رفتن به محتوا
کد خبر 642771

درمان دیسک کمر به چه روش هایی انجام میشود ؟

دیسک کمر یکی از مهم‌ ترین اجزای ستون فقرات است که به عنوان یک بالشتک ضربه‌ گیر بین مهره‌‌های کمری عمل می‌کند. هر دیسک از یک بخش داخلی ژلاتینی (هسته) و یک لایه خارجی سخت‌ تر (آنولوس) تشکیل شده است.

درمان دیسک کمر یکی از مهم‌ ترین موضوعات در حوزه سلامت است که با توجه به شیوع بالای مشکلات مرتبط با ستون فقرات، اهمیت ویژه‌ ای دارد. دیسک کمر، به عنوان یکی از شایع‌ ترین علل دردهای کمری، می‌تواند به مرور زمان کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد و در صورت عدم درمان به موقع، به عوارض جدی منجر شود. خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم پزشکی، روش‌های متعددی برای درمان دیسک کمر وجود دارد که از درمان‌های غیر تهاجمی تا جراحی‌‌های پیشرفته توسط جراح دیسک کمر را شامل می‌شود. در این مقاله به بررسی کامل انواع روش‌‌های درمانی برای دیسک کمر می‌پردازیم تا شما را با جدید ترین تکنیک‌ ها و روند‌های پزشکی آشنا کنیم و به شما در انتخاب بهترین راهکار کمک کنیم. 

دیسک کمر چیست ؟

دیسک کمر یکی از مهم‌ ترین اجزای ستون فقرات است که به عنوان یک بالشتک ضربه‌ گیر بین مهره‌‌های کمری عمل می‌کند. هر دیسک از یک بخش داخلی ژلاتینی (هسته) و یک لایه خارجی سخت‌ تر (آنولوس) تشکیل شده است. وظیفه دیسک‌ ها جذب شوک‌‌های وارد شده به ستون فقرات و افزایش انعطاف‌ پذیری آن است. دیسک کمر در نتیجه عواملی مانند افزایش سن، بلند کردن اشیاء سنگین، حرکات نادرست یا نشستن طولانی مدت ممکن است آسیب ببیند. شایع‌ ترین مشکل دیسک کمر، فتق یا بیرون‌ زدگی دیسک است که زمانی رخ می‌دهد که بخش داخلی ژلاتینی از لایه خارجی بیرون می‌ زند و به عصب‌‌های مجاور فشار وارد می‌کند. این وضعیت می‌تواند موجب درد شدید، بی‌حسی و ضعف در ناحیه کمر و پاها شود. علاوه بر عوامل فیزیکی، مشکلات ژنتیکی و سبک زندگی ناسالم نیز می‌توانند به تشدید این وضعیت کمک کنند

علائم دیسک کمر چیست ؟

علائم دیسک کمر بسته به شدت و محل آسیب متفاوت است، اما شایع‌ ترین نشانه‌‌های آن شامل درد کمر، دردهای شدید و تیرکشنده به سمت پاها (که به آن درد سیاتیک نیز گفته می‌شود)، بی‌حسی، ضعف عضلانی و مشکلات حرکتی است. درد دیسک کمر معمولاً با نشستن طولانی، خم شدن، یا بلند کردن اجسام سنگین تشدید می‌شود و می‌تواند با احساس سوزن‌ سوزن شدن یا گزگز در ناحیه باسن، ران و ساق پا همراه باشد. در موارد پیشرفته‌ تر، ممکن است فرد دچار بی‌ حسی یا ضعف در عضلات پا شود که باعث اختلال در حرکت طبیعی و حتی دشواری در راه رفتن می‌شود.  

یکی دیگر از علائم مهم دیسک کمر، کاهش انعطاف‌ پذیری ستون فقرات و سختی در انجام حرکات روزمره مانند خم شدن یا چرخش بدن است. گاهی اوقات دیسک بیرون‌ زده به عصب سیاتیک فشار وارد کرده و باعث درد شدید در یک طرف بدن می‌شود. همچنین در موارد نادر، ممکن است فرد دچار مشکلات مثانه یا روده شود که این علائم نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد.

علائم دیسک کمر ممکن است تدریجی شروع شوند یا به طور ناگهانی پس از یک حرکت شدید یا آسیب جسمی ظاهر شوند.

درمان‌های دیسک کمر به چه روش‌هایی انجام میشود ؟

درمان دیسک کمر به روش‌‌های مختلفی انجام می‌ شود که بسته به شدت آسیب، سن بیمار و علائم موجود تعیین می‌گردد. این درمان‌ ها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: درمان‌های غیر جراحی دیسک کمر و درمان‌‌های جراحی. 

