اخبار سیاسی

کارگران پیمانی مس سرچشمه تجمع کردند

شماری از کارگران پیمانکاری مجتمع مس سرچشمه رفسنجان در اعتراض به تبعیض در پرداخت حقوق، مقابل ساختمان اداری این مجتمع تجمع کردند.
بحران‌طلبی در زنگ حساب

بحران‌طلبی در زنگ حساب یک جریان خاص به دنبال این است که با ایجاد یک بحران دست‌ساز، سیستم را به نزاع در خیابان با مردم وادار کند. آنچه تا‌کنون به‌طور قطع می‌توان گفت این است که مجموعه حاکمیت تن به خواسته‌های این جریان نداده است. با این حال آن‌ها برای کشاندن سیستم به این وضعیت تلاش می‌کنند. سود آن‌ها و منافعی که از این نزاع در خیابان می‌برند، در سیاست و کسب مناصب قدرت بسیار زیاد است. در اینجا توضیح خواهیم داد که 1- چه عواملی ممکن است منجر به یک بحران خیابانی دیگر شود؟ 2‌– بحران خیابانی برای کدام جریان‌های داخلی و خارجی مطلوب است؟ 3‌– اهداف و مزایای بحران خیابانی برای این جریان‌ها چیست؟ 4- خطرات احتمالی که سیستم را تهدید خواهد کرد، در کجاست؟ و 5- در نهایت اینکه رابطه این پروژه احتمالی با انتخابات سال آینده در چیست؟ چرا بحران در خیابان را می‌خواهند؟ این جریان در حمایت از دولت و یکدست‌کردن ساختار مدیریتی کشور تمام تلاش خود را کرد. حالا و بعد از گذشت سه سال هیچ بهانه‌ای برای عدم تحقق وعده‌هایش ندارد. سه سال از عمر دولت، مجلس و شهرداری‌‌ها گذشته و «زنگ حساب» برای‌ آن‌ها فرا رسیده است. تورم، گرانی و عدم حل برخی منازعات بین‌المللی از یک سو و مواجهه با توده‌های مردم در پایتخت و پارک‌ها از سوی دیگر، آن‌ها را در موقعیت سختی قرار داده است. در چنین شرایطی بار دیگر به انتخابات نزدیک می‌شویم. لذا ترس ابتدایی آن‌ها فعال شده است. ترس آن‌ها این است: «مبادا مردم به صورت غیرمنتظره تصمیم بگیرند بار دیگر در انتخابات شرکت کنند و بساط آن‌ها برچیده شود؟». این ترس نه فقط برای جریان سیاسی قدرت‌محور داخلی، بلکه برای جریان برانداز هم فعال است. همان‌طور که وعده‌های جریان یکدست‌شده در مدیریت طی سه سال گذشته محقق نشده است، ادعاهای براندازان نیز در سال 1401 پوچ‌بودنش را نشان داد. سیستم اما تلاش کرد با یک «عفو» غیرمنتظره بحران خیابانی سال 1401 را مدیریت و به یک آرامش عمومی تبدیل کند. اما نگاهی به موضع‌گیری هر دو جریان (قدرت‌محوران و براندازان) نشان می‌دهد آن‌ها با همین عفو هم به‌شدت مخالف بودند. از همین رو است که «راه نجات» برای آن‌ها ایجاد یک بحران دوباره خیابانی است. اهداف جریان آشوب‌طلب هدف اصلی و نهایی جریان «قدرت‌محور سیاسی» این است که اکثریت مردم همچنان از کنش‌های مدنی و انتخاباتی دور باشند. آن‌ها تنها در سایه همین وضعیت است که می‌توانند بار دیگر در قدرت ابقا شوند؛ چراکه از حضور اندک رای‌دهندگان وفادار به خود اطمینان دارند. به این ترتیب اهداف و مزایای یک بحران خیابانی برای آن‌ها به این شرح می‌تواند دسته‌بندی شود: 1- شکاف بیشتر حاکمیت و ملت که منجر به کاهش مشارکت انتخاباتی در سال آینده خواهد شد. در سایه این وضعیت آن‌ها در نقش ناجی سیستم ظاهر می‌شوند. 2 – برخورد قهرآمیز درخیابان یا در محاکم قضائی با کسانی که احیانا سال 1401 مورد عفو قرار گرفتند. آن‌ها از عفوشدن این افراد به‌شدت ناراحت بودند و خواهان این هستند که بار دیگر در خیابان با آن‌ها تسویه‌حساب کنند. 3 – تبدیل‌شدن «قدرت‌طلبان» به محور در فضای مدیریت فرهنگی، امنیتی و اجتماعی. 4 – تبدیل‌شدن «قدرت‌طلبان» به عنوان محور اقدامات رسانه‌ای. 5 – سرپوش‌گذاشتن بر ناکارآمدی حاصل از یکدست‌شدن قدرت؛ ‌فرار از پاسخ‌گویی در زنگ حساب. 6 – خنثی‌شدن هر نوع صدای اصلاح‌طلبی. 7 - ضریب‌گرفتن صدای براندازی که قدرت و توان سال 1401 را هم ندارند. هم عربستان سعودی از حمایت دست کشیده و هم اسرائیل با وجود جنگ غزه توان حمایت از آن‌ها را ندارد. 8 – با تندترشدن فضا و رفتن شعارها به سمت مرکزیت حاکمیت، آن‌ها بار دیگر از خود برای سیستم یک ناجی می‌‌سازند. تنها اشکال چنین وضعیتی این است که ممکن است در ارزیابی خود برای مقابله با «بحران دست‌ساز» دچار خطای تحلیلی شده و کنترل از دست آن‌ها خارج شود. اتحاد قدرت‌محوران و براندازان بنابراین روشن است که بحران خیابانی می‌تواند هم خواسته براندازان باشد و هم خواسته جریان‌ قدرت‌محور. با راه‌افتادن چنین فضایی، بار دیگر حرف از اصلاح و تغییر، حتی از درون اصولگرایان هم برای مدتی به محاق می‌رود. این وضعیت برای واپس‌گرایان هم مطلوب است. از طرف دیگر راه‌افتادن یک بحران خیابانی باعث می‌شود تا فضای سیاست، امنیتی و نظامی‌شود. در چنین فضایی است که آن‌ها دست بالاتر را در همه زمینه‌ها خواهند داشت. در نهایت با جمع‌شدن بحران بعد از چند ماه، آن‌ها خود را به عنوان ناجی سیستم از «بحران نزاع در خیابان» معرفی و با ژست قهرمانانه وارد رقابت‌های انتخاباتی سال آینده می‌شوند تا به کمک اندک رای‌‌دهندگان خود و در غیاب اکثریت ملت به قدرت خود تداوم ببخشند. این نوشتار هشداری است برای پروژه‌هایی که نشانه‌های آن از هم‌اکنون قابل رویت است. روزنامه شرق
تضارب آراء در سیاست‌های ارزی طبیعی است

