امنیت و صلح جدی ترین نیاز بشر در شهر های هوشمند

ساعت 24- اصلی ترین برنامه هر شهر هوشمند تاسیس یک جامعه مبتنی بر ایمنی ، سلامت ، رفاه اجتماعی و توجه به ارزش های انسانی است ، ارزش هایی همچون عدالت ، آزادی ، رعایت حقوق شهروندی و رفع هر گونه تبعیض(جنسیتی ، قومی ، مذهبی ، اجتماعی) و توجه به ارزش های زیست محیطی و ... است.

style="text-align:justify">استفاده از فناوری های هوشمند نیز به منظور تصمیم گیری بهتر و بهبود شاخص های کیقیت زندگی صورت می پذیرد ، کیفیت زندگی ابعاد گوناگونی دارد یکی از شاخص های مهم کیفیت زندگی مطلوب ، وجود احساس امنیت است و از آنجایی که امنیت ریشه اندیشه صلح می باشد ، جامعه شناسی صلح تلاش می نماید تا با ایجاد صلح به انسانی تر شدن زندگی روز مره کمک نماید و چون صلح جدی ترین نیاز بشر در حیات اجتماعی هزاره سوم می باشد ناگزیر جامعه شناسی صلح نیز بر ضرورت اصلاح اجتماعی و توسعه شهری بر اساس هدایت علمی تاکید دارد. ایده شهر هوشمند نیز به طور گسترده ای به مباحث مدیریت هوشمند و مهندسی صلح و امنیت توجه دارد و با طرح این فرضیه که فناوری های سایبری می توانند راه حل ها را فراهم کنند و راه حل های تکنولوژیکی را ارائه دهند که با قابلیت های فنی نوین به طراحی و شکل گیری بهتر شهرها کمک کنند، واین نوید را می دهد که فناوری ها و استراتژی های شهر هوشمند پتانسیل قابل ملاحظه ای برای کیفیت زندگی شهری ارائه دهد البته نکته مهم باید توجه به مشارکت بیشتر مردم در برنامه ریزی های شهر های هوشمند باشد زیرا استراتژی های شهر هوشمند با مردم شروع می شود، نه فناوری های هوشمندانه .

استراتژی نقش پر رنگ بازیگران خصوصی و سرمایه خصوصی در مدیریت و تحول شهر هوشمند می تواند با مشارکت و همکاری ساکنان ، دولت ، بخش خصوصی و جامعه مدنی ، با دقت و ایمن تر و پایدار تر اجرا گردد و جنبه های امنیت عمومی را بهبود بخشد. از دیگر اهداف مهم شهر های هوشمند و پایدار رفع تبعیض جنسیتی و ایجاد فضای شهری امن ، برای زنان و دختران می باشد زیرا همان گونه که شعار شهر های هوشمند در هندوستان می باشد هیچ شهری نمی تواند هوشمند و پایدار باشد اگر نیمی از جمعیت آن امن نباشد.

نکته دیگر در مدیریت شهر هوشمند برنامه ریزی سیاست های جامعه محور بجای سیاست های دولت محور می باشد. گذشته از مزایای شهر های سبز ، کار آمد و پایدار برخوردار از رفاه اجتماعی با استفاده از فناوری های نوین شهر های هوشمند ، خطرات و نگرانی هایی نیز وجود دارد که می توانند امنیت و صلح اجتماعی را در شهر های هوشمند تهدید نماید بخشی از این تهدیدات عبارت است از : نگرانی های ناشی از گسترش نظارت هوشمند این فناوری ها برمسائل و فضای زندگی شخصی افراد و دیگر امنیت سایبری و خطر هک شدن دستگاه های هوشمند است ، زیرا شهرهای هوشمند می توانند اهداف بسیار جذابی برای هکرها تلقی شوند و نگرانی دیگر بروز رسانی و تطبیق فناوریهای بکار رفته در شهر های هوشمند با توجه به سرعت سریع و رشد انفجاری فناوری های نوین می باشد که می توانند چالش برانگیز باشد.

در پایان باید تاکید شود که فرایند برنامه ریزی در پروژه های شهر هوشمند باید با توجه به نیازهای انسانی شکل بگیرد و هم چنین باید توجه شود که به موازات رشد تکنولوژیکی باید به تقویت امنیت نیز توجه داشت زیرا امنیت برای شهر های هوشمند باید در اولویت نخست و مفهومی حیاتی تلقی گردد تا آرزوی شهر ها ی هوشمند که برخوردار از صلح و رفاه اجتماعی است محقق شود.

دکترحسن امیدوار

دبیر گروه صلح انجمن جامعه شناسی ایران