درمان‌‌های غیر جراحی معمولاً به عنوان اولین گزینه درمانی برای دیسک کمر توصیه می‌شوند و شامل فیزیوتراپی، تمرینات ورزشی، دارو‌های مسکن و ضدالتهاب، و تزریقات استروئیدی می‌باشد. فیزیوتراپی به تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و بهبود وضعیت بدنی بیمار کمک می‌کند و تمرینات خاصی به کاهش فشار روی دیسک و تسکین درد کمک می‌کند. دارو‌های مسکن مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند درد و التهاب را کاهش دهند. در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق استروئید در ناحیه اطراف دیسک را توصیه کند تا التهاب و فشار بر روی عصب‌ها را کاهش دهد.  

درمان‌‌های جراحی معمولاً زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که روش‌های غیرجراحی نتوانند درد را کنترل کنند و یا بیمار با علائم شدید مانند ضعف عضلانی یا بی‌حسی مواجه باشد. یکی از شایع‌ ترین روش‌های جراحی برای دیسک کمر، دیسککتومی است که در آن قسمت بیرون‌ زده دیسک که به عصب فشار می‌آورد، برداشته می‌شود. در برخی موارد، برای تثبیت مهره‌ها، از جراحی فیوژن استفاده می‌شود که به تثبیت بخش آسیب‌دیده ستون فقرات کمک می‌کند. همچنین، میکرودیسککتومی که یک روش کم‌ تهاجمی‌تر است، با استفاده از ابزارهای کوچک و برش‌های کوچک‌تر انجام می‌شود و دوران بهبودی سریع‌تری دارد.

علاوه بر این، روش‌های نوین مانند لیزر درمانی و درمان‌های جایگزین مانند اوزون‌ تراپی و درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) نیز در برخی مراکز برای درمان دیسک کمر استفاده می‌شوند. این روش‌ ها به کاهش التهاب و تحریک ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کنند.

انتخاب بهترین روش درمانی به ارزیابی دقیق پزشک و وضعیت بالینی بیمار بستگی دارد. بیمارانی که از درمان‌های غیرجراحی نتیجه مطلوب نمی‌گیرند و همچنان با درد شدید یا علائم عصبی مواجه هستند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. مهم‌ترین نکته این است که هر بیمار باید با پزشک متخصص مشورت کند تا بهترین برنامه درمانی برای او انتخاب شود.

چه زمانی عمل جراحی دیسک کمر لازم است ؟

عمل جراحی دیسک کمر زمانی لازم است که درمان‌‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، دارودرمانی و تزریقات استروئیدی نتوانند به تسکین درد و بهبود علائم بیمار کمک کنند. در این شرایط، جراحی به عنوان گزینه نهایی مورد بررسی قرار می‌گیرد. اگر علائم بیمار شامل درد شدید و مزمن، ضعف عضلانی، بی‌حسی یا مشکلات حرکتی باشد که عملکرد روزمره او را مختل کرده و به روش‌های محافظه‌کارانه پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. یکی دیگر از مواردی که نیاز به جراحی را ضروری می‌کند، فشردگی شدید عصب سیاتیک است که منجر به درد تیرکشنده به پاها یا کاهش کنترل مثانه و روده می‌شود.  

همچنین، در مواردی که بیرون‌زدگی دیسک به عصب‌های حیاتی فشار وارد می‌کند و خطر آسیب‌های دائمی عصبی وجود دارد، جراحی ضروری است. روش‌های جراحی مانند دیسککتومی یا میکرودیسککتومی معمولاً برای برداشتن قسمت آسیب‌دیده دیسک و کاهش فشار بر روی عصب‌ها انجام می‌شوند.

در نهایت، تصمیم‌گیری درباره جراحی باید با مشاوره دقیق با یک پزشک متخصص مغز و اعصاب یا ارتوپد انجام شود تا با توجه به وضعیت بیمار بهترین روش درمانی انتخاب شود.

درمان اولیه دیسک کمر در منزل چگونه است ؟

درمان اولیه دیسک کمر در منزل می‌تواند به کاهش درد و بهبود وضعیت بیمار کمک کند، به خصوص در مراحل ابتدایی مشکل. یکی از مهم‌ ترین اقدامات، استراحت موقت و پرهیز از فعالیت‌های سنگین است که به کاهش فشار روی دیسک‌‌های آسیب‌ دیده کمک می‌کند. با این حال، استراحت بیش از حد توصیه نمی‌شود و بیمار باید سعی کند حرکت‌‌های سبک و کنترل شده انجام دهد تا از سفتی عضلات و کاهش انعطاف‌پذیری جلوگیری کند. استفاده از کمپرس سرد و گرم به صورت متناوب نیز می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند؛ ابتدا از کمپرس سرد برای 48 ساعت اول استفاده شود و سپس کمپرس گرم برای آرام‌سازی عضلات به کار رود.

مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن نیز می‌تواند در کاهش درد و التهاب موثر باشد. تمرینات کشش و تقویت عضلات کمر که توسط پزشک یا فیزیوتراپیست توصیه شده است، می‌تواند به بهبود وضعیت بدن و کاهش فشار بر روی دیسک‌ها کمک کند.  

این مطلب تبلیغاتی است و محتوای آن توسط سفارش دهنده تهیه شده است.

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها