فرصت ها ی پیش روی ایران در فردای انتخابات
ساعت 24 - حاکمیت در ایران امروز به این قطعیت رسیده که باید پاشنه آشیل خود، همانا اقتصاد و معیشت را بضرورت و فوریت در مدار بهبود سیستماتیک قرار دهد. تا مبارزه عمیق با فساد صورت نگیرد، خطر بزرگ و تهدید کننده همچنان دهان گشوده است.
بر خلاف آنچه امروز با اهداف خاصی بزرگنمایی می‌شود، نگاه بخشی از هسته سخت قدرت در ایران و مخصوصا نظامیان کاملا هم به روسیه دوخته نشده است. امضای برجام با رخصت و رهنمود رهبری مستقیما با ایالات متحده، شاهد این مدعا است. بخشی از سپاه هم از برخوردهای روسیه، (مخصوصا قبل از جنگ در اوکرایین) ظنین و ناراضی شده‌اند.
در مورد نقش پوتین در ایران اغراق گویی می‌شود. روسیه تا خرخره درگیر با غرب است و گروگان چین و کره و هند و ایران و ترکیه شده است. حتی در ارمنستان و اذربایجان، دنباله استراتژیک اش منفعل مانده و عقب کشیده است. روسیه با ضعف ساختاری و مخصوصا کسری جمعیت شناختی خود، در آینده به حد یک قدرت میانه فرسوده خواهد شد. غرب هم در این کارزار، هرآینه در مواجه با خطر و شوک بحرانهای بزرگ اقتصادی و مالی قرار دارد و می‌خواهد خود را به هر قیمت از آن مصون بدارد. برقراری یک رابطه متعادل ساز و معقول با روسیه ی همسایه، بعد از یکصد سال سوء ظن و امتناع، یک ضرورت و شرط سیاست است. از سوی دیگر ایران در دوره ریاست جمهوری احتمالی آقای پزشکیان و با حمایت مقام رهبری میتواند دوباره به غرب رویکرد نسبی نشان دهد و مخصوصا بار تحریم‌های سخت را از دوش خود تا حد زیادی بردارد. غرب هنوز در میان مردم و طبقه متوسط جاذبه دارد و علیرغم سوابق تاریخی بسیار بد، اما با رویکردهای مردان انقلاب در چهار دهه گذشته، بر خلاف دیگر ممالک مسلمان منطقه، طرفداران بیشتری هم اینجا پیدا کرده است.
آقای پزشکیان بعد از چهل سال حضور در متن سیاستهای داخلی، آنقدر تجربه و فراست اندوخته دارد که با همراهی مقام رهبری بتواند تغییرات تعیین کننده‌ای را در کشور رقم بزند. رهبری هم در موقعیت سیاسی، داخلی و سنی و فیزیکی چنانی نیست که دوباره ریسک ٱزمون دیگری را به جان بخرد. غرب و مخصوصا ایالات متحده در سه دهه اخیر با تکبر و زیاده خواهی خود، مرتکب اشتباهات مهلک و بازگشت ناپذیری در منطقه شده و قافیه را در درجه نخست به چین کمونیست باخته است. بدون تردیدغرب حالا دیگر رویکرد بهتری از سر اجبار به جمهوری اسلامی نشان خواهد داد که باید از این فرصت با مهارت و ظرافت بهره‌برداری کرد و ائتلاف سنتی غرب با برخی ممالک رقیب منطقه‌ای را تخریب و متزلزل نمود. حتی با ترامپ و در صورت انتخاب محتمل اش. ترامپ قبلا هم باجبار زیربار خصومت برجامی با ایران رفت. طرح باصطلاح "تغییر رژیم " بولتون، خام بود و شکست راهبردی بزرگی برای ایالات متحده بهمراه ٱورد و یکی از عوامل اخراج بولتون از دستگاه قدرت ترامپ بود.
بایدن تا حد زیادی این طرحاحی‌های ناکام را تغییر داده است. برخی از آگاهان بین المللی بعضا این احتمال را اینک مطرح می‌کنند که حال که تلاش جداسازی روسیه از چین تقریبا بکلی منتفی شده و این دو در شرایط امروز ژئوپولیتیکی دنیا به یکدیگر چسبیده‌اند، لذا وجه جداسازی ایران را از این ائتلاف در راهبردهای بلند مدت خود گنجانده‌اند.
مصوصا چین چالش بزرگی است و در آینده میتواند قرنها هژمونی بلامنازع غرب را متزلزل و هزینه مند سازد و غرب برای مهار چین به هر دری می زند. بیجهت نیست که ترامپ اخیرا گفته (بمضمون) که توافق کامل با ایران دست یافتنی و کار ساده‌ای است: فقط باید بمب نسازند، "همین!" اکنون حل بسیاری از بحرانهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تا حد زیادی به اراده تهران بستگی پیدا کرده است.
دیپلماسی ایرانی
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.