کد خبر
1192
تیتر یک روزنامه جهان صنعت
نظام برنامه‌ریزی نیازمند تغییر است
r />
گروه اقتصادی- سخنگوی دولت از ارایه پیش‌نویس برنامه ششم توسعه تا پایان مردادماه به مقام معظم رهبری خبر داد.
تهیه و تدوین برنامه ششم توسعه از جمله مسایل مهم پیش‌روی کشور در این مقطع زمانی است. اگرچه ایران در حوزه برنامه‌ریزی دارای سابقه طولانی است اما متاسفانه هنوز نقاط مبهم بسیاری در زمینه تهیه، اجرا و نظارت بر برنامه‌های توسعه وجود دارد. به بیان معاون برنامه‌ریزی معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور مسایل اساسی زیر برای طراحی نظام برنامه‌ریزی برنامه ششم نیازمند بررسی است:
از سال ۱۳۷۲ حدود ۴۶ بسته سیاستی توسط مجمع تشخیص مصلحت تصویب شده و ۳۷ مورد آن توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شده که از این تعداد ۱۸ بسته مربوط به بعد از برنامه پنجم توسعه بوده است. آیا برای تهیه برنامه ششم توسعه به بسته سیاستی جدیدی نیاز است؟ آیا می‌توان تهیه برنامه را با اتکا به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و سایر سیاست‌ها انجام داد؟
همچنین با توجه به اینکه در ماده «یک» برنامه پنجم توسعه دولت مکلف شده است تا با همکاری سایر قوا الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت را تهیه و مبنای تهیه برنامه ششم قرار دهد، اکنون تعامل برنامه ششم با الگویی که هنوز تصویب نشده است، چگونه باید باشد؟
براساس سند چشم‌انداز ۲۰ ساله، ایران باید در افق ۱۴۰۴ کشوری توسعه‌یافته، دارای جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی و الهام‌بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل باشد. با توجه به وضعیت فعلی کشور و اطلاعات مستند موجود، آیا هنوز باید در تهیه برنامه ششم توسعه به تحقق اهداف کمی سند مزبور پایبند بود؟ آیا در این‌صورت برای تحقق نرخ رشد ۱۲ درصدی، کشور آمادگی لازم را برای فراهم کردن مقتضیات آن دارد؟
از سویی با توجه به اینکه از یک طرف عدم تعادل‌ها، عدم توازن‌ها و نابرابری‌های ناموجهی در پهنه سرزمین وجود دارد و از طرف دیگر آنچه تاکنون به‌عنوان آمایش سرزمین در کشور انجام شده است هنوز خروجی مشخصی ندارد چگونه باید در تهیه برنامه ششم از آمایش سرزمین استفاده کرد؟ رابطه آمایش با برنامه توسعه چگونه است؟ همچنین رابطه سطوح کلان و بخش‌ها با مناطق چگونه باید تنظیم شود؟
علاوه بر این در برنامه پنجم حدود ۲۳۵ ماده، ۱۹۲ تبصره و ۱۱۱۴ حکم وجود دارد. با توجه به حجم بالای مواد و احکام و آثار معکوس آن بر اجرا، آیا باید برخی از مواد و احکام مهم و کاربردی در موضوعات اساسی از جمله صندوق توسعه ملی، سازوکار انتخاب رییس بانک مرکزی و... را از برنامه توسعه ششم جدا کرده و به‌صورت لوایح جداگانه به مجلس ارایه داد یا می‌توان برنامه‌های پنج‌ساله را ظرفیتی برای تغییرات نهادی در کشور در نظر گرفت؟
برنامه ششم شهریور ابلاغ می‌شود
در همین حال محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت از تقدیم برنامه ششم توسعه به رهبر انقلاب تا پایان مردادماه خبر داد و گفت: در جلسه‌ای که ماه گذشته با ایشان داشتیم، فرمودند که این سند را تا پایان شهریورماه ابلاغ خواهند کرد.
معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور گفت: من مسوولیت برنامه‌ریزی توسعه جمهوری اسلامی ایران را بر عهده دارم و ما اکنون برنامه ششم توسعه را در دست تهیه داریم.
وی در تشریح این برنامه گفت: ابتدا این برنامه مبتنی بر سیاست‌های اجرایی کشور طبق بند «۲» اصل «۱۱۰» قانون اساسی باید توسط رهبری ابلاغ شود که پیش‌نویس برنامه ششم توسعه را تا پایان مردادماه به رهبری تقدیم خواهیم کرد و در خصوص این امر در دیداری که با مقام معظم رهبری داشتیم صحبت کردیم.
وی با اشاره به برنامه‌های ایجاد شده در زمینه توسعه در کشورمان اظهار داشت: پیش از انقلاب برنامه‌هایی در زمینه توسعه در کشور انجام شد که پس از انقلاب با یک وقفه ۱۰ ساله به دلیل درگیری کشور با مسایلی مانند جنگ برنامه توسعه از سال ۶۸ در کشور آغاز شد.
