روسیه از نداشتن ارتباط ایران وغرب سود می برد
ساعت 24 - شاید دوگین به‌عنوان نظریه‌پرداز در روسیه چندان مورد توجه نباشد؛ اما دیدگاهش در خدمت دیپلماسی و سیاست روسیه کاملا مورد بهره‌برداری پوتین قرار می‌گیرد. از دوران یلتسین و دهه اول بعد از فروپاشی، توصیه پریماکف این است که روسیه باید از همه منابع قدرت خودش استفاده کند و باید به‌عنوان بازیگر بزرگی در بازی‌های جهانی باشد.
بحثی که دوگین مطرح می‌کند، کاملا با ایده احیای روسیه تطبیق پیدا می‌کند، تداخل و همسازی‌اش کاملا مورد بهره‌برداری پوتین قرار می‌گیرد. طبیعی است که این رفتار را در عرصه سیاست‌های خارجی روسیه شاهد باشیم؛ اما این پرسش که روسیه جایگاهی برای ایران قائل است؟ روسیه ایران را چگونه می‌بیند؟ کتابی را درباره این مسئله چند سال قبل منتشر کردم. به طور کلی کمتر به نگاه کشورهای دیگر درباره خودمان توجه می‌کنیم و بیشتر از زاویه دید خود مسائل را بررسی می‌کنیم. درباره روسیه، به نظرم ایران را باید در کانتکس خاورمیانه دید و اینکه ایران چه جایگاهی پیدا می‌کند. درباره مسئله اوکراین فکر می‌کنم که روس‌ها تلاش‌شان به نوعی این بوده که ایران در این جنگ درگیر شود، از این نظر که مسئولیت‌های بین‌المللی و پیامدهایش را متحمل شود. به نظر می‌رسد که حساب‌شده این سیاست اجرا شده و نقشی که ایران برای روسیه داشته، به دلیل نبود تبادل در روابط خارجی، بسیار سودمند و درخور‌توجه بوده است. دیدم رجب صفراف، کارشناس روسی، در جایی می‌گوید اگر ایران نباشد، روسیه نمی‌تواند قدرت امروزی‌اش را در منطقه اعمال کند و برای روس‌ها کارایی ایران در چارچوب سیاست‌های آن بسیار مهم است. ایران بازیگر بسیار مهمی است؛ اما روس‌ها از موقعیتی که ما در روابط خارجی خودمان درست کردیم، بسیار بهره می‌برند. در جنگ هم به همین ترتیب است. به نظر می‌رسد این روسیه است که بهره‌برداری می‌کند. دولت جمهوری اسلامی و وزارت امور خارجه در این منازعه تاکید می‌کند طرفین باید به شیوه‌های مسالمت‌آمیز به حل‌وفصل اختلاف‌های خود روی بیاورند و جنگ را تقبیح می‌کنند. اینها موضع رسمی دولت ایران است و وزارت امور خارجه در راس آن وزیر امور خارجه نیز همین رویکرد را دنبال می‌کند؛ اما مسئله اساسی درباره جنگ یا درباره روسیه و سیاست نگاه به شرق که مطرح می‌شود، این است که اقتضای جغرافیا و ژئوپلیتیک و نیاز غیرقابل چشم‌پوشی کشور ما توازن‌بخشی به روابط خارجی است؛ کاری که همه کشورهای دیگر می‌کنند. اگر به ترکیه نگاه کنید، ترکیه عضو ناتو است؛ ولی همواره سعی‌اش بر این است که از تعارض روسیه و آمریکا به سود خودش بهره‌برداری کند. تاریخ نشان داده که ما چنین توانی داریم. قبل از جمهوری اسلامی و نیز در دوره جمهوری اسلامی ما گاه این سیاست را -هرچند کوتاه‌مدت- دنبال کردیم. هم‌زمان با بهبود روابط با غرب باید رابطه با روسیه را نیز تعدیل می‌کردیم که نتوانستیم این روابط را مدیریت کنیم و روابط با غرب هم دچار انسداد شده و بهره‌اش را هم روسیه برده و علتش نیز به ژئوپلیتیک خاص ایران بازمی‌گردد. ما نمی‌توانیم به روسیه خرده بگیریم که چرا این‌گونه با ما رفتار می‌کند. این ما هستیم که این امکان را فراهم می‌کنیم تا روس‌ها چنین رفتاری درباره ما داشته باشند. درباره جنگ هم موضع رسمی جمهوری اسلامی و چیزی که دولت و وزارت خارجه اعلام می‌کنند، تاکید بر پایان منازعه و تن‌دادن به مذاکره است. الهه کولایی- شرق
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.