کد خبر 333818

۲۲ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۸:۴۲

خواص میگو | میگو معجزه ای برای کودکان

میگو فواید شگفت انگیزی دارد در این مطلب قصد داریم هر آنچه میخواهید در خصوص عجایب میگو در بهبود سلامت بدن بدانید برای شما گردآوری کردیم

html>

اگر طرفدار میگو هستید ، خواص زیادی را به بدن خود وارد کرده اید. متوسط آمریکایی ها هر سال حدود 4 پوند میگو می خورند. این بیش از هر غذای دریایی دیگر است.

از نظر اندازه از کوچک تا بزرگ ، میگو به طور معمول 1 تا 3 اینچ طول دارد. ای نوع از سخت پوستان از آبهای گرم و سرد در سراسر جهان سرچشمه می گیرند. آنهایی که آب سرد هستند رنگ صورتی دارند پخته و پوست کنده می شوند. میگوهای آب گرم به رنگ سفید ، قهوه ای یا صورتی به صورت پخته یا خام در دسترس هستند.

حدود 90٪ میگوهایی که می خورید از مزرعه است. آنها در یک استخر با رژیم غذایی کنترل شده پرورش می یابند.

ماهیگیران میگوهای وحشی را در آبهای ساحلی صید می کنند. این میگوها حدود 10٪ از چیزی را که در ایالات متحده می خوریم تشکیل می دهند.

مواد مغذی در هر سرو

میگو بیشتر از پروتئین و آب تشکیل شده است. به طور متوسط ، 100 گرم میگو پخته شده دارای:

کالری: 99	کلسترول: 189 میلی گرم
چربی: 0.3 گرم	سدیم: 111 میلی گرم
کربوهیدرات: 0.2 گرم	پروتئین: 24 گرم

سایر ویتامین ها و مواد معدنی شامل موارد زیر هستند:

فسفر	کلسیم
فلز مس	پتاسیم
فلز روی	اهن
منیزیم	منگنز

فواید سلامتی

از آنجا که از نظر کربوهیدرات و کالری کم هستند و مملو از مواد مغذی هستند ، اگر می خواهید مقداری وزن کم کنید ، میگو گزینه مناسبی است.اما مراقب طرز تهیه آن باشید.

آنتی اکسیدان موجود در میگو برای سلامتی شما مفید است. این مواد می توانند سلول های شما را در برابر آسیب محافظت کنند. مطالعات نشان می دهد که آنتی اکسیدان آستاگزانتین به جلوگیری از ایجاد چین و چروک کمک می کند و آسیب های آفتاب را کاهش می دهد.

میگو سلنیوم زیادی نیز دارد. برخی مطالعات نشان می دهد که این ماده معدنی از ابتلا به برخی سرطان ها جلوگیری می کند ، اما تحقیقات کافی برای دانستن چگونگی عملکرد آن وجود ندارد.

آیا ضرری در میگو وجود دارد؟

یکی از نگرانی های بالقوه میزان کلسترول موجود در میگو است. یک بار کارشناسان اظهار داشتند که خوردن بیش از حد غذاهای پر کلسترول برای قلب بد است. اما تحقیقات مدرن نشان می دهد که این چربی اشباع شده در رژیم غذایی شما باعث افزایش کلسترول در بدن می شود ، لزوماً میزان کلسترول موجود در مواد غذایی مهم نیست. با این حال ، اگر شما احتیاط کنید ،بهتر است.

پوست میگو نیز عامل حساسیت غذایی شایع و بعضاً شدید است. بیش از نیمی از افرادی که به پوست میگو حساسیت دارند اولین واکنش خود را در بزرگسالی نشان می دهند.

از مصرف میگوهایی که بوی نامتعارفی دارند ، خودداری کنید ، به خصوص اگر بوی آمونیاک می دهند این بوی علامت رشد باکتریها می باشد.

طرز تهیه میگو

میگو یک غذای همه کاره است که می توانید از چند طریق آن را تهیه کنید.

روشهای سالم تر شامل موارد زیر است:
بخار پز
کباب کردن

اگر در نزدیکی ساحل زندگی نمی کنید ، میگو در مواد غذایی محلی شما تازه نیست. آنها یخ زده یا قبلاً یخ زده و ذوب می شوند. برخی از متخصصان مواد غذایی به شما خواهند گفت اگر قصد دارید بلافاصله آنها را پخت و پز کنید فقط آنها را تازه نکنید. برخی دیگر معتقدند که میگویی که بیش از یک بار یخ زده و ذوب شده است هم روی بافت و هم طعم آن تأثیر می گذارد.

