بیماری صرع | روش های جدید درمان بیماری صرع
بیماری صرع که عمدتا با تشنج همراه است مبتلایان به آن و اطرافیانشان را با مشکلات زیادی روبه رو کرده است به تازگی دانشمندان موفق شدند روش های جدیدی برای درمان این بیماری ابداع کنند که در ادامه میخوانید.
صرع
بیماری صرع که نام دیگر آن تشنج است بر اثر مختل شدن ارتباط طبیعی بین سلولهای عصبی مغز پدیدار می گردد و موجبات عدم کارکرد عادی و طبیعی مغز می گردد در نتیجه صرع یک علامت بیماری می باشد نه یک بیماری یعنی اعلام می دارد که بخشی از مغز کار خود را به خوبی صورت نمی دهد. بر اساس آمار ابتلا به بیماری صرع در مردان وزنان به یک اندازه شایع می باشد و ریشه وراثتی دارد در واقع تشنج مسری نیست. از هنگامی که انسان خلق گردید صرع وجود داشته است و نکته دیگر اینکه در صورتی که چند مرتبه تشنج روی دهد اعلام صرع می گردد
بسته به نوع بیماری میزان تشنج ها ، علایم و نشانه های آن ، درمان و دیگر مسائل مربوط به بیماری صرع متفاوت می باشد در این مطلب انواع بیماری صرع را برای شما شرح خواهیم داد.
انواع صرع
- صرع جزئی: این نوع صرع هنگامی ایجاد می گردد که یک سمت مغز فقط مورد آسیب قرار گرفته است.
در مبتلایان به این نوع از بیماری معمولا قبل از تشنج علایمی همچون اختلال در بینایی و شنوایی بویایی ایجاد می گردد این نوع صرع هم خود دو گونه می گردد که علایم هر یک متفاوت می باشد:
صرع ساده
این نوع صرع بیشتر از یک دقیقه طول نمی انجامد و وابسته به اینکه در آن لحظات کدام قسمتهای مغز دچار اختلال شده باشد نشانه های بروز آن فرق می نماید ولی در حالت کلی علایمی مثل رنگ پریدگی ، تعریق بالا و حالت تهوع در فرد مشاهده می گردد.
صرع پیچیده
صرع پبچبده زمانی ایجاد می گردد که قسمت هایی از مغز که مربوط به حافظه و احساسات می باشند، یعنی بخش گیجگاهی مغز دچار اختلال می گردد معمولا بین یک تا دو دقیقه به طول می انجامد و شخص در این زمان علایمی را مثل خندیدن ، گریه کردن ، دویدن و دست زدن نشان می دهد.
-صرع عمومی
صرع عمومی زمانی ایجاد می گردد که دو سمت مغز دچار اختلال شود معمولا در اثر ایجاد این اختلال شخص به طور ناگهانی بیهوش گردیده و باز هم بسته به نوع آن نشانه های متفاوتی بروز پیدا می نماید.
در صرع غایب نشانه هایی مانند چشمک زدن و بیهوشی ، باز ماندن دهان و 30 ثانیه ماندن در همان حالت مشاهده می گردد.
در صرع بی صدا شخص دچار گرفتگی کل عضلات بدن گردیده و به مدت چند ثانیه تا دو دقیقه در همین حالت باقی می ماند.
در صرع عمومی کل بدن به شدت به لرزه افتاده و احساس درد شدید ایجاد می گردد به همراه سردرد و مشکلات و اختلال در بینایی می باشد
صرع سمپاتیک
در اثر اختلال در سیستم عصبی پدیدار می گردد و تشنجات همراه با یک سری اختلال که به سیستم عصبی مرکزی مربوط نمی گردد بروز پیدا می نماید. مثل نارسایی در کلیه
حملات صرع
حمله های یک طرفه : در این گونه از حملات تخلیه الکتریکی در بخشی از مغز انجام می گردد ومدتی طول می کشد تا هوشیاری شخص از بین برود و این بی هوش شدن به سرعت ایجاد نمی گردد
حمله تعمیم یافته : تخلیه الکتریکی بطور همزمان در دو طرف مغز ایجاد می گردد و شخص به سرعت هوشیاری خود را از دست می دهد.
درمان صرع
مبتلایان به بیماری صرع می بایست در استفاده از داروهای تجویز شده توسط پزشک دقت نموده و داروهایشان را بطور مرتب و در زمان درست مصرف نمایند تا دچار حملات نگردند
همچنین مدت زمان استفاده از این داروها باید به مدت 2-4 ماه پس از آخرین حمله ادامه پیدا نماید تا دوره درمان کامل گردد
اما اگر شخصی دچار تشنج گردید قبل از انتقال آن به بیمارستان باید اقدامات زیر را صورت دهید:
در وهله اول لازم می باشد دستمالی بین دندان ها قرار دهید تا از گاز گرفتن زبان جلوگیری گردد
اگر تشنج از نوع تونیک – کولیک باشد لازم است که به سرعت شخص را به یک سمت بخوابانید و بدن وی را طوری قرار دهید تا سر کمی پایین تر از بدن باشد.
معمولا تشنج ها بیشتر از یک دقیقه به طول نما انجامد و پس از آن شخص به خواب فرو می رود از ایجاد حالت بیهوشی نگرانی به خود راه ندهید ولی بهتر است که سریعا به پزشک مراجعه نمائید.
همچنین اگر فردی که دچار تشنج گردیده کودکی است که برای اولین بار دچار این حالت شده است حتما سریعا به پزشک مراجعه فرمائید.
در آخر طبق نظر پزشکان سنتی می توان از دمنوش هایی مثل :
بهار نارنج | آویشن |
دارچین | زوفا |
هل | سنبل الطیب |
زنجبیل |
برای درمان این بیماری مصرف نمود البته آب میوه هایی چون انجیر و پرتقال و هویج هم در دمان صرع موثر هستند.بهتر است از غذاهایی که دیر هضم می گردند و طبع سردی دارند مثل لبنیات ، ماهی ، شکر ، کاهو ، ترشیجات،نوشابه ،هندوانه،خرما،انگور،کافئین و سیرابی دوری نمائید.
دانستنی های مهم در مورد بیماری صرع
هدف از درمان دارویی جلوگیری از تشنج است. اگر این امکان وجود نداشته باشد ، سعی می شود حداقل تعداد آنها کاهش یابد.
دارو به بسیاری از افراد مبتلا به صرع کمک می کند تا به طور دائمی از تشنج جلوگیری کنند. از هر 10 نفر حدود 5 نفر با اولین دارو بدون تشنج می شوند یا کمتر دچار تشنج می شوند. به طور کلی ، از هر 10 فرد مبتلا به صرع ، حدود 7 نفر در هنگام مصرف دارو ، تشنج را متوقف می کنند.
با این حال ، این همچنین بدان معنی است که دارو به 3 نفر از هر 10 نفر کمک کافی نمی کند. با وجود چندین بار تلاش برای درمان ، همچنان به تشنج منظم ادامه می دهید.
برخی از افراد ممکن است بدون دارو تشنج بیشتری نداشته باشند. احتمال وقوع این اتفاق برای فرد به طور قطعی قابل پیش بینی نیست - پزشکان فقط می توانند آنها را تخمین بزنند.
بیشتر داروهای مورد تایید برای نوع صرع نیز به طور متوسط به همان خوبی کمک می کنند. با این حال ، پیش بینی چگونگی عملکرد آنها بر روی مبتلایان غیرممکن است. هر ماده فعال دارای مزایا و معایبی است. در برخی موارد ، در عوارض جانبی تفاوت هایی وجود دارد.