سکته عصب بینایی

این بیماری ناشی از اختلال در خون رسانی به عصب بینایی بوده و باعث کاهش ناگهانی حدت بینایی یا دید محیطی خواهد شد. عصب بینایی مشابه کابل سیمی می باشد که حاوی حدود یک میلیون رشته سیم مستقل یا عصب های بینایی است. هر کدام از رشته های عصبی حامل اطلاعات مربوط به قسمتی از بینایی بوده و آنها را به مغز منتقل می کنند.
فرم شایع این بیماری اصولا در افراد بالای 50 سال رخ می دهد و عموما ارتباطی با بیماریهای دیگر ندارد اگر چه در بیماران فشار خونی و مبتلا به مرض قند شایعتر است.
در این بیماران قطع ناگهانی خون رسانی به قسمتی از عصب، منجر به ایجاد حالتی مشابه سکته مغزی در عصب بینایی می شود.
البته نباید فراموش کرد که آمار بروز سکته مغزی در این افراد بیش از افراد مشابه هم سن آنها نیست. یک نوع نادر سکته عصب بینایی به علت التهاب در عروق چشم و دیگر نقاط بدن و انسداد آنها به وجود می آید که به آن «التهاب شریان گیجگاهی» می گویند که در افراد بالای 60 سال رخ می دهد.

علل ایجاد سکته بینایی

علایم

تشخیص

درمان

پیشرفت بیماری

علل ایجاد سکته بینایی

علت دقیق آن به طور کامل مشخص نشده ولی حمله های گذرای کاهش فشار خون، مثل بیمارانی که داروی ضد فشار خون مصرف می کنند یا دچار خونریزی شدید می شوند، منجر به کاهش خون رسانی به عصب بینایی و اختلال در عملکرد آن می گردند.
شانس بروز این بیماری در افراد سیگاری ‌، مبتلایان به مرض قند و فشار خون بالا بیشتر است. از علل دیر آن (به خصوص در افراد جوانتر) میگرن است. در افرادی که کانال عصب بینایی آنها به صورت مادرزادی کوچک است، احتمال بروز این بیماری بیشتر است.
کوچک بودن این کانال باعث بروز فشار مزمن روی اعصاب بینایی شده و به تدریج این فشار سبب بسته شدن عروق سر عصب یا بروز سکته در عصب بینایی و از بین رفتن تعدادی از این اعصاب می شود.
بعد از این مسئله و از بین رفتن مقداری از بافت عصبی فضای کافی برای اعصاب باقی مانده ایجاد شده و به همین علت شانس حمله دیگر در این عصب بسیار کم می شود.

علایم

شایعترین علامت آن کاهش ناگهانی دید مرکزی یا محیطی است. معمولا کاهش دید پیشرونده نمی باشد ولی در بعضی از موارد، کاهش پیشرونده مختصری رخ می دهد.
نیمی از بیماران ممکن است بهبود مختصری در دید خود پیدا کنند.
سکته عصب بینایی همراه با علائم دیگر مانند درد در حرکات چشمی و دوبینی نمی باشد اگر چه بیماران مبتلا به فرم التهابی آن معمولا سر درد و درد در هنگام لمس ناحیه گیجگاهی، درد و خستگی در زمان جویدن، ضعف و بیحالی عمومی، تب، درد شانه یا مفاصل دیگر را دارند.
تشخیص

تشخیص این بیماری با چشم پزشک می باشد. چشم پزشک بعد از معاینه چشم، از جمله دید مرکزی، معاینه مردمکها، دید رنگ، دید جانبی و بررسی سر عصب بینایی قادر به تشخیص است. ممکن است معاینات دیگر مانند بررسی بیماریهای قلبی – عروقی و بررسی خونی نیز لازم باشد.
معمولا نیازی به انجام سی تی اسکن و ام آر آی نیست.

درمان

در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و اگر چه در نیمی از بیماران بعد از بر طرف شدن تورم اولیه دید مرکزی اندکی بهبود می یابد ولی دید محیطی معمولا بهتر نخواهد شد.

پیشرفت بیماری

حمله مجدد درمان چشم بسیار نادر است، مگر در مواردی که التهاب شریانها وجود داشته باشد شانس گرفتاری چشم مقابل در 5 سال آینده کمتر از 20% می باشد. نقش آسپرین در کاهش ابتلای چشم مقابل، قابل توجه نبوده و اگر علت دیگری برای مصرف آسپرین وجود ندارد، مصرف آن توصیه نمی شود. بیماران سیگاری باید سیگار را ترک کنند. در صورتی که عامل بیماری التهاب شریانها باشد در صورت عدم درمان، احتمال گرفتاری چشم سالم بیش از 60% می باشد.
همچنین در فرم التهابی بدون درمان احتمال بروز سکته قلبی و مغزی نیز شدیدا افزایش پیدا می کند