با جنگ گره ای باز نمی شود

ساعت 24 - اگر در کشور آزادی باشد، برخی مسایل باید قابل فهم و پذیرش باشد. بالاخره در کشور افراد باید بتوانند نظرشان را بگویند. عده‌ای نظرشان تند است و ممکن است بگویند که ما باید وارد جنگ هم بشویم. او هم باید بتواند نظرش را بگوید. این فقط نظر است و در مقابل جمعیتی ۹۰ میلیون نفری، ۵۰ نفر در جایی جمع شده‌اند و نظرشان را گفته‌اند.

ممکن است اگر درمقابل گفته‌ شود کسانی که جور دیگری فکر می‌کنند، جمع شوند ۱۰ میلیون نفر جمع شوند. نباید از مذاکره بترسیم، با جنگ چیزی تمام نمی‌شود

صاحب این کشور مردم ایران هستند و ما نباید آن را نادیده بگیریم. ما مسئولین چند صباحی می‌آییم که کاری را انجام دهیم و با مردم تعهد کرده‌ایم که قرار است کاری را خوب انجام دهیم. صاحب کشور است، مردم هستند و به ما اجازه داده‌اند در اموراتی که به ما مربوط است دخل و تصرفاتی کنیم و تصمیم‌گیری کنیم. باید مصلحت مردم را در نظر بگیریم. این‌که باید مذاکره عزت‌مندانه باشد، اولویت ما است. ما نباید از مذاکره بترسیم. هیچ جنگی در دنیا نیست که در نهایت با مذاکره به پایان نرسیده‌ باشد. با جنگ چیزی تمام نمی‌شود. مذاکره موضوعی است که برهمه مسائل طرفین، چه در یک خانواده، چه در کشور، چه در سازمان یا در حد بین‌المللی فائق می‌آید. تعلل در مذاکره ما را به نقطه یا می‌رساند که نتوانیم مسائل کشور را حل کنیم

لذا ما باید مذاکره کنیم. نگران خاصی وجود دارد که آیا دیپلمات‌های ما در مقابل خارجی‌ها قادرند بر میز مذاکره از حقوق ملت ایران دفاع کنند؟ دشمن ما، آقای ترامپ، گفت:«ایرانیان در برجام سر ما کلاه گذاشتند. » و خودش یا کسی دیگر بود که گفت «ایرانیان تا به حال در هیچ مذاکره‌ای شرکت نکرده‌اند که باخته باشند. »

ما دیپلمات‌های قوی و باتجربه داریم. ما قدر سرمایه‌های انسانیمان را نمی‌دانیم. ممکن است چندجوانی که هیچ تجربه‌ای ندارند، از عده‌ای خوششان نمی‌آید یا توسط عده‌ای تهدید می‌شوند، علیه عده‌ای دیگر که سرمایه‌های کشور هستند، فضاسازی می‌کنند.

ما حتماً قدرت مذاکره داریم. در مذاکره مستقیم هم می‌توانیم از حقوق ملتمان دفاع کنیم. خوب هم دفاع خواهیم‌کرد و خواسته‌های ملتمان را به کرسی خواهیم ‌نشاند. به‌نظرمن راهی جز مذاکره وجود ندارد. هر چه در مذاکره تعلل کنیم، ممکن است به نقطه‌ای برسیم که دیگر نتوانیم به‌راحتی مسائل کشور را حل کنیم.

ممکن است در مسیر مذاکره به جاهایی برسد، اما مذاکره مسیر خودش را دارد. اولاً ممکن است مذاکره پشت صحنه باشد و کسی متوجه نشود. کشورها برای مذاکره کردن‌شان ده‌ها روش دارند. ممکن است افرادی مذاکره کنند و اصلاً اعلام نکنند و بعد که به نتیجه رسیدند اعلام کنند.

ممکن است از مدیرکل مذاکره کردن را شروع کنند. ممکن است ۴+۱ یا ۱+۵ مذاکره کنند. این موارد مهم نیست. بالاخره باید از آن‌چه مسئولین کشور تصمیم‌می‌گیرند حمایت کنیم. مهم این است که مسئولین برای حل این مشکل به مذاکره بروند و آن را به اصلی‌ترین مسئله‌ تبدیل کنند.

اسحاق جهانگیری - خبر آنلاین