خلق و خو و ویژگی های ظاهری سگ دوبرمن
نژاد دوبرمن در اصل سگ کار است و برای آن پرورش می‌یابد اما در بین مردم، بیشتر با کلیشه‌هایی همچون وحشی و تهاجمی بودن شناخته می‌شود. در اصل آن‌ها را به عنوان سگ محافظ و مراقب پرورش می‌دهند و باید در نگاه هر کسی بزرگ، تهدیدآمیز، بی‌باک، جسور در دفاع از صاحب خود به نظر آید.
خلق و خو
نژاد دوبرمن در اصل سگ کار است و برای آن پرورش می‌یابد اما در بین مردم، بیشتر با کلیشه‌هایی همچون وحشی و تهاجمی بودن شناخته می‌شود. در اصل آن‌ها را به عنوان سگ محافظ و مراقب پرورش می‌دهند و باید در نگاه هر کسی بزرگ، تهدیدآمیز، بی‌باک، جسور در دفاع از صاحب خود به نظر آید. اما در عین حال بسیار فرمان‌پذیر و مطیع نسبت به دستورهای صاحب خود است. این صفات باعث شده که دوبرمن سگ خوبی برای محافظت شخصی، سگ پلیس و جنگ باشد اگر چه این ویژگی‌ها باعث می‌شود که این نژاد قوانین همنشینی با انسان را خوب فرا نگیرد. اما پروش‌دهنگان جدید در طول سال‌ها توانسته‌اند از درنده‌خویی این سگ بکاهند و دوبرمن امروزی را به سگی هوشمندتر، تربیت‌پذیرتر و آرامتر تبدیل کنند. در واقع دوبرمن امروزی با توجه به اندازهٔ بدن و همین‌طور پوشش مناسب و کوتاهش، سگی ایده‌آل برای نگه‌داری در منزل هستند. دوبرمن جدید پرانرژی، مراقب، نترس و مطیع است.
آن‌ها به راحتی احترام و مراقبت نسبت به صاحب خود را یاد می‌گیرند، بنابراین سگی ایده‌آل برای محافظت هستند. آن‌ها به طور کلی با انسان‌ها و سگ‌های دیگر رابطهٔ خوبی دارند اما با این وجود در برخورد با غریبه‌ها رفتار پرخاشگرانه‌ای دارد. همچنین شواهد بسیار کمی وجود دارد که دوبرمن نسبت به صاحب خود پرخاشگر باشد.
شواهدی وجود دارد که دوبرمن پینچر شمال آمریکا آرامتر از نمونه اروپایی آن است و این به دلیل استراتژی تکثیر و پرورش آن‌ها در آمریکای شمال است. به خاطر این اختلاف استراتژی در تکثیر و پرورش نسل‌های متفاوت از دوبرمن دارای ویژگی‌های متفاوت هستند. همچنین گفته شده دوبرمن آمریکای شمالی نجیب‌تر با وفاتر و باهوش‌تر است.
هوش
اگرچه روش‌های محاسبهٔ هوش سگ‌ها متفاوت است و اغلب نتیجه‌های مختلفی به‌دست می‌آید اما در بسیاری از مطالعاتی که پیرامون سگ‌ها در مواردی همچون تربیت‌پذیری، فرمان‌برداری، هوش، روابط اجتماعی و ... انجام می‌شود، دوبرمن رتبه‌های بالا را به خود اختصاص داده‌است.
برای مثال، استندلی کورن، روان‌شناس، در کتاب هوش سگ‌ها دوبرمن را در رتبهٔ ۵ بهترین نژادهای سگ قرار داد. همچنین در دو مطالعه‌ای که در سال ۱۹۸۰ و ۱۹۸۵ انجام شد، دوبرمن رتبهٔ ۱ بهترین نژاد سگ را دریافت کرد. این رتبه براساس تربیت‌پذیری و فرمان‌بردای داده می‌شد.
دوبرمن در کنار سگ گله اسکاتلند (بوردر کالی), ژرمن شپرد، گلدن رتریور و پودل استاندارد در بیشتر رده‌بندی‌ها از بهترین نژادها هستند.
خشونت
براساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری، بین سال‌ّهای ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۸، تعداد افرادی که در نتیجهٔ حملهٔ دوبرمن پینچر زخمی یا کشته شده‌اند کمتر از افرادی است که توسطژرمن شپرد، روت‌ویلر، گرگی و مالاموت بوده‌است.[۳][۴]
مشکلات سلامتی
به طور میانگین دوبرمن پینچر ۱۰ تا ۱۴ سال عمر می‌کند. بیماری‌های سرطانی در این نژاد به کررات دیده شده. بیماری‌های جدی و معمول این نژاد عبارتنداز:
cervical vertebral instability
prostatic disease
dilated cardiomyopathy
von Willebrand's disease
بیماری‌های غیر جدی و معمول این نژاد عبارتنداز :
hypothyroidism
hip dysplasia
مطالعات نشان داده که این نژاد بیشتر از سایر نژادها از بیماری‌های پروستات رنج می‌برد. مانند: عفونت‌های باکتری‌های پروستات، کیست پروستات ،benign hyperplasiaوprostatic adenocarcinoma
عقیم کردن حیوان می‌تواند این بیماری‌ها را کاهش دهد.
Dilated cardiomyopathy بزرگ‌ترین عامل مرگ در دوبرمن پینچر است. این بیماری در این نژاد بیش از سایر نژادها دیده می‌شود. بیش از ۴۰ درصد از تشخیص‌های این بیماری مربوط به این نژاد و ۱۳ درصد مربوط به نژاد جرمن شپرد است. این بیماری در اکثر موارد کشنده‌است و در ۵۰ درصد از موارد مرگ ناگهانی و ناشناخته را به همراه دارد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.