وی ادامه داد: توسعه روندی نیست که خود به خود در کشور اجرایی شود بلکه باید درباره آن برنامه‌ریزی صورت بگیرد.
سخنگوی دولت با اشاره به برنامه توسعه ۲۰ ساله کشور تصریح کرد: طبق سند چشم‌انداز کشور که در سال ۸۴ در دستور کار قرار گرفت قرار بود ایران در ۲۰ سال آینده در موقعیت بالایی در جایگاه اقتصادی، علمی و فناوری قرار بگیرد که ما در برنامه چهارم و پنجم توسعه این را طی کردیم هرچند با گذشت نیمی از زمان نتوانسته‌ایم به ۵۰ درصد از اهداف آن برسیم.
نوبخت با بیان اینکه نیازمند رشد اقتصادی در کشور هستیم، تصریح کرد: اکنون رشد اقتصادی از طریق سرمایه‌‌گذاری حاصل نشده و برای این امر نیازمند بهره‌وری هستیم که باید به رشد هشت درصدی برسیم که ۵/۵ درصد آن مربوط به فعالیت‌های اقتصادی و ۵/۲ درصد آن محصول ایجاد خلاقیت است.
اثرگذاری برنامه بر روند توسعه
از سوی دیگر مرکز پژوهش‌های مجلس تغییر نگرش به نظامات برنامه‌ریزی (برخی ضرورت‌ها و راهکارها) درباره برنامه ششم توسعه کشور را بررسی کرده است.
اکنون که در آستانه تهیه برنامه ششم قرار داریم، بازبینی روندهای پیشین تهیه برنامه و شناسایی علل عدم موفقیت آنها به‌منظور جلوگیری از تکرار اشتباهات سابق و بهبود اثرگذاری برنامه بر روند توسعه کشور بسیار ضروری به‌نظر می‌رسد.
از آنجایی که نظام کارشناسی زمانی می‌تواند تشخیص‌های درست دهد و نقش مشاوره‌ای خود را درست اعمال کند که با پرهیز از تکرار حرف‌های رسمی با صراحت نظرات کارشناسی و علمی خود را بیان دارد، در ادامه گزارش پیش رو برخی از مهم‌ترین مشکلات نظام برنامه‌ریزی کشور و راهکارهایی برای مواجهه با موضوع برنامه ششم توسعه و بهبود نظام برنامه‌ریزی کشور به اختصار بیان می‌شوند.
گروه اقتصادی- سخنگوی دولت از ارایه پیش‌نویس برنامه ششم توسعه تا پایان مردادماه به مقام معظم رهبری خبر داد.
تهیه و تدوین برنامه ششم توسعه از جمله مسایل مهم پیش‌روی کشور در این مقطع زمانی است. اگرچه ایران در حوزه برنامه‌ریزی دارای سابقه طولانی است اما متاسفانه هنوز نقاط مبهم بسیاری در زمینه تهیه، اجرا و نظارت بر برنامه‌های توسعه وجود دارد. به بیان معاون برنامه‌ریزی معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور مسایل اساسی زیر برای طراحی نظام برنامه‌ریزی برنامه ششم نیازمند بررسی است:
از سال ۱۳۷۲ حدود ۴۶ بسته سیاستی توسط مجمع تشخیص مصلحت تصویب شده و ۳۷ مورد آن توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شده که از این تعداد ۱۸ بسته مربوط به بعد از برنامه پنجم توسعه بوده است. آیا برای تهیه برنامه ششم توسعه به بسته سیاستی جدیدی نیاز است؟ آیا می‌توان تهیه برنامه را با اتکا به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و سایر سیاست‌ها انجام داد؟
همچنین با توجه به اینکه در ماده «یک» برنامه پنجم توسعه دولت مکلف شده است تا با همکاری سایر قوا الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت را تهیه و مبنای تهیه برنامه ششم قرار دهد، اکنون تعامل برنامه ششم با الگویی که هنوز تصویب نشده است، چگونه باید باشد؟
براساس سند چشم‌انداز ۲۰ ساله، ایران باید در افق ۱۴۰۴ کشوری توسعه‌یافته، دارای جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی و الهام‌بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل باشد. با توجه به وضعیت فعلی کشور و اطلاعات مستند موجود، آیا هنوز باید در تهیه برنامه ششم توسعه به تحقق اهداف کمی سند مزبور پایبند بود؟ آیا در این‌صورت برای تحقق نرخ رشد ۱۲ درصدی، کشور آمادگی لازم را برای فراهم کردن مقتضیات آن دارد؟
از سویی با توجه به اینکه از یک طرف عدم تعادل‌ها، عدم توازن‌ها و نابرابری‌های ناموجهی در پهنه سرزمین وجود دارد و از طرف دیگر آنچه تاکنون به‌عنوان آمایش سرزمین در کشور انجام شده است هنوز خروجی مشخصی ندارد چگونه باید در تهیه برنامه ششم از آمایش سرزمین استفاده کرد؟ رابطه آمایش با برنامه توسعه چگونه است؟ همچنین رابطه سطوح کلان و بخش‌ها با مناطق چگونه باید تنظیم شود؟
علاوه بر این در برنامه پنجم حدود ۲۳۵ ماده، ۱۹۲ تبصره و ۱۱۱۴ حکم وجود دارد. با توجه به حجم بالای مواد و احکام و آثار معکوس آن بر اجرا، آیا باید برخی از مواد و احکام مهم و کاربردی در موضوعات اساسی از جمله صندوق توسعه ملی، سازوکار انتخاب رییس بانک مرکزی و... را از برنامه توسعه ششم جدا کرده و به‌صورت لوایح جداگانه به مجلس ارایه داد یا می‌توان برنامه‌های پنج‌ساله را ظرفیتی برای تغییرات نهادی در کشور در نظر گرفت؟
برنامه ششم شهریور ابلاغ می‌شود
در همین حال محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت از تقدیم برنامه ششم توسعه به رهبر انقلاب تا پایان مردادماه خبر داد و گفت: در جلسه‌ای که ماه گذشته با ایشان داشتیم، فرمودند که این سند را تا پایان شهریورماه ابلاغ خواهند کرد.
معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور گفت: من مسوولیت برنامه‌ریزی توسعه جمهوری اسلامی ایران را بر عهده دارم و ما اکنون برنامه ششم توسعه را در دست تهیه داریم.
وی در تشریح این برنامه گفت: ابتدا این برنامه مبتنی بر سیاست‌های اجرایی کشور طبق بند «۲» اصل «۱۱۰» قانون اساسی باید توسط رهبری ابلاغ شود که پیش‌نویس برنامه ششم توسعه را تا پایان مردادماه به رهبری تقدیم خواهیم کرد و در خصوص این امر در دیداری که با مقام معظم رهبری داشتیم صحبت کردیم.
وی با اشاره به برنامه‌های ایجاد شده در زمینه توسعه در کشورمان اظهار داشت: پیش از انقلاب برنامه‌هایی در زمینه توسعه در کشور انجام شد که پس از انقلاب با یک وقفه ۱۰ ساله به دلیل درگیری کشور با مسایلی مانند جنگ برنامه توسعه از سال ۶۸ در کشور آغاز شد.
وی ادامه داد: توسعه روندی نیست که خود به خود در کشور اجرایی شود بلکه باید درباره آن برنامه‌ریزی صورت بگیرد.
سخنگوی دولت با اشاره به برنامه توسعه ۲۰ ساله کشور تصریح کرد: طبق سند چشم‌انداز کشور که در سال ۸۴ در دستور کار قرار گرفت قرار بود ایران در ۲۰ سال آینده در موقعیت بالایی در جایگاه اقتصادی، علمی و فناوری قرار بگیرد که ما در برنامه چهارم و پنجم توسعه این را طی کردیم هرچند با گذشت نیمی از زمان نتوانسته‌ایم به ۵۰ درصد از اهداف آن برسیم.
نوبخت با بیان اینکه نیازمند رشد اقتصادی در کشور هستیم، تصریح کرد: اکنون رشد اقتصادی از طریق سرمایه‌‌گذاری حاصل نشده و برای این امر نیازمند بهره‌وری هستیم که باید به رشد هشت درصدی برسیم که ۵/۵ درصد آن مربوط به فعالیت‌های اقتصادی و ۵/۲ درصد آن محصول ایجاد خلاقیت است.
اثرگذاری برنامه بر روند توسعه
از سوی دیگر مرکز پژوهش‌های مجلس تغییر نگرش به نظامات برنامه‌ریزی (برخی ضرورت‌ها و راهکارها) درباره برنامه ششم توسعه کشور را بررسی کرده است.
اکنون که در آستانه تهیه برنامه ششم قرار داریم، بازبینی روندهای پیشین تهیه برنامه و شناسایی علل عدم موفقیت آنها به‌منظور جلوگیری از تکرار اشتباهات سابق و بهبود اثرگذاری برنامه بر روند توسعه کشور بسیار ضروری به‌نظر می‌رسد.
از آنجایی که نظام کارشناسی زمانی می‌تواند تشخیص‌های درست دهد و نقش مشاوره‌ای خود را درست اعمال کند که با پرهیز از تکرار حرف‌های رسمی با صراحت نظرات کارشناسی و علمی خود را بیان دارد، در ادامه گزارش پیش رو برخی از مهم‌ترین مشکلات نظام برنامه‌ریزی کشور و راهکارهایی برای مواجهه با موضوع برنامه ششم توسعه و بهبود نظام برنامه‌ریزی کشور به اختصار بیان می‌شوند.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.