دولت نمی تواند ؛ بخش خصوصی بیاید
ساعت 24 - شهروندان ایرانی دل‌خوشی از چگونگی اداره کشور ندارند و امیدهایشان به ویژه برای به‌جایی رسیدن کشور که به آن‌ها آرامش و آسایش دهد روندی کاهنده دارد. شهروندان ایرانی با درنگی بر رخدادهای کوچک و بزرگ تاریخ سال‌های پس از جنگ و با بررسی کارنامه شش رییس‌جمهور از اکبر هاشمی‌رفسنجانی تا مسعود پزشکیان به این نتیجه رسیده‌اند که یک جای کار اداره کشور درست کار نمی‌کند.
برای مردم بودن کسی در مقام ریاست‌جمهوری تا نبودن کس دیگر در این مقام یکسان شده است. دیدن ریخت و قیافه نژند و آشفته اقتصاد ایران نشان می‌دهد نهادهای اداره‌کننده کشور روی هم نتوانسته‌اند خوشبختی برای مردم بیاورند که هیچ، بلکه آن‌ها را به مرزهای تازه‌ای از بدبختی نیز رسانده‌اند. شهروندان ایرانی چه باید کنند تا از این روزگار سخت رها شده و به مرزهای یک زندگی شاداب و دور از اندوه برسند و با کار آبرومندانه و سخت‌کوشی راه تازه‌ای برای آینده‌ای بهتر و خوشبخت‌تر باز کنند. برخی سیاستمداران که به هسته و کانون سخت قدرت نزدیک‌ترند این داوری در بالا نگاشته شده را قبول ندارند و آن را سیاه‌نمایی می‌دانند.
واقعیت اما این است که بیشتر شهروندان ایرانی به این نتیجه رسیده‌اند که باید راه تازه‌ای برای آینده کشور باز کرده و از همه توانایی‌های این مرزو بوم برای رهایی از روزگار خشن امروز استفاده کرد. این راه هرچه باشد باید بر پایه اعتماد و اطمینان شهروندان باشد. راهی که به شکل خام در کوتاه‌ترین عبارات در زیر می‌آید این است که قدرت اداره کشور به لحاظ تکنیکی و روش، دگرگونی بنیادین لازم دارد. به این معنی که برای دور شدن از بیشتر شدن حجم بدبختی می‌توان از توانایی و اعتبار بخش‌خصوصی سالم و وطن‌پرست ایرانی برای حل مسائل استفاده کرد.
بخش‌خصوصی نیرومند و درستکار ایران در میان خودشان شناخته‌شده هستند و نیز نهادهای امنیتی و اطلاعاتی آن‌ها را می‌شناسند. برای اینکه آشکار شود بخش‌خصوصی آیا توانایی دارد که مسائل را حل کند بهتر است اداره یک بخش از اقتصاد را با اختیارات کامل به آن‌ها داد و دست و پای دولت را از آن بخش کوتاه کرد.
در این صورت راستی‌آزمایی بزرگی نیز صورت می‌پذیرد و توانایی‌های بخش‌خصوصی آشکار می‌شود. به طور مثال می‌توان مقوله برق را که یک معضل بزرگ شده است به بخش‌خصوصی سپرد تا بتواند از اعتبار کارشناسی و نیز توانایی‌های مادی خود این مقوله را مدیریت کند.
بخش‌خصوصی باید اجازه پیدا کند با دنیای آزاد و شرکت‌های معتبر جهانی گفت‌وگو کند تا بتواند منابع مالی برای تامین نیازهای ارزی تولید برق در یک دوره مشخص را تامین کند. در صورتی که دولت آماده باشد می‌توان امید داشت بخش‌خصوصی ایران با توجه به اعتباری که دارد راهی برای حل مساله پیدا کند. آیا حاکمیت اجازه می‌دهد این دگرگونی بنیادین اتفاق بیفتد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.