امان از شمخانی ؛ یکی از کاسبان تحریم!
ساعت 24 - علی شمخانی در گفت‌وگویی که به مناسبت ۱۶ آذر با برخی از دانشجویان علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در نورنیوز منتشر کرده، از در نقد وارد شده و کسی را هم بی‌نصیب نگذاشته است. دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی مسئولیت راهبردی که اکنون ایران را تا آستانه کلید خوردن مکانیزم ماشه برده، به گردن گرفت.
شمخانی گفت: دولت وقت ایران هیچ اعتقادی به عکس‌العمل نشان‌دادن در برابر خروج آمریکا از برجام و بی‌عملی اروپایی‌ها نداشت. راهبرد ما همیشه یا رفع یا جایگزینی تحریم است.وی افزود: یکی از دلایل وجود دستاورد‌های فنی هسته‌ای که الان داریم قانون اقدام راهبردی است. برخی الان می‌گویند غنی‌سازی را ما ۶۰ درصد کردیم، اما این‌طور نیست. در پی انتشار گفتوگوی علی شمخانی، دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی، حسام الدین آشنا، مشاور حسن روحانی در دولت دوازدهم، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: بنا بر تصریح جناب آقای مهدی محمدی، مخالفت دبیر وقت شعام با راهبرد دولت وقت و نقش کلیدی ایشان در تدوین و تصویب قانون اقدام راهبردی مجلس قطعی است. آیا آقایان ظریف و شمخانی حاضرند در یک مناظره شرکت کنند تا سیاست ملی ایران در قبال خروج آمریکا از برجام و تبعات آن مورد بررسی قرار گیرد؟ سعید حجاریان، تئوریسین جریان اصلاحات نیز در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: امان از کاسبان تحریم! قابل توجه آقای دکتر پزشکیان. محمد حیدری، مدیرمسئول رویداد۲۴ درباره اظهارات اخیر علی شمخانی در یادداشتی نوشت: شمخانی به جای حمله به روسای جمهور سابق پاسخگوی اقدامات هزینه بار خود باشد.
مثالی در ادبیادت فارسی است «دست پیش گرفتن برای اینکه پس نیفتند» به این معنی که تقصیر را به گردن دیگری انداختن؛ طلبکاری کردن در عین آگاهی به اینکه بدهکار است. این درست مثل دریادار علی شمخانی دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی است. کسی که شاید در یک کشور دیگر به دلیل سومدیریت و ابهامات زیاد در حوزه خود و خانواده‌اش می‌بایست نه صرفا به افکار عمومی بلکه به دستگاه قضایی پاسخ می‌داد. اما امروز به جای پاسخگوی به مدیریت پرهزینه خود در مهمترین رکن تصمیم‌گیری در ساختار نظام حاکمیتی کشور در جایگاه یک شاکی نشسته که سه رئیس جمهور سابق را نه نقد بلکه متهم کند. این درحالی است که فراموش کرده خود در جایگاه متهم ردیف اول در این نابسامانی‌ها است.
ا در همین راستا انتظار می‌رود آقای شمخانی به جای تاکید بر اینکه به سه رئیس جمهور منتقد خود رای نداده است اما در طی سالها مدیریت در زمان ریاست همین سه رئیس جمهور مهمترین مسئولیت‌ها را داشته، به این سوال پاسخ دهد که مشخصا در یک دهه فعالیت خود در شورای عالی امنیت ملی چه دستاوری داشته است؟ ا یشان در این جایگاه و در حالی که کشور با سه بحران مهم در دی ۹۶، آبان ۹۸ و پاییز ۱۴۰۱ مواجه شد؛ چطور عمل کردند؟ مثلا توضیح دهند که چطور با معترضان مواجه شدند؟ چند نفر کشته شدند؟ توانستند مردم را متقاعد و اعتماد و سرمایه اجتماعی را بازیابی کنند؟ و یا در زمان بزرگترین خطای نظامی تاریخ ایران در سرنگونی هواپیمایی اوکراینی به عنوان بالاترین جایگاه تصمیم‌گیری در حوزه امنیتی و نظامی کشور چه قصوری داشته‌اند؟
همچنین انتظار می‌رود آقای شمخانی درباره سرنوشت پرونده‌های بی‌سرانجامی مثل پرونده هسته‌ای و پرونده حصر که بعد از انتصاب ایشان به دبیری شورای عالی امنیت ملی به این نهاد سپرده شد، توضیح دهند که چه کردند و چرا نتوانستند کشور را از شرایط پیچیده کنونی رهایی دهند؟ آنچه بعد از مشاهده گفتوگوی اخیر شمخانی به ذهن می‌رسد، اما حواشی مربوط به او و خانواده و داماد و اقوامش است. نام شمخانی با فعالیت‌های اقتصادی پسرانش گره خورده لذا وقتی همزمان که او مشغول نقد روسای جمهور قبلی است، ذهن مخاطب جریان هزینه نجومی دانشگاه آمریکایی در بیروت، مالکیت کشتی، خرید و فروش املاک در دوبی و فروش فراورده‌های نفتی ایران و روسیه را مرور می‌کند.
مرور این حواشی که فهرست طول و درازی هم دارد، موضوع این یاداشت نیست لذا صرفا به آخرین مورد آن اشاره می‌کنم: بلومبرگ در گزارشی تحقیقی به تبدیل شدن حسین شمخانی به سلطان معاملات نفت ایران و روسیه پرداخت و نوشت: «شرکتی به نام میلاووس دو سال پیش در دوبی تاسیس شده که نفوذ گسترده‌ای در بازار‌های جهانی انرژی به دست آورده است. این شرکت به حسین شمخانی تعلق دارد. » این رسانه ادعا کرده است حسین شمخانی به لطف نفوذ پدرش در سطوح بالای مدیریتی موفق شده از فروش نفت و فرآورده‌های نفتی ایران و روسیه میلیارد‌ها دلار پول به جیب بزند. توسعه ایرانی
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.