بیماریهای پوستی!

بیماری‌های پوستی

● خال اوتا
خال اوتا یک اختلال پیگمانتاسیون مادرزادی یا اکتسابی پوست و غشاهای مخاطی است که در نواحی عصب‌دهی شده بوسیله‌ی شاخه‌های اول و دوم عصب تری‌ژمینال دیده می‌شود.خال اوتا در آسیا بسیار شایع است.خال اوتا به‌طور موثری بوسیله‌ی لیزر(۷۵۵nm) الکساندرایت (Q - Switch) درمان می‌شود.
بررسی زیر،گزارش جدیدی در مورد نمونه‌های درمان شده بوسیله‌ی لیزر فوق می‌باشد.
اهداف این بررسی، ارزیابی داده‌های کلینیکی و درمانی ۶۰۲ مورد خال اوتا و تحلیل نتایج درمانی و مکانیسم درمان آن بود.
داده‌های بالینی ۶۰۲ مورد خال اوتا بوسیله‌ی ثبت نام کلینیکی استفاده از عکس و درخواست تلفنی و یا مصاحبه جمع‌آوری شد.
تفاوت اندکی در جنس، سن و مناطق محلی در خال اوتا وجود دارد.خال اوتا ممکن است با بیماریهای دیگر همراهی داشته باشد.
درمان خال اوتا با لیزر الکساندریت (Q-Switchal) هم مطمئن و هم موثر است.درمانهای اضافی نتایج بهتری را در دسترس قرار خواهد داد. نتایج در ارتباط با طبقه‌بندی تانینو و پلک بود.
● برش بلفاروپلاستی فوقانی
▪ کدام شیوه برش زیباتری ایجاد می‌کند؟
برش بلفاروپلاستی فوقانی سنتی توسط تیغ اسکالپل و قیچی انجام می‌شود.اگرچه این روش سنتی نیز موثر است اما افزایش خونروی حین عمل ممکن است مشکل‌زا باشد. خونروی، جراحی را کند کرده، دید جراح را محدود می‌کند و موجب افزایش تورم، کبودی و درد پلک می‌شود. روش‌های با خونروی کمتر برای بلفاروپلاستی فوقانی شامل جراحی با استفاده از رادیوفرکوئنسی و تکنولوژی لیزر CO۲ می‌باشد. این روشها به واقع زمینه‌ی‌جراحی خشک و با خونروی کمتری را آماده می‌کنند، که به جراحی سریعتر، کاهش خونروی پس از جراحی، کاهش کبودی و درد منجر می‌شود.
هدف این بررسی تعیین شیوه‌ای بود که زیبایی بهتر و بیشتری پس از عمل جراحی بلفاروپلاستی فوقانی ایجاد کند و اسکار کمتری بجا گذارد. بنابراین دو روش لیزر CO۲ یا رادیوفرکوئنسی در این خصوص مورد مقایسه قرار گرفتند و مکانیک و فیزیک لیزر CO۲ و رادیوفرکوئنسی ۴.۰-mhz همچنین مورد بررسی قرار گرفتند.
در این کارآزمایی بالینی همه‌ی ‌بیماران توسط یک جراح مشخص مورد عمل قرار گرفتند.
۳۰ بیمار روشن پوست که برای بلفاروپلاستی فوقانی برای اهداف زیبایی مراجعه کرده بودند توسط محقق انتخاب شدند. در تمام بیماران یک پلک فوقانی توسط رادیوفرکوئنسی (Surgitron, Elman ۴.۰mhz Internaional) درمان شد (با حذف پوست، ماهیچه و چربی) که توسط توان ۱۲W به شیوه Cut/Coag انجام شد و پلک مقابل با لیزر اولتراپالس (encore,lumenis) CO۲ با استفاده از هندپیس ۰.۰۸mm با روش امواج پیوسته و با توان ۸Wدرمان شد. ۶ متخصص بلفاروپلاستی از ۵ مرکز تخصصی زیبایی، به صورت دو سو نا آگاه پیگیری بیماران را انجام دادند.به این ترتیب که تصاویر استاندارد دیژیتال را که از بیماران یکسال پس از عمل بلفاروپلاستی گرفته شده بود ارزیابی کردند. عکس‌ها به صورت تصادفی انتخاب شده و توسط پزشکان ارزیابی شدند.
از ۳۰بیمار فوق ۲۳ نفر دوره‌ی یکساله پیگیری را تکمیل کردند.گزارش ارزیابی جراحان به این صورت بود:
در ۳۷% این بیماران در پلکی که با رادیوفرکوئنسی درمان شده بود برش بهتری از نظر زیبایی داشتند و ۳۷% این بیماران در پلکی که با لیزر درمان شده بود برش بهتری از نظر زیبایی داشتند و در ۲۶% بقیه هم هر دو روش با هم نتیجه‌ی زیبایی برابر داشتند.
هم رادیوفرکوئنسی ۴.۰mhz و هم برش با لیزر اولتراپالس CO۲ به صورت همزمان برش و انعقاد ایجاد می‌کردند.هر دو روش میزان خونروی را درچهار جراحی بلفاروپلاستی به کمتر از یک سی سی کاهش دادند و در نتیجه زمان عمل را نیز کاهش دادند.
