افزایش قابل‌توجه خودکشی در جمهوری اسلامی
.ساعت 24 - در حالی که سازمان جهانی بهداشت شعار سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ خود را تحت عنوان «تغییر روایت خودکشی، بیایید درباره خودکشی صحبت کنیم» اعلام کرده است. به این معنا که باید درباره خودکشی و نشانه‌های هشدار آن صحبت کنیم و به مردم امید بدهیم. این سازمان به تولید محتوا در این زمینه پرداخته و به زبان‌های مختلف از جمله فارسی اطلاعاتی را در دسترس عموم قرار داده است.
به گزارش گروه شهرنوشت «توسعه ایرانی» به گفته کارشناسان خودکشی می‌تواند پدیده‌ای بسیار مسری در بین نوجوانان باشد. بعضا نوجوانان با شنیدن اخبار خودکشی برای تخلیه هیجانت و حتی خودنمایی و بی‌آنکه نسبت به خودکشی و عواقب آن آگاه باشند دست به اینکار می‌زنند، از این رو توصیه می‌شود در حضور نوجوانان درباره خودکشی صحبت نشود. مهدی نظری‌زاده یک فعال تعلیم و تربیت، در گفت‌وگویی اعلام کرده است آمار خودکشی نشان می‌دهد که در سال ۱۴۰۰، حدود ۱۰۰۰ کودک و نوجوان در ایران خودکشی کرده‌اند یعنی به طور متوسط روزانه سه نوجوان در ایران اقدام به خودکشی کرده‌اند که از این تعداد، دو دختر و یک پسر بوده‌اند. دخترها در سنین راهنمایی هستند. این آمار در سال ۱۴۰۲ به نزدیک ۲۰۰۰ مورد افزایش یافته است. به گفته وی، دلایل خودکشی نوجوانان به وضوح مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که آسیب‌های اجتماعی و فشارهای روانی ناشی از وضعیت جامعه، به ویژه پس از شیوع کرونا و افزایش استفاده از موبایل، نقش مهمی در شیب صعودی آسیب‌های اجتماعی به‌ویژه خودکشی داشته است. خودکشی در ایران به طور کل در حال افزایش است حمید پیروی نایب، نایب رئیس انجمن پیشگیری در گفت و گو با «توسعه ایرانی» درباره موضوع خودکشی در بین نوجوانان و شناسایی عوامل و راهکارهای پیشگیری از خودکشی در بین این قشر از افراد جامعه گفت: موضوع خودکشی در کشور ما به طور کل در حال افزایش است. در حالی که میانگین جهانی در حال کاهش است، ما شاهد یک روند افزایشی قابل‌توجه در ایران هستیم.
به‌طور خاص، آمارها نشان می‌دهد که درصد بالایی از خودکشی‌ها در گروه سنی زیر ۵۰ سال اتفاق می‌افتد. به‌طور تقریبی، ۸۲ درصد از خودکشی‌ها در کشور ما مربوط به این گروه سنی است، در حالی که میانگین جهانی حدود ۵۷ تا ۵۸ درصد است. علاوه بر این، جوانان و نوجوانان نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند. بر اساس آمارهای سال ۲۰۲۴، خودکشی به عنوان سومین علت مرگ و میر در گروه سنی ۱۵ تا ۲۹ ساله‌ها در دنیا شناخته شده است.
وی ادامه داد: عوامل متعددی در خودکشی دخیل هستند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که دوران کودکی و تجربیات آن تاثیر زیادی بر سلامت روان افراد دارد. عواملی مانند استرس، سوءاستفاده‌های جسمی و عاطفی، وعدم احساس امنیت در دوران کودکی می‌توانند تاثیرات عمیقی بر روی افراد داشته باشند. بنابراین، برای کاهش این معضل، ضرورت دارد که به ایجاد یک دوران کودکی امن و حمایتگر برای کودکان و نوجوانان توجه ویژه‌ای داشته باشیم. فراهم کردن محیط‌های امن در مدارس و جلوگیری از قلدری و آزارهای اجتماعی می‌تواند به بهبود وضعیت روانی این قشر کمک کند. نایب‌رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی ایران تصریح کرد: موضوع روابط میان دانش‌آموزان، معلمان و خانواده‌ها تاثیر قابل توجهی بر سلامت روان و رفتارهای اجتماعی جوانان دارد. به عنوان مثال، کیفیت ارتباطات در محیط مدرسه و نحوه فرزندپروری در خانواده‌ها نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت و رفتار فرزندان ایفا می‌کند. در مورد یک دختر دانش‌آموز که در سال گذشته به دلیل ترس از افشای یک مسئله ساده و اشتباهی که رخ داده بود اقدام به خودکشی کرده است، می‌توان گفت که او نتوانسته بود در محیطی مطمئن و امن با خانواده‌اش درباره مسائل خود صحبت کند و این نشان‌دهنده ضعف در ارتباطات خانوادگی و نبود فضای حمایتی است. پیروی با اشاره به امنیت در فضای مجازی گفت: علاوه بر این، اگرچه فضای مجازی می‌تواند مزایایی داشته باشد اما رویدادهای زندگی و فشارهای اجتماعی، به ویژه در فضای مجازی، می‌توانند بر سلامت روان جوانان تاثیرگذار باشند. نوجوانان به‌دلیل استفاده از پلتفرم‌های اجتماعی، ممکن است پیام‌هایی را منتشر کنند که بعداً به تهدید یا سوءاستفاده‌های مختلف منجر شود و مشکلاتی را برای نوجوان ایجاد کند، نوجوانان باید استفاده از فضای مجازی را آموزش ببینند و بدانند که امنیت در فضای مجازی چگونه باید باشد. آیا سواد رسانه و نحوه استفاده از رسانه در مدارس آموزش داده می‌شود به نظر می‌رسد به دلیل اینکه استفاده از اینستاگرام و سایر پتلفرم‌ها ممنوع است در مدارس هم درباره خطراتی که در این فضا ممکن است برای نوجوانان وجود داشته باشد صحبت نمی‌شود و آموزش داده نمی‌شود در حالی که آموزش امنیت در فضای مجازی و آگاهی از خطرات آن برای نوجوانان امری ضروری است. وی ادامه داد: فاکتورهای مختلفی برای خودکشی وجود دارد اما به طورکلی، شکست‌های تحصیلی و اقتصادی خانوادگی، موضوعات مربوط به آبرو و حیثیت نیز می‌توانند به عنوان عوامل ریسک در بروز مشکلات روانی و اجتماعی در جوانان محسوب شوند چرا که فرد آموزش ندیده است درصورتی که با شکست در هر زمینه‌ای مواجه شد، حل مسئله داشته باشد و مشاوره لازم را بدون قضاوت دریافت کند.
او به دلیل اینکه مهارت‌های زندگی را نیاموخته است و نمی‌داند که چطور باید هیجان‌های منفی خود را کنترل کند ممکن است به سمت روش‌های غیرمناسب برود و این احساس شکست با پیش زمینه‌ای که برای فرد وجود دارد باعث شود که فرد احساس کند به بن بست رسیده و هیچ راهی جز خودکشی ندارد بنابراین لازم است که در مدارس و خانواده‌ها به این مسائل توجه شود و راهکارهای مناسب برای مدیریت و بهبود وضعیت ارائه گردد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.