خواص دانه و برگ میوه به

خواص به دانه

1- لعاب به دانه را روی زخم‌ها و سوختگی‌ها بگذارید تا باعث شفای سریع آن‌ها شود.

2- ضد تب است.

3- اسهال خونی و ساده را درمان می‌کند.

4- برای درمان جراحات گلو موثر است.

5- سرفه را برطرف می‌کند.

6- برای درمان تورم‌های داخلی بدن مفید است.

7- برای التیام ترک پوست دست و بدن، نوک پستان، لب و بواسیر، لعاب به دانه را روی موضع بمالید.

8- برای درمان خشکی زبان و دهان مفید است.

9- آفتاب‌زدگی را با مالیدن لعاب به دانه بر روی پوست درمان کنید.

10- جویدن به دانه برای تقویت نیروی جنسی مفید است.
شکوفه به

خواص دم کرده گل و شکوفه به

1- سردرد را برطرف می‌کند.

2- مقوی معده است.

3- سینه را صاف و تقویت می‌کند.

4- سرفه کودکان را برطرف می‌سازد.

5- برای درمان بی خوابی دم کرده گل را با آب بهار نارنج مخلوط کرده و قبل از رفتن به رختخواب بنوشید.

خواص برگ و شاخه های به

1- جوشانده برگ درختِ به، ورم چشم را مداوا می‌کند.

2- زخم‌ها را با جوشانده‌ی برگ به بشویید.

3- قابض است.

4- ضماد برگِ درخت به برای ورم چشم مفید است.
دانه‌های «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاط‌ها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند

خواص روغن به

1- برای برطرف کردن زنگ زدن گوش مفید است.

2- سرگیجه را برطرف می‌کند.

3- برای مداوای زخم‌های دهان مفید است.

4- خونریزی ریوی را درمان می‌کند.

5- اسهال مزمن را برطرف می‌کند.

6- دوست کبد است و ورم کبد را رفع می‌کند.

7- زخم روده‌ها را درمان می‌کند.

روش‌های استفاده از گیاه به

1- به دانه

* برای مصرف به دانه می‌توانید یک قاشق چای‌خوری از دانه‌های آن را کمی در آب خیس و سپس استفاده کنید.

* همچنین می‌توانید چند «دانه به» روی زبان قرار دهید و لعاب آن را ظرف چند دقیقه بمکید.

* جوشانده‌ی دانه به: 30 گرم به دانه را در یک لیتر آب جوش ریخته و آن‌قدر بجوشانید تا به صورت ژله در آید.

نکته: دانه‌ی به را هرگز نجوید

توجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت له‌شده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) می‌شوند و اسید سیانیوریک تولید می‌کنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع می‌شود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید می‌شود.

2- شیره‌ی به

50 گرم به را خرد کرده با 50 گرم عسل یا شکر مخلوط کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و آن‌را روی چراغ گذاشته تا بجوشد و حجم آن به نصف تقلیل یابد.

3- جوشانده‌ی برگ درخت به

30 گرم برگ درخت به را در یک لیتر آب‌جوش ریخته و مدت چند دقیقه بجوشانید.

4- دم کرده‌ی گل به

30 گرم گل به را در یک لیتر آب‌جوش ریخته و به مدت پنج دقیقه بگذارید تا دم بکشد.

5- روغن به

به را تکه تکه کرده و بپزید سپس آب آن‌را بگیرید و با دو برابر وزن آن روغن زیتون مخلوط کرده و آنقدر بجوشانید تا تمام آب آن بخار شود و فقط روغن باقی بماند البته دقت کنید که روغن نسوزد.