قضاوت کیفی جراحان روی عکس‌ها و پی‌گیری۱۲ماهه‌ی بیمارانی که تحت عمل بلفاروپلاستی فوقانی قرار گرفته بودند و ارزیابی اسکارهای برش برای تمایز مشخص بین این دو روش و بررسی کیفیت اسکارها از نظر زیبایی نتوانست برتری یک روش را بر دیگری ثابت نماید.بنابراین هر دو روش را می‌توان بسته به انتخاب پزشک و یا بیمار در بلفاروپلاستی به کار برد و هر دو روش بر بلفاروپلاستی فوقانی سنتی که توسط تیغ اسکالپل انجام می‌شود ارجحیت دارند.
▪ IPL و ترکیب آن با فتودینامیک تراپی در درمان آکنه
واکنش به (IPL) در تیره پوستان اغلب با روشن پوستان متفاوت است.بررسی‌‌هایی که در اینجا گزارش شده،تاثیر IPLبه تنهایی و در ترکیب با فتودینامیک تراپی (PDT) در درمان آکنه و ولگاریس در بیماران تیره پوست را ارزیابی می‌کند.
۳۰ بیمار تیره پوست (فتوتایپ‌های IV و V) مبتلا به آکنه‌ی متوسط، برای یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسونا آگاه و در نصف صورت با IPL به تنهایی، و در نصف دیگرIPL همراه با PDT و گروه سوم بعنوان شاهد،انتخاب شدند.کرم متیل آمینو لوولینات ۱۶%(MAL) روی نیمی از صورت، ۳۰دقیقه قبل از درمان در گروه PDT به‌کار برده شد. از دستگاه IPL سیستم Ellipse Flex (Danish– دانمارک) استفاده شد که طول موج‌های ۵۳۰-۷۵۰nm را ساطع می‌کرد.بیماران، ۴ نوبت در فواصل ۳ هفته‌ای درمان شدند. عبورهای منفرد از پالس‌های دوتایی با یک تاخیر۱۰میلی ثانیه‌ای و مدت پالس ۵/۲ میلی ثانیه‌ای استفاده شد. ارزیابی ضایعات آکنه‌ای التهابی و غیر التهابی توسط محققان به‌صورت دوسونا آگاه برپایه‌ی عکس‌های استانداردی که قبل از هر درمان،گرفته شده بودند و مقایسه‌ی آن با هفته‌های ۴ و ۱۲ بعد از درمان،صورت گرفت.
۲۳ بیمار از این ۳۰ بیمار، بررسی را کامل کردند. ۴ هفته بعد از درمان،کاهش متوسط ضایعات التهابی، ۵۳% در گروه PDT، ۲۲% در گروه IPL و ۷۲% در گروه شاهد و این کاهش در ۱۲ هفته پس از درمان به ترتیب ۶۲% در گروه PDT، ۲۳% در گروه IPL و ۸۸% در گروه شاهد بود. پاکسازی (کلیرانس) متوسط ضایعات غیرالتهابی در هفته‌ی ۴/۵۲% در گروه PDT و ۱۵% در گروه IPL، ۱۴% در گروه شاهد و در هفته‌ی ۱۲ پس از درمان این کاهش به ترتیب ۳۸% در گروه PDT و ۴۴% در گروه IPL بود، در حالی که یک افزایش ۱۵% در تعداد ضایعات در هفته‌ی۱۲ در گروه شاهد، دیده شد. به‌طور کلی این درمانها در اکثر بیماران باعث کاهش ضایعات التهابی شدند اما از نظر آماری این اختنلاف از ننظر اثنر درمانی PDT (P=۰/۰۶) یا IPL (P=۰/۸۲) در ۱۲هفته‌ی بعد از درمان، معنی‌دار نبود.
استفاده از MAL قبل از شروع درمان به کلیرانس بهتر آکنه‌ی التهابی نسبت به IPL تنها منتج شد.
اما تفاوتهای معنی‌دار آماری بین گروه‌های درمانی و شاهد کاهش متوسط ضایعات التهابی، وجود نداشت اما کاهش معنی‌دار ضایعات غیرالتهابی در گروه MAL- PDT (P<۰/۰۵ و ۳۸%) و گروه IPL (P<۰/۰۰۱ و ۴۴%)، ۱۲ هفته بعد از درمان دیده شد.
۲۵% موارد در گروهPDT ،به‌خاطر عدم تحمل درمان و عوارض مربوط به این درمان،کناره‌گیری کردند و درمان را کامل نکردند که این خود از مشکلات و محدودیتهای این بررسی محسوب می‌شود.
Mal - PDT با استفاده از IPL وMAL موضعی در تیره پوستان باعث بهبود ضایعات آکنه‌ی التهابی نشد.اما این درمان باعث تاثیر تاخیری روی ضایعات غیرالتهابی (با کاهش‌های معنی‌دار در گروه‌هایPDT و IPL) شد.تعدادی از بیماران نتوانستند عوارض مربوط به PDT را با وجود استفاده کوتاه مدت MAL تحمل کنند.