تغییرات جدید دکترین هسته‌ای روسیه
ساعت 24 - در شرایط عدم اطمینان در مورد حمایت ایالات متحده و ناتو از اقدامات بعدی اوکراین، پوتین تغییراتی را در دکترین هسته‌ای اعلام کرد. اظهارات وی تاکید کرد که سلاحهای هسته‌ای «اقدامی ضروری برای حفاظت از حاکمیت کشور» است، وی اذعان داشت که این امر ماموریت بازدارندگی زرادخانه هسته‌ای روسیه را گسترش می‌دهد. پوتین گفت: «شرایط انتقال روسیه به استفاده از سلاح هسته‌ای نیز به وضوح مشخص شده است.»
با فرض اینکه اظهارات پوتین اساساً معادل (یا به طور دقیق نشان دهنده) دکترین هسته‌ای جدید روسیه است، حداقل چهار تفاوت اصلی بین دکترین جدید و نسخه ۲۰۲۰ قابل شناسایی است. اول، این دکترین به جای اشاره به “متحدان” به طور گسترده‌تر، به صراحت از بلاروس به عنوان محافظت شده توسط چتر هسته‌ای روسیه یاد می‌کند. وی تصریح کرد: «ما حق استفاده از سلاح هسته‌ای را در صورت تجاوز به روسیه و بلاروس به عنوان یکی از کشورهای متحد برای خود محفوظ می‌داریم».
مسلماً بلاروس برای چندین دهه تحت پوشش بازدارندگی گسترده روسیه به عنوان بخشی از سازمان پیمان امنیت جمعی بوده است. با این حال، روسیه تاکنون به صراحت از بلاروس در دکترین خود یاد نکرده بود. این می‌تواند نمادی از روابط راهبردی فزاینده نزدیک بین مسکو و مینسک باشد، زیرا روسیه در سال جاری تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی را در بلاروس مستقر کرد.
دوم، دکترین ۲۰۲۰ روسیه توضیح داد که تسلیحات هسته‌ای می‌تواند در برابر حملات متعارف «زمانی که موجودیت کشور در خطر است» استفاده شود و گفت که بازدارندگی هسته‌ای «حفاظت از حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور را تضمین می‌کند». توضیح پوتین در مورد دکترین جدید، اما این عبارت را کنار می‌گذارد، در عوض بیان می‌کند که سلاحهای هسته‌ای می‌تواند علیه «تهدید حیاتی برای حاکمیت ما استفاده شود». (۴) آنچه این استراتژی نشان می‌دهد این است که پوتین آستانه استفاده احتمالی هسته‌ای را کاهش می‌دهد و در عین حال ابهام در مورد زمان استفاده از سلاحهای هسته‌ای را نیز افزایش می‌دهد. این نشان دهنده تمایل به پذیرش خطرات بیشتر در جنگ اوکراین و تلاش برای کاشتن عدم اطمینان در ذهن دشمنان روسیه است.
سوم، دکترین جدید دولت‌‌های ثالثی را مسئول می‌داند که از حملات متعارف به روسیه حمایت می‌کنند، حتی اگر آن‌ها کسانی نباشند که حملات را انجام می‌دهند. پوتین گفت: «نسخه به روز شده سند پیشنهاد می‌کند که تجاوز به روسیه توسط هر کشور غیرهسته‌ای، اما با مشارکت یا حمایت یک کشور دارای سلاح هسته‌ای، باید به عنوان حمله مشترک به فدراسیون روسیه تلقی شود. » (۴) به نظر می‌رسد که این تغییر به‌ویژه اعضای ناتو را هدف قرار داده است که اوکراین را در جنگ جاری مسلح می‌کنند.
در نهایت، دکترین قبلی می‌گفت که سلاحهای هسته‌ای می‌توانند در صورت تایید داده‌های حمله موشکی بالستیک دریافتی مورد استفاده قرار گیرند، اما نسخه جدید همچنین ماهیت حملات دریافتی را که می‌تواند به کاربرد تسلیحات هسته‌ای منجر شود را به هواپیماهای استراتژیک و تاکتیکی، موشک‌‌های کروز، هواپیماهای بدون سرنشین، مافوق صوت و هواپیماهای دیگر گسترش می‌دهد. گنجانده شدن هواپیماهای بدون سرنشین در این بند بسیار حائز اهمیت است، زیرا اوکراین بارها حملات گسترده پهپادی را علیه پایگاه‌‌های استراتژیک روسیه انجام داده است همچنین به نظر می‌رسد که این امر به وضوح برای جنگ جاری در اوکراین و تلاشی برای افزایش خطرات اعضای ناتو حامی اوکراین طراحی شده است. نتیجه اصلی این تغییرات در دکترین روسیه این است که آن‌ها در چارچوب اوکراین از سمت ناتو مورد هدف قرار می‌گیرند که نشان دهنده گسترش شرایطی است که تحت آن روسیه از سلاحهای هسته‌ای استفاده می‌کند و تمایل بیشتری برای تشدید جنگ جاری دارد.
این تغییرات در دکترین هسته‌ای نشان می‌دهد که روسیه در حال تغییر استراتژی خود برای اتکای بیشتر به سلاحهای هسته‌ای در جنگ جاری در اوکراین است، موضوعی که تاکنون به طور موفقی اثربخش نبوده است. یکی از نمونه‌های تهدیدات ناموفق، هشدارهای روسیه در سال ۲۰۲۲ بود مبنی بر اینکه ارسال موشک به اوکراین از «خط قرمز» عبور می‌کند. با این حال، متحدان ایالات متحده با این کار با هیچ عواقبی مواجه نشده‌اند. در هر صورت، این اظهارات منجر به پیامدهای ناخواسته‌ای از دیدگاه مسکو شده است، مانند گسترش ناتو.
با توجه به سوابق مختلف، چرا روسیه تهدیدات هسته‌ای خود را تشدید می‌کند و چرا اکنون؟ یک احتمال این است که روسیه تهدیدات هسته‌ای خود را ناموفق نمی‌بیند و در عوض بر دستاوردهای اسمی قلدری هسته‌ای تمرکز کرده است. این ممکن است شامل کند کردن تحویل قابلیت‌های کلیدی به اوکراین از جمله تانک‌ها، جت‌های جنگنده و موشک‌ها باشد. احتمال دیگر این است که روسیه فکر می‌کند تلاش‌های گذشته برای بازدارندگی شکست خورده است، زیرا به‌اندازه کافی «بزرگ» نبوده‌اند. این یک رویکرد بسیار خطرناک است، زیرا در برخی مواقع فشارهای داخلی و اعتباری برای حفظ خط قرمز وجود خواهد داشت. یک احتمال نهایی، و آن چیزی که محتمل‌تر به نظر می‌رسد، این است که پوتین فکر می‌کند که شرایط تغییر کرده است، بنابراین شاید تهدیدها در شرایط مختلف موفق‌تر باشند. پوتین می‌تواند درک کند که ناتو در حال حاضر بر سر موضوع حملات دوربرد نسبت به اوایل جنگ دودسته‌تر است و آن را فرصتی برای ایجاد اختلاف بیشتر بین متحدان و تضعیف حمایت خارجی از اوکراین می‌داند.
ایراس
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.