چرا پوتین به سربازان کره شمالی نیاز دارد

ساعت 24 - شواهد بیشتری از مشارکت نظامی کره شمالی در جنگ اوکراین در حمایت از روسیه بدست آمده است. بر اساس اطلاعات سرویس اطلاعاتی کره جنوبی، بیش از ۱۰ هزار سرباز کره شمالی در مناطق خط مقدم روسیه، از جمله منطقه کورسک مستقر شده‌اند. نمایندگان پنتاگون و وزارت خارجه ایالات متحده نیز گزارش‌های مشابهی ارائه داده‌اند.

در اوایل نوامبر، سرویس اطلاعات نظامی اوکراین اولین درگیری مستقیم میان ارتش اوکراین و نیروهای کره شمالی در منطقه کورسک را گزارش کرد. مسکو حضور نیروهای نظامی کره شمالی در روسیه را انکار نمی‌کند، اما هنوز مشخص نکرده است که چگونه از آن‌ها استفاده خواهد کرد. نقاط قوت ارتش کره شمالی چیست؟

در وهله اول، بزرگی نیروهای مسلح کره شمالی یک امتیاز است. پیونگ‌یانگ می‌تواند بیش از شش میلیون نفر را بسیج کند که تقریباً به‌اندازه یک چهارم شهروندان آن است. نیروهای مسلح کره شمالی به‌طور مداوم در حالت آماده‌باش رزمی نگه داشته می‌شوند و صنایع کشور نیز به شدت بر نیازهای نظامی متمرکز هستند و مقدار زیادی تسلیحات و مهمات تولید می‌کنند.

سربازان کره شمالی به شرایط سخت عادت دارند. این کشور یک حکومت تمامیت‌خواه و فقیر دارد که در آن انضباط شدید برقرار است و دوره‌های سربازی طولانی دارند، که بسته به شاخه خدمتی بین سه تا ده سال متغیر است.

کره شمالی مانند کره جنوبی کشوری کوهستانی است و سربازانی که برای مبارزه در چنین زمین‌هایی آموزش دیده‌اند، از قدرت جسمانی و استقامت بالایی برخوردارند و می‌توانند به همان اندازه در مناطق صاف نیز عملکرد خوبی داشته باشند. نقاط ضعف ارتش کره شمالی چیست؟

نخست این که ارتش خلق کره تجربه واقعی جنگی ندارد؛ بیش از ۷۰ سال از جنگ شبه‌ جزیره کره گذشته است. اگرچه کره شمالی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در درگیری‌های بین‌المللی مانند جنگ ویتنام، خاورمیانه و آفریقا مداخله کرد، اما حضور در این جنگ‌ها مدت‌ها پیش بوده است.

ارتش کره شمالی عمدتاً بر اساس دکترین‌های ارتش شوروی سابق طراحی شده است و برنامه‌ریزی رزمی آن بر استفاده گسترده از توپخانه و تانک با پشتیبانی نیروهای پیاده استوار است.

تمرینات نظامی نیز بر هماهنگی شاخه‌های مختلف نظامی در قالب تشکیلات بزرگ متمرکز است و بیشتر برای جنگ‌های بزرگ آماده می‌شود تا اینکه برای درگیری‌های محلی آماده باشد.

در آغاز جنگ روسیه و اوکراین، ارتش روسیه نیز تلاش کرد به شیوه مشابهی عمل کند. اما به سرعت مشکلاتی بوجود آمد. هرگاه اوکراینی‌ها توانستند حتی یکی از اجزای ارتش روسیه را از کار بیاندازند، مانند جلوگیری از پشتیبانی هوایی، انهدام تانک‌ها، یا قطع تامین مهمات، کارایی واحدهای روسی به شدت کاهش یافت.

در سال ۲۰۱۷، کره شمالی شاخه جدیدی به نام نیروهای ویژه عملیات در ارتش خود ایجاد کرد. این نیرو که شامل ۱۰۰ هزار تا ۲۰۰ هزار سرباز تخمین زده می‌شود، برای حملات هوابرد، شناسایی و ایجاد اختلال در خطوط دشمن طراحی شده است.

این نیروها اساساً واحدهای پیاده سبک، متحرک و با سطح آموزش بالا هستند که توانایی عملیات مستقل را دارند.

