شمعدانی
شمعدانیhorse-shoe
گیاه شمعدانی گونه‌های مختلفی دارد كه عموماً بومی ناحیه كاپ در افریقای جنوبی هستند. گونه‌های دورگ‌گیری‌شده (هیبرید) شمعدانی در آپارتمان نگهداری می‌شود كه در طبیعت ارتفاع آنها به دو متر می‌رسد.
برگ‌های این گیاه تقریباً دایره‌ای‌شكل و كركدار هستند. گل‌آذین به صورت چتری ساده است و روی یك دمگل تعدادی گل به وجود می‌آید. رنگ گل شمعدانی قرمز، سفید، صورتی یا بنفش است و كنار هم قراردادن چند گلدان با رنگ گل‌های مختلف، زیبایی چشمگیری به همراه خواهد داشت.
تكثیر گل شمعدانی در بهار و تابستان در فضای آزاد و در پاییز در شاسی۱ به‌راحتی امكان‌پذیر است. برای تكثیر گیاه، ساقه‌ای را از بوته می‌چینند و در خاك می‌كارند. ساقه‌های بلند را به قطعات كوچك تقسیم می‌كنند. شمعدانی در مخلوط خاك جنگلی، تورب۲ و ماسه به‌راحتی جوانه می‌زند و بوته جدیدی به‌وجود می‌آورد.
انواع شمعدانی به آب نسبتاً زیاد نیاز دارد. نسبت به نور شدید خورشید به‌خوبی مقاومت می‌كند و برای پشت پنجره و لبه بالكن بسیار مناسب است.
از میان گونه‌های مختلف شمعدانی به چند نمونه كه معمولاً در منازل و بالكن‌ها و باغچه‌ها كاشته می‌شوند، اشاره می‌كنیم:
▪ شمعدانی حرام‌زاده؛(p. zonale) شاخه‌های كم و برگ‌های بزرگ با حاشیهِ كنگره‌ای دارد و برگ‌ها غالباً در مركز دارای لكه‌های خرمایی‌رنگ به شكل نعل اسب هستند.
▪ شمعدانی پیچ؛(p. peltatum) به علت داشتن ساقه‌هایی با بافت نگهدارندهِ ضعیف دارای ساقه‌های آویزان است كه به عنوان گل‌آویز از آنها استفاده می‌شود. برگ‌های این گونه دارای پنج لوب بدون كرك است كه تشخیص آن را از گونه‌های دیگر آسان می‌كند. رنگ گل‌های آن قرمز، صورتی یا صورتی مایل به بنفش است كه به صورت چتر كاملاً متراكم از بهار تا پاییز روی شاخه‌ها ظاهر می‌شوند.
▪ دهان‌اژدر یا اژدردهان
؛(p. grani/ florun) گل‌های نسبتاً بزرگ به رنگ سفید مایل به صورتی با رگه‌های ارغوانی دارد. این نوع شمعدانی دارای گونه‌های زیادی است كه عموماً گلدانی هستند و برای آپارتمان با نور كافی قابل استفاده‌اند.
▪ شمعدانی عطری (ژرانیوم)؛ ان‌شاءالله در شماره‌های آینده درباره آن مطلب كاملی ارائه خواهد شد.
منبع : سایت دوستان
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.