خبرنگار ساعت 24 از حاشیه‌های مراسم روز اصناف گزارش می دهد

آقای عسگری گوش کن چه میگویم

سایت خبری تحلیلی ساعت 24- فراز جبلی- روز گذشته سالن‌ همایش‌های کتابخانه ملی پذیرای فعالان اقتصادی بخش‌ صنفی کشور بود. اول تیر در دولت نهم روز ملی اصناف نام گرفت و این اولین باری بود که دولت یازدهم این روز را جشن می‌گرفت. از سوی دیگر این مراسم تنها چند روز بعد از تعیین شدن علی فاضلی به عنوان رئیس اتاق اصناف ایران رخ داد به همین دلیل تلاش زیادی شده بود که مراسم بسیار متفاوت و پرشورتر از همیشه برگزار شود.
رسم معمول در این گونه مراسم این است که مدیران بلندپایه دولتی تنها زمانی در این گونه مراسم حضور پیدا می‌کنند که قصد سخنرانی داشته باشند اما این بار سالن پر از چهره‌های آشنا بود که نامی از آنها در لیست سخنرانی به چشم نمی‌خورد. قائم مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت، چند معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت، یک معاون از وزارت امور اقتصادی و دارایی، معاون هماهنگی و نظارت معاون اول رئیس جمهور، استاندار تهران، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس و رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس تنها بخشی از میهمانانی بودند که در جلسه حضور داشتند اما نه نامی از آنها به میان آمد و نه فرصتی برای سخنرانی به آنها داده شد.
قبل از مراسم به خوبی تفاوت میان اعضای اتاق بازرگانی و اتاق اصناف مشخص بود. در اتاق بازرگانی، حضور مدیران دولتی همیشه فرصتی است که فعالان این اتاق که معمولا روابط بیشتری با دولت دارند مشکلات خود را با دولتی‌ها در میان بگذارند و اگر لازم است قول‌های مساعدی برای مشکلات خود از مدیران دولتی دریافت کنند. اما اتاق اصناف کمتر با دولت و دولتی‌ها کار دارد و حتی این بسیاری از فعالان اتحادیه‌ها، مدیران دولتی را به چهره نمی‌شناسند. این موضوع بارها در مراسمی که اصناف در آن حضور دارند پيش آمده بود اما در مراسم دیروز که حضور دولتی‌ها پررنگ‌تر بود نمود این ماجرا بیشتر شد. مثلا چند دقیقه قبل از شروع مراسم معاون برنامه ریزی وزیر صنعت را در گوشه‌ای از سالن تنها بود. گویا برای بخش اصناف اهمیتی نداشت که این زمان فرصتی برای گفت و گو و بیان مشکلات است و یا اصلا این شخص را نمی‌‌شناخت.
اما زمانی که رئیس سازمان امور مالیاتی پای به داخل سالن مراسم گذاشت وضعیت کاملا متفاوت بود. تمامی اصناف او را به خوبی می‌شناختند و برخی با عصبانیت وی را می‌نگریستند. پای صحبت هر یک از اعضای اتاق اصناف بنشینید و از مشکلاتش بپرسید مطمئنا یکی از مهمترین مشکلات را نحوه اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده می‌داند و در این میان علی عسگری رئیس سازمان امور مالیاتی را متهم اول می‌داند. این موضوع در صحبت‌های دو نفر از فعالان اقتصادی اتاق اصناف که چند دقیقه‌ای پشت تریبون قرار گرفتند به خوبی مشخص بود. یکی از این سخنرانان در میان صحبت‌هایش ناگهان گفت:"آقای عسگری، گوش کن چه می‌گویم".
وقتی همه فکر کردند وزیر مراسم را ترک کرد
بالاخره مراسم آغاز شد و مسئولین مختلف به پای تریبون آمدند. دور و اطراف نعمت زاده پر بود از مدیران دولتی و خصوص، فاضلی هم به عنوان رئیس جدید اتاق اصناف اطرافیان زیادی داشت اما قاسم نوده فراهانی بدون هیچ همراهی به جلسه آمده بود. نوده فراهانی که تا چندی پیش رئیس اتاق اصناف ایران بود در نزدیک وزیری نشسته بود که مدتی قبل وی را متهم به دخالت در انتخابات کرده بود. نوده فراهانی گفته بود که از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت به وی گفته شده است که اگر در انتخابات اتاق اصناف پیروز شود این وزارتخانه با وی همکاری نمی‌کند و به همین دلیل از انتخابات انصراف داد. موضوعی که پای نعمت زاده را به مجلس کشاند اما وقتی که در لفافه به این موضوع اشاره شد نه وزیر به روی خود آورد و نه نوده فراهانی.
در اواسط مراسم بود که ناگهان نعمت زاده به همراه چند نفر از همراهانش از صندلی خود بلند شد و سالن را ترک کرد. همهمه ای در سالن پیچید و بسیاری از حضار زیر لب می‌گفتند که نعمت زاده بدون سخنرانی جلسه را ترک کرده است و حتی نفرات جلویی من گمانه زنی می‌کردند که وزیر از انتقاد برخی از اعضای اتاق دلخور شده است. هرچند که ما خبرنگاران می‌دانستیم این خروج مقدمه‌ای برای ورود معاون اول رئیس جمهور است و نعمت زاده به سبک همیشگی برای استقبال از اسحاق جهانگیری سالن را ترک کرده است.
فاضلی عسگری را نجات داد
جلسه تمام شد و بسیاری از حضار برای صرف ناهار به سالن طبقه پایین رفته بودند اما هنوز بسیاری از فعالان اقتصادی منتظر بودند که با عسگری صحبت کنند. بالاخره زمانی که وی در جلوی درب اصلی منتظر اتومبیل خود بود بسیاری این فرصت را یافتند و رئیس سازمان امور مالیاتی را محاصره کردند. برخی حرف از کل اصناف می‌زدند و برخی دیگر مشکلات شرکت خود را مطرح می‌کردند اما تعداد کسانی که از سیستم مالیاتی گلایه داشتند دائما در حال افزایش بود. هر چه گوش کردم جواب قانع کننده از عسگری نمی‌شنیدم اما در نهایت این فاضلی بود که بهانه گرمای هوا توانست عسگری را سوار خودرو کند تا احتیاجی به پاسخ دادن به اصناف نباشد.