سختی های پیش روی دولت پزشکیان
ساعت 24 -محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: بحرانی که به حیات و ممات کشورمان مربوط است، بحث انرژی و محیط زیست است. مشکل کم آبی و خالی شدن سفره‌های آب زیرزمینی و در نهایت امر نشست زمین، چند دهه است که همه ی اقشار جامعه را فارغ از طبقه ی اجتماعی و شغلشان، نگران کرده است.
حال باید دید که واقعاً دولت جدید با چالش‌های پیش رویش چه می‌خواهد بکند. در این یادداشت تلاش می‌شود چالش‌های پیش روی دولت جدید واقع بینانه تر مطرح شود.
آقای پزشکیان قول داده است که از کارشناسان مجرب در دولتش استفاده کند و برنامه ی هفتم را با تمام توان عملی کند. او برنامه ی هفتم توسعه را کامل دانسته و تمام پرسش‌های مربوط به برنامه ی دولتش را به آن ارجاع داده است. حال باید دید این دولت با وجود مشکلات فراوان همچون نقدینگی، تورم، تحریم، تنش منطقه‌ای و خالی بودن دست دولت، چطور می‌خواهد رشد اقتصادی را به هشت درصد برساند؟ اگر راه حل وزرای ایشان همچون ناصر همتی، خصوصی سازی است، او می‌خواهد به کدام بخش خصوصی تکیه کند که توانایی پیشبرد اهداف بلند مدت را داشته باشد؟ کدام بخش خصوصی تضمین خواهد کرد که در ایران بماند و به سبب جذب سود بیشتر، منافع ملی را فدای منافع شخصی اش نکند؟ و اما اگر طرح دولت چیزی غیر از این است، منابع مالی لازم را با وجود مشکلات عدیده که بخشی از آن‌ها یاد شدند، چگونه می‌خواهد تامین کنند؟
چالش دیگر دولت تنش‌های منطقه‌ای است، دورنمای دولت آقای پزشکیان برای مذاکره با امارت اسلامی طالبان بر سر حق آبه ی هیرمند، آنچنان که باید و شاید مشخص نیست، همچنین بحران پناه جویان که اکثراً غیر قانونی و با تعداد بسیار زیاد وارد کشور می شوند.
مناقشه بر سر میدان گازی آرش با عربستان سعودی و کویت، همچنین تهدیدات امنیتی که رژیم صهیونسیتی روز به روز کشور ما را با آن‌ها مورد تهدید قرار می‌دهد نیز مطرح هستند.
در بعد جهانی نیز بحث مذاکرات هسته‌ای مطرح است. آیا دولت قصد ادامه ی مذاکرات احیای برجام را دارد؟ ما نمی دانیم با جدا شدن آقای ظریف از دولت، دورنمای دولت برای مذاکرات هسته‌ای چیست. نمی توان پیش‌بینی کرد که آیا همچون دولت‌های قبلی، بدون انتظاری از طرفین دیگر توافق، به آن پایبند خواهد بود یا خیر؟
احتمال پیروزی ترامپ چالش دیگری است که می‌تواند مشکلات را دوچندان کند و باید برای آن طرح و برنامه ی قبلی داشت.
در این میان بحرانی که به حیات و ممات کشورمان مربوط است، بحث انرژی و محیط زیست است. مشکل کم آبی و خالی شدن سفره‌های آب زیرزمینی و در نهایت امر نشست زمین، چند دهه است که همه ی اقشار جامعه را فارغ از طبقه ی اجتماعی و شغلشان، نگران کرده است.
در خصوص میادین نفت و گاز کشور که یا دچار افت فشار شده‌اند و یا به زودی دچار آن خواهند شد نیز باید با وجود تحریم‌های نفتی و عدم همکاری شرکت‌های بزرگ نفت و گاز، تدبیری اندیشید.
صد البته که تمامی این بحران‌ها، یک شبه به وجود نیامده‌اند و این دولت نیز توانایی حل همه ی آن‌ها را در مدت چهار سال نخواهد داشت، اما می‌تواند مسیری را ریل گذاری کند که در دولت‌های بعدی نیز ادامه پیدا کند، تا کشور به تدریج شاهد رفع و گذر از این مشکلات باشد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.