با این حال، روسیه نیز واحدهای مشابه زیادی دارد و کره شمالی با تاکتیک‌های خاص جنگ روسیه و اوکراین، از جمله استفاده گسترده از پهپادهای تهاجمی و شناسایی، جنگ ضدتوپخانه‌ای و حملات پیاده‌نظامی با گروه‌های کوچک و حداقل پشتیبانی از خودروهای زرهی، آشنایی ندارد.

سوالات بسیاری همچنان باقی است. آیا نیروهای کره شمالی به سرعت کار با تجهیزات نظامی روسیه را خواهند آموخت، یا از تجهیزات خودشان که عمدتاً مدل‌های قدیمی شوروی و چینی هستند، استفاده خواهند کرد؟ روحیه آن‌ها چگونه است؟ آن‌ها چگونه بر مانع زبان غلبه خواهند کرد، چرا که ارتباط در میدان نبرد برای بقا حیاتی است؟ مهم‌تر از همه، فرماندهی روسیه چه نقشی برای سربازان کره شمالی در نظر دارد؟

سه دسته اصلی از نیروهای کره شمالی که به طور بالقوه در میدان نبرد اوکراین ارزشمند تلقی می‌شوند عبارتند از: نیروهای مهندسی، توپخانه و پیاده‌نظام.

در ابتدا، بسیاری از کارشناسان نظامی تصور می‌کردند که کره شمالی عمدتاً واحدهای مهندسی و ساخت‌وساز را برای کمک به ارتش روسیه اعزام خواهد کرد. این واحدها نه با مانع زبانی مواجه می‌شدند و نه با خطر زیاد جانی و می‌توانستند بر ساخت زیرساخت‌های نظامی در مناطق پشتی جبهه مانند انبارهای زیرزمینی، استحکامات، جاده‌ها و پل‌ها کار کنند.

فرستادن واحدهای توپخانه‌ای کره شمالی نیز منطقی به نظر می‌رسد. توپخانه یکی از قوی‌ترین و نسبتاً مدرن‌ترین بخش‌های ارتش کره شمالی است. پیونگ‌یانگ بیش از ۲۰ هزار سیستم توپخانه‌ای و خمپاره دارد و همچنان مدل‌های جدید تولید می‌کند و مقدار زیادی مهمات فراهم می‌کند.

با این حال، ارسال واحدهای توپخانه‌ای تنها در صورتی معنا دارد که این نیروها تجهیزات و مهمات خود را بیاورند، زیرا ارتش روسیه در سال سوم جنگ دچار کمبود شده است.

انتقال گسترده تجهیزات نظامی از کره شمالی به سراسر روسیه به‌طور قطع مورد توجه قرار می‌گرفت، اما تاکنون چنین چیزی مشاهده نشده است.

اخیراً اطلاعات بیشتری نشان می‌دهد که پیونگ‌یانگ نیروهای ویژه نخبه خود را به روسیه اعزام می‌کند. اوکراین از حضور سه ژنرال کره شمالی در روسیه خبر داده است. یکی از آن‌ها، کیم یونگ بوک، فرمانده نیروهای ویژه کره شمالی است و مقام معاون ستاد کل را در اختیار دارد. دو نفر دیگر نیز مسئولیت بخش‌های اطلاعات و عملیات ارتش را بر عهده دارند.

نیویورک تایمز ششم نوامبر گزارش داد که نیروهای کره شمالی اولین تلفات خود را در درگیری با نیروهای مسلح اوکراین متحمل شدند.

طبق گزارش این روزنامه، کره‌ای‌ها در کنار تیپ ۸۱۰ تفنگداران دریایی روسیه که در حال حاضر در منطقه کورسک فعال است، می‌جنگیدند.

پیش‌تر سرگئی کیسلیتسیا، نماینده اوکراین در سازمان ملل گفته بود که به سربازان کره شمالی مدارک و یونیفورم‌های نظامی روسیه داده خواهد شد.

او همچنین اظهار داشت که کره شمالی قصد دارد حداقل پنج واحد رزمی شامل ۲ هزار تا ۳ هزار سرباز را برای کمک به روسیه اعزام کند.