روش ها متفاوت است ، اما برای تهیه میگو ، ابتدا آنها را قبل از تمیز کردن در آب سرد خیس کنید. بعضی از آشپزها از آب نمک استفاده می کنند. برای از بین بردن پوسته ، ابتدا پاها را از آن جدا کنید و از انگشت شست خود استفاده کنید تا پوسته از بدن جدا شود. با خارج شدن پوسته ، می توانید سر را درآورید.

می توانید دم بعدی را جدا کنید ، اما این اختیاری است. همچنین میگو دارای "ورید" دستگاه گوارشی سیاه است که در پشت آن است. به سادگی از چاقو استفاده کنید تا گوشت در یک خط جدا شود و آن را خارج کنید.

هنگام پخت و پز ، میگو را بشویید و روی آنها را خشک کنید.

حتما میگو را به طور کامل بپزید. می دانید که در صورت پخت ، تقریباً به شکل حرف "C" آماده است و رنگ آن خاکستری می شود.

پیشنهاد می شود بخوانید : طرز تهیه پلو میگو / طرز تهیه میگو پلو ، غذایی ساده و مجلسی و مقوی

خواص میگو

از نظر مقایسه ای نسبت به سایر غذاهایی که پروتئین زیادی دارند نظیر گوشت ماهی و گروه ماکیان ، میگو ، کالری کم تری دارند . پروتیئن موجود در میگو کیفیت بالایی داشته و حاوی تمام اسید آمینه های لازم جهت رشد می باشد .

پروتئین میگوهمانند سایر جانوران دریایی به دلیل نداشتن بافت هم بند به راحتی هضم می شود . برای گروه هایی از مردم نظیر افراد مسن که در جویدن و هضم غذا مشکل دارند غذای حاوی میگو گزینه مناسبی برای تامین پروتئین روزانه آنها است .

میگوها در کل دارای چربی کمی می باشند ، اسیدهای چرب امگا ـ ۳ که از دسته اسیدهای چرب غیر اشباع بوده و برای سلامتی مفید هستند ، در میگو ها به وفور یافت می شوند . این دسته از اسیدهای چرب می توانند در کاهش خطر بیماریهای قلبی موثر واقع شود.

اسیدهای چرب امگا ـ۳ هم چنین اجزای ضروری برای غشا سلول مغز و بافت چشم است . میگو منبع غنی از ویتامین های A، ، ۶ B ۱۲B ، C، D، E، و املاحی چون کلسیم ، آهن ، منیزیم ، پتاسیم ، سدیم ، روی ، مس ، منگنز ، و سلنیم است . علاوه بر این ؛ کلسیم ، آهن ، روی ، منیزیم ، و فسفرمیگو نسبت به سایر آبریان بیش تر است .

میگوی سرخ یا سوخار یشده، میزان کالری دریافتی را افزایش می‌دهد در حالی که می‌توان با بخارپز کردن این منبع پروتئینی و زدن چاشنی‌ای مانند آب لیموترش تازه به آن، وعده غذایی کم‌کالری و در عین حال مغذی‌ای داشت.

مواد مغذی میگو

میگوها منبع غنی از پروتئین با کیفیت خوب و در عین حال کم کالری هستند. آن‌ها همچنین دارای اسیدهای چرب ضروری مانند اسیدهای چرب اُمگا-3 هستند. از سوی دیگر این موجودات دریایی کوچک تأمین کننده‌ی مقادیر مناسبی از مواد معدنی مانند سلنیوم، آهن، روی، فسفر و منیزیم و نیز ویتامین‌هایی مانند D، B12 و نیاسین (یکی از ویتامین‌های گروه B) برای بدن می‌باشند.

در این بخش به بررسی تأثیر مواد مغذی موجود در میگو بر بدن انسان پرداخته می‌شود:
سیستم قلبی- عروقی

