مراقبت های لازم پس از کاشت توت فرنگی

داشت :

مراقبت های لازم بعد از کاشت :
1- پوشاندن خاک به وسیله کاه یا خاک اره موجب می شود که میوه با خاک به طور مستقیم تماس نداشته باشد و رطوبت خاک نیز به خوبی حفظ شود .
2- آبیاری حداقل هفته ای یک بار و به طریق جوی پشته ای صورت گیرد .
3- کنترل به موقع بیماری ها،آفات و علف های هرز
4- قطع ساقه های رونده در زمان فصل رشت برای جلوگیری از ظریف شدن بوته های مادری .
شرایط عمومی مناسب جهت کشت و پرورش
▪ درجه حرارت مطلوب در شبانه روز ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتیگراد
▪ رطوبت نسبی بالای ۴۰ درصد
▪ خاکهای شنی یا رسی شنی با زهکشی مناسب
▪ اسیدیته یا PH خاک در حد 6 تا ۷
▪ فاصله بوته ها حدود ۴۰ سانتیمتر بصورت جوی و پشته ای
▪ تراکم بوته حدود ۶ بوته در متر مربع
▪ مقاوم به آفات و بیماریها می باشد
▪ استفاده از مالچ (خاکپوش) روی بستر کشت جهت جلوگیری از توسعه آفات و بیماریها و علفهای هرز
▪ حذف دستکها (رانرها) جهت تقویت میوه دهی بوته ها
▪ استفاده از کودهای کامل (عناصر میکرووماکرو) در تغذیه گیاه
▪ انجام آبیاری مناسب (آبیاری قطره ای به منظور کاهش آلودگیها در گلخانه)
▪ دارا بودن نیاز نوری بالاتر نسبت به سایر محصولات سبزی و صیفی گلخانه ای
▪ در روزهایی که بیشتر از ۱۳ ساعت نور به آن تابیده شود به جای گلدهی، ساقه خزنده می دهد و باردهی آن کاهش می یابد.
آفات مهم توت فرنگی : شته، کنه، سرخرطومی جوانه، زنجره، سن، تریپس، طوقه بر و ...
بیماریهای مهم توت فرنگی : لکه برگی، بلایت برگ، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه، پوسیدگی ناشی از بوتریستی، نماتود و ..

پیش رس کردن توت فرنگی
توت فرنگی طبیعتاً از میوه‌های نوبرانه و از اولین میوه‌هایی است که در بهار به بازار عرضه می‌شود. در حالت معمولی و در مناطق معتدل زمان برداشت میوه در اواخر اردیبهشت ماه تا اوایل تیر است ولی امروزه با فن آوری‌های خاصی می‌توان زمان رسیدن میوه را به جلو انداخت. به عبارت دیگر می‌توان با استفاده از وسائل و امکانات امروزی، اقدام به پیش رس کردن و تولید توت فرنگی خارج از فصل کرد و عرضه توت فرنگی را تا مدت طولانی تری ادامه داد . البته هزینه‌های اضافی که برای پیش رس کردن ایجاد می‌شود، به علت قیمت بیشتری که محصول نوبرانه دارد، جبران خواهد شد.

شرایط محیطی برای پیش رس کردن توت فرنگی در گلخانه
مطمئن ترین وسیله برای پیش رس کردن، استفاده از گلخانه است. مشکل استفاده از گلخانه در درجه اول هزینه سنگین احداث گلخانه و نیاز به تخصص و تجربه کافی برای کشت توت فرنگی در گلخانه است. برای این منظور می‌توان نشای توت فرنگی را ابتدا اواسط تیرماه تا اوایل شهریور در خزانه کشت کرد و 5تا7کیلوگرم در هر صدمتر مربع از کودهای کامل ازت ـ فسفر ـ پتاس به نسبت 17 ـ12ـ 12به عنوان کود پایه به زمین خزانه داد. پس از تولید ریشه‌های قوی در نشا، بوته‌ها شروع به ایجاد ساقه‌های رونده می‌کنند. با سرد شدن هوا، بوته‌ها تحت تاثیر نور و درجه حرارت پائین قرار گرفته و گل در آنها تشکیل می‌شود.
در آبان و آذر بوته‌ها را به گلخانه حمل کرده و در بستر کاشت به فاصله 25 تا 30 سانتی متر کشت می‌کنند.
در گلخانه نیز مقدار3تا5 کیلوگرم کود کامل شیمیایی در 100 متر مربع به بستر داده می‌شود.
درجه حرارت گلخانه را ابتدا روی8تا12 درجه سانتی گراد تنظیم کرده و با افزایش شدت نور درجه حرارت را نیز زیاد می‌کنند و به 15 تا 20 درجه سانتی گراد می‌رسانند. البته می‌توان درجه حرارت را به 8درجه سانتی گراد کاهش داد. بلافاصله پس از کاشت باید به اندازه کافی آبیاری کرد.
در آبیاری توت فرنگی گلخانه‌ای باید دقت شود که زمین به طور یکنواخت مرطوب شود. به منظور جلوگیری از خطر پوسیدگی میوه در اثر رطوبت زیاد، باید گلخانه را به موقع تهویه کرد و به وسیله حرارت خشک رطوبت زیادی را کاهش داد. برای انجام عمل گرده افشانی و تلقیح بهتر گل‌های توت‌فرنگی در گلخانه، می‌توان برای هر 1000 متر مربع سطح زیر کشت، یک کندوی زنبور عسل در گلخانه قرار داد.