ایرانیان در قدیم چه می پوشیدند؟!
ساعت24-لباس زنان عبارت بود از تنکه پاچه دار تا بالای زانو از جنس چلوار یا حریر یا اطلس که زیر میپوشیدند و شلوار تنگ از...
آداب، رسوم، طرز پوشش و ... و به طور خلاصه زندگی اجتماعی مردم درگذشته ضمن جذابیت میتواند آموزنده نیز باشد. در این مقال مختصرا به طرز پوشش ایرانیان در گذشته اشاره میشود.
لباس مردان در گذشته: عبا، قبا، ارخلاق، مرادبگی، سرداری و...
لباس مردان در گذشته مرکب بود از:
عبا (روپوشی از پارچههای نازک و کلفت پشمی دستباف بلند و باز و فراخ دوخته شده بر شانه انداخته تا مچ پا را فرا میگرفت)
قبا (لباسی ساده با یقهای باز و دو جیب دهانه عمودی از دو طرف تا زیر زانو ساده و کمرچین که روی پیراهن پوشیده و جلوهایش را به هم آورده بر روی آن شال میبستند)
ارخلاق (چیزی مانند قبا کلفت تر و کوتاه تا بالای زانو که جلو و سرآستینهای آن را سوزن دوزی یا زردوزی میکردند و بر روی پیراهن میپوشیدند)
مراد بگی (قبایی با یقه بسته و لبه دار مانند فرنج نظامیان با سوراخها و دکمههایی تا پایین شکم با چینهای ریز سرتاسری پشت، در قدی کوتاه تا نزدیک زانوها، در رنگهای تیره)
سرداری (با جلوی مانند مراد بگی و چند چین درشت و شکافی در عقب و قدی تا پایین زانو که بر روی قبا میپوشیدند)
شلوار ماهوت یا دویت سیاه ساده و شال یا کمربند و کلاه نمدی یا پوستی و گیوه یا کفش و نعلین بی بند و پیراهن از چلوار یا کتان یا متقال یا کرباس با یقه ای که از سرشانه باز میشد که در زیر بدون عرق گیر میپوشیدند و زیر جامه ای از نوع پارچه پیراهن که اعیان و خواص در زیر شلوار به پا میکردند و در هر صورت آنچه بود باید از پنبه و کتان بوده باشد خاصه پیراهن و زیرجامه، چه البسه غیر پنبه ای را برای بدن مضر تشخیص میدادند و آن را موجب بیماریهای گوناگون و کوتاهی عمر میدانستند.
وسایلی که مردان در گذشته در جیب خود می گذاشتند
از وسایلی که مردان در جیبهایشان داشتند، چاقو و پاشنه کش و جام برنجی کوچک و بعضی زنجیر یزدی و تسبیح و انگشتری نقره عقیق یا فیروزه که در جیب و یا در دست نگه میداشتند.
لباس زنان در گذشته: چارقد، چاقچور، شلیته و ...
لباس زنان عبارت بود از :
تنکه پاچه دار تا بالای زانو از جنس چلوار یا حریر یا اطلس که زیر میپوشیدند و شلوار تنگ از مخمل و ماهوت و اکثرا از رنگهای زنده سبز، زرد، نارنجی، آلبالویی و چمنی با چاک بغل نوار دوخته بر روی آن و شلیته (پیراهن کوتاه شبیه پیراهن مردان) که روی آن میکشیدند.
ویل نیم تنهای از ماهوت یا ترمه یا مخمل یقه بسته گلدوزی و ملیله دوزی و زردوزی شده با آستینهای دهان تنگ و دهان گشاد و دهان اژدری جورواجور، طبق سلیقه و سفارش یا ساده بود که زمستانها پوشیده روی شلیته کوتاه یا شلوار میکشیدند و نیم تنههایی نازکتر از اطلس و حریر و مانند آن که دالبرهایی به پایین تنه و آرایشهایی لطیف از سوزن زنیها در یقه و سینه و جلوی دامن آن میدادند و تابستانها میپوشیدند. با تغییراتی مختصر و اعمال سلیقههای مختلف در حد حفظ فرم اصلی آن که از حیث زیبایی و خوبی و استحکام پارچه ورنگ ثابت آن میتوانست علاوه بر آبرومندترین پوشش برای صاحب آن دختر و خود دختر مناسب باشد.
از دیگر پوششهای زنان چارقد و چاقچور بود، چارقد پارچه ای مثلث از تور و حریر گلدار و ساده و مخمل بود از یک ذرع پارچه به طور مثلث بریده یا به روی هم تا زده که به سر نموده زلفها را از بالا و دو طرف در زیر آن مرتب کرده از زیر گلو سنجاق میزدند و دستکهای آن را از جلو بر روی سینه انداخته به دور سرشان زیور آلات میآویختند. زیور آلاتی از منگولههای زیبا با سکههای طلاو نقره دسته دار و بر دو طرف یا جلوی آن گل طلا یا گل یاقوت و فیروزه میزدند و سنجاق زیر گلو که ساده و معمولی یا نقره و طلایی که در آرایشها و مهمانیها به کار میبردند و زنان مسن و معمولی از گوشههای آن به جای کیسه و دستمال برای پول و خرده ریز دم دستی استفاده میکردند.
چاقچور نیز پاپوشی از پارچه سیاه به جای جوراب برای بیرون رفتن از خانه و پوشاندن پاها و ساقهای آن با کفی تا مچ مانند جوراب و از آنجا با چینهایی که تمام ساق را پوشانیده در زیرزانو با گره بندهایی استوار میگردید.
پیرایههای دیگر زنان عبارت بود از انگشتری که مطابق شان و موقعیت خود بر دست راست میکردند و دستبندی از طلا به گونههای مختلف و زیادتر از سکه بر دو دست مینمودند و گوشواره به گوشها میآویختند و خفتیای از سکه یا آویز از طلا و جواهر به گردن میبستند و سینه ریزی از سکههای بزرگ طلا یا گل و برگهای طلای جواهر نشان بعد از خفتی بر روی نیم تنه یا تل و مثل آن میانداختند. سکهها و گل و سنجاقهای طلا و جواهر بر سر و سینه و زیر گلو و سرآستینها و پایین دامن و دم پاچههای شلوار میآویختند و خلخالهایی از نقره یا طلا به مچها میبستند.
سیمرغ
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.