میگو با داشتن مقادیر بسیار خوبی از ویتامین B12 به کاهش سطح خونی هموسیستئین که یکی از عوامل مهم خطر بیماری‌های قلبی- عروقی است، کمک می‌کند. علاوه بر آن، اسیدهای چرب اُمگا-3 میگو به دلیل داشتن خاصیت ضدالتهابی و توانائی در جلوگیری از تشکیل لخته‌ی خون، می‌توانند در پیشگیری از بیماری‌های قلبی موثر باشند. همچنین این اسیدهای چرب با تأثیر بر جریان‌های الکتریکی قلب می‌توانند به پیشگیری از آریتمی‌های قلبی (بی‌نظمی ضربان‌های قلب) کمک کنند. از جمله اثرات دیگر اسیدهای چرب اُمگا-3 (هم با منشأ گیاهی و هم با منشأ جانوری)، تأثیر احتمالی آن‌ها در کاهش فشارخون بالا می‌باشد. لازم به ذکر است که برای افراد دارای پرفشاری خون، هر میلی‌متر جیوه کاهش در فشارخون، حائز اهمیت است، بنابراین ممکن است تأثیر مصرف هرکدام از مواد مغذی موثر در این زمینه به تنهایی کم باشد، ولی تأثیر مجموعه‌ی آن‌ها به طور همزمان، می‌تواند موجب چند میلی‌متر جیوه کاهش در فشارخون شود. برای دستیابی به این منظور، تا حد امکان سبزی‌ها، میوه‌ها و غلات کامل (به دلیل داشتن فیبر غذایی، مواد معدنی مثل پتاسیم، پروتئین گیاهی و سایر مواد مغذی) را در برنامه غذایی روزانه‌ی خود بگنجانید. همچنین منابع غذایی اسیدهای چرب اُمگا-3 را بیشتر مصرف کنید.

پیشنهاد می شود بخوانید : طرز تهیه ناگت میگو و ماهی

ترکیبات سرطان زای میگو

میگو یک منبع غنی سلنیوم می‌باشد. نتایج تحقیقات بر روی حیوانات نشان داده است که ارتباط معکوسی بین دریافت سلنیوم و بروز سرطان وجود دارد. به عبارت دیگر با افزایش دریافت منابع غذایی حاوی سلنیوم، احتمال بروز سرطان در حیوانات کمتر می‌شود، زیرا سلنیوم برای کارکرد صحیح بعضی ترکیبات بدن که به منظور غیرفعال کردن مواد مضر و سرطان‌زا به کار می‌روند ضروری است، بنابراین در صورت کمبود آن، مولکول‌های سرطان‌زا غیرفعال نشده و موجب آسیب رساندن به سلول‌های بدن می‌شوند.
عملکرد مغز

اسیدهای چرب ضروری موجود در غذاهای دریایی (نظیر ماهی و میگو) احتمالاً می‌توانند در کاهش زوال عقل مرتبط با افزایش سن موثر باشند. همچنین دیده شده افرادی که در رژیم غذایی خود از منابع غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا-6 (مانند گوشت‌های قرمز و روغن‌های گیاهی ذرت، بادام زمینی، گل‌رنگ و آفتابگردان) نسبت به منابع غذایی اسیدهای چرب امگا-3 (مانند ماهی، میگو، روغن‌های گیاهی مثل کلزا یا بزرک و مغزهایی مثل گردو) بیشتر استفاده می‌کنند، نه تنها به سمت آسیب‌های التهابی می‌روند، بلکه زمینه‌ی ایجاد افسردگی هم در آن‌ها بیشتر می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد رژیم‌های غذایی غنی از اسیدهای چرب اُمگا-3، احتمالاً می‌توانند حالات روحی را بهتر کرده، افسردگی را کاهش دهند. به همین جهت پیشنهاد می‌شود منابع غذایی آن (به ویژه منابع دریایی) را حداقل 3 بار در هفته مصرف کنند.

فواید میگو برای کودکان

میگو مقدار قابل توجهی املاح ضروری بخصوص فسفر و آهن دارد که بویژه برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است.
نکته قابل توجه دیگر این که در غذاهای دریایی به دلیل کمتر بودن بافت پیوندی به نسبت سایر غذاهای گوشتی، گوشت آنها نرم‌تر بوده و این واقعیت بخصوص پس از پخت مشخص می‌شود. به همین دلیل غذاهای دریایی و ازجمله میگو برای افراد مسن که به دلیل وضعیت دهان و دندان کمتر قادر به جویدن و هضم غذا هستند بسیار مفید است.

روش نگهداری میگو

از آنجایی که غذاهای دریایی مانند ماهی و میگو نسبت به دما بسیار حساس هستند، نکته‌ی مهم در مورد نگه‌داری آن‌ها، سرد نگه‌داشتن آن‌ها است، بنابراین:

* بعد از خرید میگو یا سایر غذاهای دریایی، در اسرع وقت آن‌ها را به یخچال برسانید.

* اگر قرار است میگو از زمان خرید تا رسیدن به یخچال مدت نسبتاً طولانی در خودرو بماند، یک کُلمن حاوی یخ در خودرو بگذارید تا از سرد ماندن و عدم فساد آن مطمئن شوید.

