چه چیزی افراد را تروریست میکند؟
ساعت ۲۴ - برادرانی که هفته گذشته در بروکسل دست به حملات انتحاری زدند، سوابق مجرمانه داشتند. هنوز اطلاعاتی درباره عامل حمله انتحاری دیروز در شهر لاهور در پاکستان که ۶۹ کشته به جا گذاشت، منتشر نشده است. در آمریکا ده‌ها نفر در سال گذشته به اتهام تلاش برای کمک کردن به داعش بازداشت شدند. اما مشخصات آنان به قدری متنوع است که در یک قالب نمی‌گنجد. اینکه چه چیزی انسان را به خشونت می‌کشاند و اینکه آیا می‌توان افراد را از خشونت رو گردان کرد، پرسش‌هایی است که سال‌هاست ذهن دولت‌ها را به خود مشغول کرده است. این پرسش‌ها با خیزش داعش و موج حملات در مناطق مختلف فوریت بیشتری پیدا کرده است.
مدتی پس از حملات ۱۱ سپتامبر، الن بی کروگر اقتصاددان در دانشگاه پرینستون به آزمایش این انگاره پرداخت که فقر از عوامل اصلی تروریست شدن افراد است. تحلیل کروگر از آمار اقتصادی، نظرسنجی‌ها و اطلاعات درباره بمب‌گذاران انتحاری و گروه‌های خشن هیچ ارتباطی بین مشکلات اقتصادی و تروریسم به دست نداد. با گذشت بیش از یک دهه، مقامات انتظامی و دیگر گروه‌ها هنوز مشکلات مالی را یکی از شاخص‌های رادیکالیزه شدن می‌دانند.
در سال ۲۰۱۱ کاخ سفید اعلام کرد فهرست نشانه‌های اولیه رفتار مخاطره‌آمیز را تدوین میکند. در آن زمان دنیس مک‌دونو معاون مشاور امنیت ملی از بزهکاری به عنوان یکی از شاخص‌های رفتارهای مجرمانه نام برد. اما این فهرست هیچ وقت مشخص نشد. اکنون تحقیقات نشان می‌دهد تقریبا هر کسی می‌تواند یک تروریست بالقوه باشد. برخی مطالعات نشان می‌دهد که تروریست‌ها احتمالا تحصیل‌کرده یا درون‌گرا هستند. برخی دیگر نشان می‌دهد که افراد گوشه‌گیر و تحصیل نکرده بیشتر در معرض خطر هستند. شماری دیگر از تحقیقات به جوانانی اشاره می‌کنند که در پی ارضای حس ماجراجویی خود هستند. در اروپا نیز سوالات مشابهی مطرح است. پارسال هانس بونته شهردار ویلوورد در بلژیک در نشستی در کاخ سفید درباره متوقف کردن روند پیوستن جوانان به داعش صحبت کرد. در انگلیس دولت مردم را تشویق یا ملزم میکند درباره افراد مشکوک به مقامات اطلاع دهند.
تحقیق کردن درباره تروریسم دشوار است، زیرا باید به پرسش‌های دشواری درباره اینکه چه کسی واجد شرایط تروریست یا شورشی یا سرباز بودن است، پاسخ دهد. نلسون ماندلا؟ بمب‌گذاران انتحاری فلسطینی؟ طالبان امروز؟ مجاهدین افغان زمانی که سیا از آنان حمایت می‌کرد؟ محققان به ندرت به تروریست‌ها دسترسی دارند و روش‌های علمی ه مانند گروه کنترل به ندرت وجود دارد. در سال ۲۰۰۵ جف ویکتوروف روانشناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نوشت تحقیقات اصلی تروریسم بیشتر نظریه‌پردازی و داستان سیاسی است. وی افزود نبود تحقیقات نظا‌م‌مند علمی سبب شده است تا سیاست‌گزاران راهبردهای ضدتروریسم را بدون بهره‌گیری از حقایق تدوین کنند.
در سال ۲۰۱۲، مرکز ضدتروریسم ملی آمریکا در گزارشی ذکر کرد که اضطراب، نیازهای برآورده نشده شخصی، سرخوردگی و رنج از عواملی است که فرد را به تندروی سوق می‌دهد. در گزارش این مرکز تصریح شده بود که تمام کسانی که رادیکالیزه شده‌اند، نیازهای برآورده شخصی نداشتند، اما کسانی که داشتند، بیشتر مستعد این وضع بودند. این گزارش به هیچ منبعی اشاره نکرده بود. تصور می‌شد یافتن ریشه‌های تروریسم به افراد کمک میکند از تروریسم رو برگردانند. دولت آمریکا معتقد است شبکه‌ای از مشاوران، شخصیت‌های دینی و کارشناسان برای کمک به افراد مناسب است. اما این شبکه جز در موارد نادر شکل نگرفته است.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.