هر دولتی در سوریه باید بدهی ایران را بدهد

ساعت 34- به دنبال سقوط حکومت اسد، حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، نماینده سابق مجلس در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «ایرانیان خوشحال باشند. دیگر کسی حق ندارد دلار‌های ملت را برای حفظ تار‌های عنکبوت هزینه کند». همین نوشته او کافی بود که شاهد حملات و توهین‌ها به رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم باشیم.

برای مثال آنجا که امیرحسین ثابتی، نماینده تندرو مجلس، در شبکه ایکس نوشت: «برای فهمیدن معنای نفوذ لازم نیست به دنبال اسناد سری و مخفی باشید، فقط بدانید کسی که سطح فهمش از مقوله امنیت ملی در حدی است که به همین وضوح مواضع اسرائیل را منتشر می‌کند، قبلا رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس جمهوری اسلامی بوده و امروز نیز در دانشگاه تدریس می‌کند». روزنامه کیهان نیز ستون گفت و شنود دیروز دوشنبه خود را به فلاحت‌پیشه اختصاص داده و با اشاره به اینکه «یکی از مدعیان اصلاحات که در میان اصلاحاتی‌ها به بی‌سوادی شهرت دارد و متاسفانه پیش از این نماینده مجلس هم بوده است، درباره سقوط حکومت سوریه توییتی زده که بی‌غیرتی و کاسه‌لیسی از آن می‌بارد!»، نوشت:

«اگر رزمندگان اسلام به جنگ داعش نرفته بودند، باید در داخل کشور با آن‌ها رو‌به‌رو می‌شدیم. یعنی این آدم‌نمای بی‌غیرت نمی‌داند که اگر داعشی‌ها آمده بودند علاوه بر قتل‌عام ملت، زنان و دختران مردم و خود او را به اسارت می‌گرفتند؟!». به نظر می‌رسد ادامه همین توهین‌ها بود که باعث شد این نماینده ادوار، بعدازظهر دوشنبه در توییت جدیدش، این‌گونه دست به قلم شود: «بنده خاندان اسد را یک تار عنکبوت می‌دانم، به همین دلیل یک دهه از عمرم را صرف پیگیری طلب‌های ایران از سوریه کردم و آن خاندان را از جریان اصیل و برحق مقاومت جدا می‌دانم. لذا مطلب قبلی را حذف و این‌گونه اصلاح می‌کنم». فلاحت‌پیشه چرا دست به این اصلاحیه یا تغییر توییت قبلی خود زد‌ و اساسا این تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل، چه نگاه و قرائتی از سوریه «پسابشار» دارد و آیا آن را «تهدید» یا «فرصتی» برای ایران می‌بیند؟ این سوالاتی بود که محور گفت‌وگو با این استاد دانشگاه را شکل داد. آنچه در ادامه می‌خوانید بخشی از گفته‌های فلاحت پیشه است: اتفاقاتی که طی دو هفته گذشته در سوریه روی داد، کاملا متفاوت از رویدادهای سال ۲۰۱۱ میلادی بود و ایران نباید در آن دخالت می‌کرد. در سال ۲۰۱۱ داعش به وجود آمده بود و داعیه‌هایی برای حکومت و خلافت در سوریه و عراق که می‌توانست امنیت کل منطقه خاورمیانه و حتی ایران را هم درگیر کند. لذا مقابله با داعش و ورود ایران در تحولات سال ۲۰۱۱ سوریه یک اقدام درست بود. اما این بار نباید ایران نیروها و توان خود را صرف حفظ حکومت بشار اسد و تارهای عنکبوتی به نام خاندان اسد می‌کرد که خوشبختانه ایران هم تصمیم درستی گرفت و در این معادلات جدید سوریه ورود نکرد. تا جایی که من اطلاع دارم در سال ۲۰۱۱، اعتراضات و شورش‌ها، بخش‌هایی از سوریه مانند استان ادلب را در بر گرفته بود. اما هم‌زمان، در بخش‌ها و استان‌های دیگر سوریه نیروهای رادیکال مسلح و مشخصا داعش پا به عرصه گذاشته بود. پس این‌گونه نبود که داعشی وجود نداشته باشد. خاطرم هست که آن زمان به خاطر همین حرکت‌های مسلحانه بود که دولت اسد نمی‌توانست و توان لازم را هم برای کنترل اوضاع نداشت. نقشه میدانی تحولات آن سال را هم که به خاطر می‌آورم در بخش‌هایی از سوریه نیروهای مسلح رادیکال و داعش حضور داشت. ضمن آنکه اتفاقا جنگ اصلی ایران در سوریه هم با داعش بود. بله ما یک وقفه جنگ در ادلب هم داشتیم، اما محور اصلی جنگ ایران در سوریه به مبارزه با داعش به فرماندهی شهید سلیمانی باز می‌گشت که در آن سال به عراق هم کشیده شد.

همان زمان بود که حتی آمریکا هم ائتلاف مبارزه با داعش با حضور بیش از ۴۰ کشور جهان را شکل داد. ‌ باور دارم که این حق ملت ایران است که باید بازگردانده شود. اتفاقا آن زمان هم نتیجه همین پیگیری‌های من و دیگر دوستان بود؛ من نمی‌گویم ‌فقط من پیگیر بودم، در آن زمان دوستان دیگری هم مانند من به جد پیگیر موضوع طلب ایران از سوریه بودند و خوشبختانه در نتیجه همین ممارست و جدیت در پیگیری طلب‌مان از سوریه بود که همان زمان دولت و مجلس وقت سوریه تصویب و امضا کرد که ایران چنین طلبی از سوریه دارد. این طلب حق ملت ایران و تا آخر هم بر آن اصرار دارم. به دلیل مسائل امنیتی شاید به شکل دقیق نتوان مشخص کرد که بدهی سوریه به ایران چقدر است. اما بر‌اساس کلیاتی که در آن زمان که من در مجلس شورای اسلامی حضور داشتم به یک رقم کلی بین ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار رسیدم؛ چون در مورد این ۱۰ میلیارد، اخبار متفاوتی وجود داشت. ولی در کل باید کف طلب ایران از سوریه را ۲۰ میلیارد و سقفش را ۳۰ میلیارد در نظر بگیریم.

اما در مورد بخش دوم سوال‌تان که بعد از سال ۹۸ تا سال ۱۴۰۳‌ ایران چقدر در سوریه هزینه کرده ‌و این طلب چقدر بیشتر شده است، من اطلاعی از آن ندارم و نمی‌دانم که به این ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار بدهی سوریه چقدر اضافه خواهد شد و بدهی سوریه چقدر سنگین‌تر شده است.

من در این مدت در راس کار و مجلس نبودم و نمی‌دانم که آیا هزینه‌ای در سوریه صرف شده ‌یا پولی داده شده است یا خیر. اما همان‌طور که گفتم رقم این طلب هر‌چقدر که شده باشد، حق ملت ایران و تا آخر هم بر آن اصرار دارم. روزنامه شرق