* معمولاً دمای بیشتر یخچال‌های خانگی کمی بالاتر از دمای ایده‌آل برای نگه‌داری غذاهای دریایی است. یک راه آسان و مطمئن برای رسیدن به دمای مناسب، بسته‌بندی خوب و قرار دادن آن‌ها در یک ظرف حاوی یخ و گذاشتن آن در سردترین جای یخچال است. در ضمن برای حفظ سرمای ظرف، روزانه 1 تا 2 بار یخ آن را عوض کنید. با این روش میگو به مدت 1 تا 2 روز در یخچال قابل نگه‌داری است، اما در اولین فرصت باید مصرف شود.

* برای نگه‌داری طولانی مدت میگو، آن را به خوبی بسته بندی نمایید و حداکثر تا یک ماه در سردترین جای فریزر نگه‌داری کنید.

* برای یخ‌زدایی میگو و خارج کردن آن از حالت انجماد، آن را در یک کاسه‌ی آب سرد یا درون یخچال قرار دهید. هرگز آن را در دمای اتاق یا با ماکروویو یخ‌زدایی نکنید، چون این کار باعث از دست رفتن رطوبت و مواد مغذی میگو می‌شود.

دیگر خواص میگو

میگوها دارای مقدار ید بالایی هستند. این عنصر کمیاب برای عملکرد خوب غده تیروئید ضروری است و در میگوها به وفور یافت می شود: فقط 125 گرم میگو هدف روزانه توصیه شده توسط DGE برای بزرگسالان و بزرگسالان را تأمین می کند.

می تواند به شما در کاهش وزن کمک کند

نکته آخر اینکه ، پروتئین موجود در میگو با داشتن چربی بسیار کم و مقدار کم کالری مطبوع ، سیری کامل شما را تضمین می کند. میگوها کاملا برای یک رژیم مناسب هستند!

حاوی کربوهیدرات نیستند

برای همه کسانی که مشتاق اصل کم کربوهیدرات هستند ، میگو مخصوصاً مناسب است - کاملاً فاقد کربوهیدرات است.

خواص میگو | میگو معجزه ای برای کودکان

میگو کالری کم

میگو دارای چربی کم و پروتئین بالایی است که آن را به یکی از بهترین متحدان برای کاهش وزن تبدیل می کند.

میگو سرشار از پروتئین

میگو سرشار از پروتئین است که حاوی 9 اسید آمینه ضروری برای بدن ما است و نقش کلیدی در تشکیل آنزیم های گوارشی، هورمون ها و بافت هایی مانند پوست و استخوان دارد.پروتئین همچنین به حفظ توده عضلانی هنگام کاهش وزن و احساس سیری کمک می کند.

میگو منبع امگا 3

میگو حاوی امگا 3 است. اکنون به خوبی ثابت شده است که امگا 3 های دریایی (EPA و DHA) به سلامت قلب و عروق کمک می کنند و با خطر کمتر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی مرتبط هستند.

میگو منبع کاروتنوئیدها (رنگدانه های آنتی اکسیدانی) و Q10

آستاگزانتین رنگدانه ای از خانواده بزرگ کاروتنوئیدها است. مسئول رنگ قرمز مایل به نارنجی ماهی قزل آلا، میگو و سایر صدف ها است. این ماده دارای خاصیت آنتی اکسیدانی است که از بتاکاروتن و ویتامین E پیشی می گیرد و به دلیل عملکرد آنتی اکسیدانی خود دارای اثرات محافظتی در برابر سرطان، بیماری های قلبی عروقی و سایر بیماری های مزمن است.

میگو حاوی کوآنزیم Q10 (CoQ10) است، ترکیبی با ساختار شیمیایی مشابه ویتامین K که به عنوان ویتامین در بدن عمل می کند. خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد CoQ10 می تواند فشار خون را در افراد مبتلا به فشار خون بالا کاهش دهد و نقش پیشگیرانه ای در برابر بیماری های قلبی عروقی دارد. همچنین از اکسیداسیون کلسترول LDL ("کلسترول بد") جلوگیری می کند، که دومی یک عامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی در نظر گرفته می شود.

میگو محتوای فسفر بالا

میگو منبع عالی فسفر است. علاوه بر نقش اساسی در تشکیل استخوان ها و دندان ها، در رشد و بازسازی بافت ها نیز شرکت می کند. علاوه بر این، به حفظ pH طبیعی خون کمک می کند. یکی از اجزای غشای سلولی است.

میگو منبع منیزیم

میگوی شمالی منبع منیزیم است. منیزیم در رشد استخوان، تولید پروتئین، فعالیت آنزیم ها، انقباض ماهیچه ها، سلامت دندان ها و عملکرد سیستم ایمنی نقش دارد. همچنین در متابولیسم انرژی و انتقال تکانه های عصبی نقش دارد.

میگو منابع خوب عناصر کمیاب

میگوی شمالی منبع خوبی از مس است که برای تشکیل هموگلوبین و کلاژن (پروتئینی که در ساختار و ترمیم بافت استفاده می شود) در بدن ضروری است. چندین آنزیم حاوی مس نیز به دفاع از بدن در برابر رادیکال های آزاد کمک می کند. میگو منبع خوبی از سلنیوم است. سلنیوم با یکی از آنزیم های آنتی اکسیدانی اصلی کار می کند و از تشکیل رادیکال های آزاد در بدن جلوگیری می کند. همچنین به تبدیل هورمون های تیروئید به شکل فعال آنها کمک می کند. 100 گرم میگو 70 درصد نیاز روزانه ما به سلنیوم را تامین می کند.

میگو منبع آهن

آهن برای انتقال اکسیژن مورد نیاز برای تولید انرژی سلول ها به ویژه سلول های ماهیچه ای استفاده می شود. این ماده معدنی برای تشکیل گلبول های قرمز خون و همچنین تولید هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی ضروری است.

میگو و ویتامین E و آنتی اکسیدان

میگوی شمالی منبع ویتامین E است. یک آنتی اکسیدان اصلی، ویتامین E از غشاهایی که سلول های بدن، به ویژه گلبول های قرمز و گلبول های سفید (سلول های سیستم ایمنی) را احاطه کرده اند، محافظت می کند.

میگو منبع عالی ویتامین B3 و B12

میگو منبع عالی ویتامین B3 برای زنان و منبع خوبی برای مردان است. مردان بیشتر از زنان به ویتامین B3 نیاز دارند. این ویتامین که نیاسین نیز نامیده می شود، در بسیاری از واکنش های متابولیک، از جمله کمک به تولید انرژی از کربوهیدرات ها، چربی ها و الکلی که مصرف می کنیم، نقش دارد. همچنین در فرآیند تشکیل DNA نقش دارد.

میگو منبع عالی ویتامین B12 است. این ویتامین که کوبالامین نیز نامیده می شود به تولید سلول های جدید کمک می کند، به حفظ سلول های عصبی کمک می کند، اسید فولیک را فعال می کند و در متابولیسم اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه خاص شرکت می کند.

موارد منع مصرف و حساسیت به میگو

صدف ها اغلب عامل واکنش های آلرژیک هستند، اما می توانند باعث حملات نقرس نیز شوند.

حمله نقرس

میگو بسیار غنی از پورین ها، پیش سازهای اسید اوریک است. بنابراین مبتلایان به نقرس برای جلوگیری از شروع حملات از مصرف آن خودداری کنند. در افراد مبتلا به این آسیب شناسی، مقدار غیرطبیعی اسید اوریک در خون وجود دارد که باعث بروز علائم خاصی مانند درد مفاصل می شود. مناطق. پورین های موجود در برخی غذاها به افزایش بیشتر غلظت اسید اوریک در خون کمک می کند، بنابراین برای مبتلایان به نقرس مهم است که از آن اجتناب کنند.

اقدامات احتیاطی فشار خون بالا

میگوهای منجمد، کنسرو شده یا از قبل پخته شده ممکن است دارای نمک بسیار بالایی باشند. برای کسانی که باید مصرف سدیم خود را محدود کنند، مانند کسانی که فشار خون بالا دارند، بهتر است میگوی تازه و نپخته را انتخاب کنند.

واکنش های آلرژیک

در میان آلرژن های غذایی با منشاء حیوانی، سخت پوستان و نرم تنان اغلب باعث واکنش های آلرژیک در افراد حساس می شوند. میگو حاوی یک پروتئین حساسیت زا به نام تروپومیوزین است که در خرچنگ ها و خرچنگ ها نیز یافت می شود. این پروتئین را می توان در سایر غذاهای دریایی یافت، بنابراین واکنش های متقابل ممکن است. آژانس بازرسی مواد غذایی کانادا توصیه می کند که افراد مبتلا به آلرژی به این غذاها قبل از معرفی با یک متخصص آلرژی مشورت کنند. مواد جدید را به رژیم غذایی خود وارد کنند. توجه داشته باشید که آلرژی به صدف در نهایت می تواند منجر به آلرژی به برخی آلرژن های موجود در هوا مانند کنه های گرد و غبار شود. رابطه معکوس نیز مشاهده شد.

پیشنهاد می شود بخوانید : طرز تهیه سالاد دریایی / طرز تهیه سالاد مجلسی و خوش طعم با میگو