بدترین غافلگیری اصولگرایان درراه است
ساعت 24 - بازیپیشگان سیاسی که توامان گرفتار سندروم «همهچیزدانی» و «خودتاییدگری» و «خودحقپنداری» هستند، معمولا ذهنی لجوج و بسته، اما دهانهای گشاد و باز دارند. چنانچه، به بیان ژیژک، واقعیت و حقیقتی با پندارهها و انگارههای آنان جور در نیاید، بدا به حال آن واقعیت و حقیقت. «سوگیری تاییدی» آنان چنان قوی است که هر نشان و نشانه یا داده و قرینهای در مقابلش یا ذوب میشود و به زمین فرومیرود یا دود میشود و به آسمان فرامیرود.
برای به کرسینشاندن نظر خویش، آسمون و ریسمون را بههم میبافند و چون در برخورد و مواجهه استدلالهای عقلی و علمی کممیآورند، در توسل و بهکارگیری روشهای «همواره پیروز و برحق بودن» شوپنهاوری لحظهای درنگ و شرم نمیکنند. در آنچه میکنند و نمیکنند و میدانند و نمیدانند، حکمت و عزت و منفعتی (البته برای مردم و کشور) نهفته میبینند که جز اصحاب بصیرت امکان دیدن و فهم آن را ندارند.
در گریز از اعتراف به اشتباه، چنان وضعیت خود را پیچوتاب میدهند که یوگاکاران حرفهای هم تحمل چنین پیچوتابی را ندارند، و در گریز از نکتهها و نقدهای تیز، چنان تبحری از خود نشان میدهند که ر وهم و تصور هیچ مشتزن و جودوکار حرفهای نمیگنجد. برخی از اینان، چنان دگریسی یافتهاند که از انعطاف و استعداد یک سوسک برای عبور از درزها و شیارها، یک گربه برای چهاردستوپا پایینآمدن، یک بوقلمون برای هر لحظه به رنگ بت عیار درآمدن، یک مار برای گزیدن، یک سگ برای پاچهگرفتن، یک روباه برای فریفتن، یک شیر برای دریدن، یک مرغ برای کپکردن، یک خر برای سواریدادن، یک گاو برای دوشیدهشدن برخوردارند. زمانی در فردای یکی از انتخابات ریاستجمهوری، مرحوم رفسنجانی به من گفت: این تیمی که سرکار میآید و ارباب حلقه قدرت خواهد شد، چنان تصویر از دین و انقلاب نشان خواهد داد که بسیاری از جرگه دینداران و انقلابیون خارج خواهند شد. اکنون، اگر ایشان در قید حیات بود، شاید تکرار میکرد: این تیمی که بعد از انتخابات یازده اسفند قدرت را در انحصار خویش درآوردند، چنان چهرهای از دین و انقلاب و سیاست و مدیریت از خود نشان خواهند داد که بسیاری از اهل حرم و حریم خودیها نیز، به توابین و شرمندگان خواهند پیوست. اکنون که روایت دگرسازی و حذف و طرد به قلمرو اقلیت خودیها جاری شده، تردیدی نباید داشت که به تعبیر زیمل «دگر درون همواره رادیکالتر است» و بهتبع، مقابله و مواجهه با آن خشنتر و سختتر و آنتاگونیستیتر. در هنگامه این حذف و طرد، شاهد جنگ خودیها علیه خودیها خواهیم بود، جنگی که ریشه آنانی که بقا و تداوم خویش را به وفاداری همین اقلیت خودی گره زدهاند، خواهد سوزاند و شعلههای سرکش آن طبیعت دیانت و سیاست را در این مرز و بوم، باژگونهتر خواهد کرد. به عنوان آخرین کلام، بزرگی میگوید: «بدترین غافلگیری این است که به آنچه میخواهید، برسید. » تردیدی ندارم که بدترین غافلگیری جناح حاکم آن خواهد بود که به آنچه میخواستند (قدرت) رسیدند. محمدرضا تاجیک – اعتماد
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.