افغانستانی ها برای ایران مثل یهودی ها برای فلسطین
ساعت 24 - محسن رنانی نوشت: جنگ در غزه و لبنان، خبر داغ این روزها و ماه‌ها و سالهای ماست. امتداد جنگی که با تاسیس رژیم اسراییل آغاز و به مهمترین و طولانی ترین بحران جهانی در سده اخیر تبدیل شد. بحران فلسطین با مهاجرت شروع شد. مهاجرت یهودیان در زمان بی دولتی در فلسطین. همزمان با جنگ نخست جهانی و فروپاشی عثمانی، خلایی در فلسطین ایجاد شد که جای آن را مهاجران یهودی پر کردند.
در فرصت پیش آمده، یهودیان پراکنده در جهان به فلسطین برگشت داده شدند و زمین‌های بومیان را خریدند و همین‌که جای پایشان سفت شد با کمک بریتانیا و در فضای ترحم و همدلی با یهودیان به سبب جنایات آلمان نازی، اعلام استقلال کردند. کم کم بقیه زمین‌های فلسطین را از آن‌ها گرفته و صاحب خانه را آواره کردند.
حالا همین بلا برسر ایران وایرانیها درحال وقوع است! بلکه بلایی بدتر و بی مسماتر از فلسطین. چرا که یهودیان حق آب و گل و سابقه چند هزار ساله ی سکونت در فلسطین داشتند. اما اقوامی که اخیرا به ایران وارد کردند چنین حقی بر ما نداشته وندارند. رفتید از ضعیف ترین کشور دنیا، با رکورد طولانی‌ترین جنگ داخلی و بیشترین تناقر قومی و بالاترین نرخ رشد جمعیت و دارنده فرهنگ کودک همسری، به شکل انبوه و بسیار فوری و ضربتی، نه میلیون نفر را بدون هیچ گزینش و ترتیبات و شرط و شروطی در فضای ترحم و همدلی با مردم افغان، به خاطر بازگشت طالبان، وارد ایران کردید. آن هم نه در شرایط بی دولتی. بلکه دقیقا خود دولت مجری انهدام تبار موکلین سرزمین خود شد!
به راستی ایران چه نیازی به واردات این تعداد نیروی تازه نفس و مدعی و پرچالش داشت که با این عجله وارد کردید؟ دقیقا چرا؟ کارخانه‌های تان بی کارگر مانده بود؟ یا جوانان ایران جملگی عقیم شده بودند؟ چرا افغانها درک نمی کنند افغانستان منابع و امکانات زیست مناسب برای چنین جمعیتی ندارد؟ چرا با این حال خود را موظف به حفظ بالاترین نرخ جمعیت در جهان می‌دانند؟ و اصولا چرا ایران باید جور اشتهای سیری ناپذیر تولید انبوه آن‌ها را متحمل شود؟ چرا از غلاف لاتکس اینهمه تنفر دارند؟ اگر مشکل افغانها حکومت طالبان است؛ چنانچه یک درصد از مهاجران به ایران، در مقابل طالبان می‌ایستاد، قدرت به طالبان بر نمی گشت. و اگر مردم افغان با طالبان موافق هستند، پس بنشینند در نجد خود و نتیجه حاکمیت حاکمان واقعی شان را متحمل شوند.
ایرانیان وقتی وضعیت اقتصادی شان بد می‌شود، ازدواج نمی کنند. اگر هم بکنند بچه نمی آورند. چون نسبت به فرزندان خود احساس مسئولیت دارند. اما گرسنگی، قحطی، جنگ، آوارگی، بلایای طبیعی و غیر طبیعی هیچ تاثیری روی فرزند آوری افغانها ندارد. اگر بیشتر نیاورند کمتر نمی‌شود. چه بسا زودتر کودکان خود را به زوجیت در آورند که نان خورشان کم شود. خب این تفاوت فرهنگی باعث بر هم خوردن تعادل طبیعی بین دو گروه جمعیتی در کنار هم می‌شود. فرهنگ مردمان افغان، جنگ داخلی و توسعه نیافتگی را برایشان به ارمغان آورده. وقتی اینها به صورت انبوه به ایران بیایند فرصت جذب در فرهنگ ایرانی را پیدا نمی کنند و همان فرهنگ را به ایران هم صادر می‌کنند. پرسش الان این است با این جمعیت انبوه وارد شده به کشور چه کار می‌خواهید بکنید؟ می خواهید آن‌ها را بیرون کنید؟ واقعا می‌توانید؟ اگر قرار به بیرون کردن بود چرا وارد کردید؟ چرا قوم لج بازی که با همه بی پولیش بجای تهیه غذا برای گرسنگان و خرید کاندوم برای کنترل جمعیت گرسنگان، سد می زند که آب هیرمند به شوره زار بریزد و هدر رود اما به دریاچه‌هامون ایران نرسد را وارد ایران کردید؟ دقیقا چرا؟ یک نفر بیاورید برای مردم توضیح دهد.
حالا که وارد کردید چرا هیچ تشری به آن‌ها نمی زنید که به‌اندازه عرف ایران بچه بیاورند؟وقتی زایش زنان افغان چهار برابر ایران است،معلوم است که به زودی جمعیت افغانها از ایرانیان بیشتر می‌شود و بدون شک ادعای سرزمینی و سیاسی بر فلات ایران خواهند داشت. و دردسرهای فلسطین برای ایران هم تکرار می‌شود. همان‌طور که در جاهای دیگر این اتفاق افتاد.
برخی دنبال نفوذ اسراییل در نهادهای امنیتی می‌گردند که باعث شده اسناد سری کشور را به سرقت ببرند یا دانشمندان هسته‌ای را ترور کنند. اگر فرصت کردید جاهای دیگر هم دنبال نفوذی بگردید. جاهای خیلی نزدیک. از رگ گردن نزدیکت
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.