ساعت 24 - معاون اول رئیس جمهور گفت: وجود دیدگاه‌های متفاوت و تضارب آراء برای مدیریت اقتصادی و سیاست‌های ارزی کشور امری طبیعی است.
رئیسی: «وعده صادق» اجماع‌ساز بود

ساعت 24 - رئیس جمهور گفت: این عملیات نشان داد که ایرانِ قوی می‌تواند سایه جنگ را از سر کشور بردارد و گزینه‌ی نظامی را از روی میز حذف کند. باید با قدرت حاضر شد و این عقلانیت می‌تواند در همه عرصه‌ها کار را به‌پیش ببرد.
توافق بزرگ عربستان و امریکاباهدف فشار به ایران

ساعت 24 - دولت بایدن و عربستان سعودی در حال نهایی کردن توافق برای تضمین‌های امنیتی هستند که کمک‌های هسته‌ای غیرنظامی بخشی از آن را تشکیل می‌دهد. بن سلمان چه میزان با این معامله بزرگ به عربستان هسته‌ای نزدیک خواهد شد؟ گزارش خبرآنلاین را بخوانید
کمالوندی:
اسراییل به دنبال تخریب روابط ایران با دیگر کشورها است

ساعت 24- سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران در گفت‌وگویی با اشاره به مواضع رژیم صهیونیستی علیه ایران گفت که این رژیم به طور کلی، مخالف برنامه هسته‌ای ایران و به دنبال تخریب روابط ایران با دیگر کشورها است.
در دیدار با قالیباف؛
بارزانی: اجازه نمی‌دهیم اقلیم کردستان مرکزی برای تهدید ایران شود

ساعت 24- رییس اقلیم کردستان عراق در دیدار با رییس مجلس شورای اسلامی گفت: به طور مسلم اجازه نمی‌دهیم اقلیم کردستان به مرکزی برای تهدید جمهوری اسلامی ایران تبدیل شود.
جزئیات دیدار و گفتگوی قالیباف با رئیس اقلیم کردستان عراق

ساعت 24- رئیس اقلیم کردستان عراق در گفت‌وگو با رئیس مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه در خصوص رژیم صهیونیستی با شما هم نظر هستیم، گفت: هیچ عقل سلیمی این را قبول می‌کند که با رژیم صهیونیستی ارتباط داشته باشد و جمهوری اسلامی ایران را از دست دهد.
بیانیه حماس درباره حمله ارتش رژیم صهیونیستی به رفح

ساعت 24- جنبش حماس از آمریکا و جامعه بین‌المللی خواست بر رژیم صهیونیستی برای توقف تجاوز علیه رفح فشار بیاورند.
هشدار قاطعانه فرمانده ارشد نظامی به دشمنان /به هرگونه تهدیدی علیه تمامیت ارضی پاسخ می دهیم

ساعت 24- امیر دریادار ایرانی در خصوص چگونگی مقابله با تهدیدات بیگانگان، گفت: طبعاً پاسخ تمامی نیروهای چهارگانه‌ ارتش، عدم پذیرش هرگونه تهدیدی علیه تمامیت ارضی و منافع ملی و کانون‌های راهبردی کشور است.