آندری کووالنکو، رئیس مرکز مبارزه با اطلاعات نادرست اوکراین، ادعا می‌کند که نیروهای روسی در منطقه کورسک آموزش‌های استفاده از انواع پهپادهای تهاجمی و شناسایی را به کره‌ای‌ها آغاز کرده‌اند. آیا نیروهای کره شمالی می‌توانند وضعیت میدان نبرد را تغییر دهند؟

از یک سو، نیرویی معادل ۱۰ هزار تا ۱۵ هزار سرباز در مقیاس جنگ اوکراین چندان بزرگ به نظر نمی‌رسد.

در ماه ژوئیه، وزارت دفاع روسیه گزارش داد که از ابتدای سال حدود ۱۹۰ هزار نفر قرارداد امضا کرده‌اند و به‌طور متوسط روزانه هزار نیروی جدید جذب می‌شوند. بنابراین، ارتش روسیه دو تا سه برابر تعداد نیروهایی که کره شمالی فرستاده را ماهانه جذب می‌کند.

با این حال، تامین نیروی انسانی همچنان برای فرماندهی روسیه اولویت دارد، به ویژه در میان واحدهای تهاجمی که بیشترین تلفات را متحمل می‌شوند.

در صورت کنار گذاشتن مانع زبان، پیاده‌نظام کره شمالی می‌تواند با حداقل آموزش به میدان فرستاده شود، زیرا آن‌ها با اصول نظامی از پیش آشنا هستند.

در هر حال، احتمالا رهبران نظامی کره شمالی به حفظ نیروی اصلی بخش‌های خود از طریق چرخش واحدها برای انتقال دانش علاقه دارند و این امر می‌تواند به معنای ادامه اعزام جایگزین‌های جدید باشد.

اولین دستاورد کره شمالی از طریق فروش تسلیحات به روسیه بوده که بین دو تا پنج میلیارد دلار تخمین زده می‌شود.

اعزام نیروی انسانی نیز می‌تواند سودآور باشد اگر حداقل دستمزد یک سرباز قراردادی روسی در جنگ را در نظر بگیریم، پیونگ‌یانگ می‌تواند سالانه حداقل ۲۵۰ میلیون دلار برای اعزام ۱۰ هزار سرباز درآمد کسب کند.

علاوه بر این، کره شمالی امیدوار است به فناوری نظامی روسیه، به ویژه در زمینه‌های موشکی، فضایی، دریایی و هسته‌ای دست یابد. هرچه کمک‌های بیشتری ارائه کند، نفوذ بیشتری برای درخواست اسرار نظامی روسیه خواهد داشت.

نیروهای کره شمالی همچنین می‌توانند تجربه جنگ مدرن کسب کنند و این قابلیت نظامی کشور را افزایش می‌دهد. به یاد داشته باشیم که کره شمالی از نظر فنی همچنان در حالت جنگ با کره جنوبی به سر می‌برد.

ناتو، ایالات متحده و دیگر کشورهای حامی اوکراین تاکنون نگرانی خود را نسبت به تشدید درگیری ابراز کرده‌اند. مهم است که توجه داشته باشیم نیروهای کره شمالی، ظاهراً در خاک روسیه حضور دارند، نه اوکراین. بنابراین وضعیت آن‌ها از نظر حقوقی مبهم است.

در هر صورت، مشخص نیست که متحدان غربی چگونه می‌توانند با روش‌های موجود این وضعیت را تغییر دهند. آن‌ها می‌توانند کمک‌های نظامی به اوکراین را افزایش دهند و کره جنوبی که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان تسلیحات در جهان است در صورتی که تصمیم به ارائه کمک‌های مرگبار بگیرد، می‌تواند نقش بزرگی ایفا کند.

اعمال تحریم‌های جدید علیه روسیه نیز گزینه‌ای است. اگرچه احتمالاً تحریم‌های کمی برای اعمال بر کره شمالی باقی‌مانده است.

غرب می‌تواند از نارضایتی چین نیز بهره‌برداری کند، زیرا پکن ممکن است روابط نزدیک روسیه و کره شمالی را به عنوان تهدیدی برای نفوذ خود بر پیونگ‌یانگ ببیند. با این حال، این اقدامات احتمالاً مانع از انگیزه روسیه و کره شمالی برای همکاری نظامی نخواهد شد.

بی بی سی