چرا مشارکت در انتخابات به ۶۰ درصد نرسید؟
ساعت 24 - انتخابات ۱۱ اسفند با مشارکت حدود ۴۰ درصدی مردم در حالی برگزار شد که گرچه این مشارکت دلچسب مردم کام انقلابیون را شیرین کرد؛ اما عدم مشارکت ۶۰ درصد مردم نیز درون خود حاوی پیام‌هایی است که تامل بر آن نشان می‌دهد کم و کاستی‌ها مشخصا معطوف به کدام بخش بوده که نیاز است برای داشتن مشارکت حداکثری به این امر توجه ویژه شود.
به گزارش ایسنا، نظام جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدای شکل گیری در سال ۵۷، بنای خود را بر روی نظر و رای مردم نهاد. کما اینکه امام خمینی جمله معروفی در این زمینه داشت؛ «میزان رای ملت است». بنابراین ۴۵ سال است که جمهوری اسلامی نه تنها بر روی مشارکت سیاسی افراد جامعه حساب باز کرده؛ بلکه پیشبرد مسیر انقلاب را تنها از این طریق معنا کرده است.
از سوی دیگر لازمه زندگی جمعی در یک اجتماع رسیدن به یک وحدت نظر در تصمیم گیری‌ها و قانون گذاری‌های خرد و کلان در حیطه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است که آن هم نیازمند وجود ساختاری قانونگذار متشکل از نمایندگان منتخب همین مردم است تا نهایتا بتوان زندگی جمعی در اجتماع را سازماندهی کرد.
بنابراین ساز و کار انتخابات و رای دهی ملت برای تعیین نمایندگانی که بتوانند تصمیم درستی برای سرنوشت مشترک اعضا جامعه و یکایک ملت بگیرند، تنها راهی است که با ایجاد یک موقعیت برابر برای همه افراد بستر انتخابی آزادانه را فراهم می‌کند.
انتخابات ۱۱ اسفند با مشارکت حدود ۴۰ درصدی مردم و بر خلاف تصور و پیش‌بینی رسانه‌های معاند، درحالی برگزار شد که مردم پیرو آرمان‌های انقلاب اسلامی اینبار هم بی‌توجه به تاکیداتی که برای دلسرد کردن نسبت به اثرات رای دهی انجام می‌شد، پای صندوق‌های رای امدند و نمایندگان منتخب خود را انتخاب کردند.
هرچند نگاهی به این مشارکت دلچسب مردم کام انقلابیون را شیرین کرد و نباید از نفس مثبت به پای صندوق رای آمدن ۴۰ درصد مردم گذر کرد؛ اما عدم مشارکت ۶۰ درصد مردم نیز درون خود حاوی پیام‌هایی است که تامل بر آن نشان می‌دهد کم و کاستی‌ها مشخصا معطوف به کدام بخش بوده که نیاز است برای داشتن مشارکت حداکثری به این امر توجه شود.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.