میتواند اصلاحات اقتصادی را شکل دهد.
حشمت الله فلاحت پیشه - خبر انلاین
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.