آژیر خطر در صنایع تولیدی ایران
ساعت 24 - علیرضا کلاهی صمدی، رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران، در گفتوگویی اختصاصی با خبرآنلاین اظهار داشت: «در برخی از شرکتهای صنعتی، قطعی برق به میزان ۵۰ درصد مشاهده میشود، اما این وضعیت در تمامی نقاط کشور یکسان نیست.»
اکنون این سوال مطرح میشود که دولتی که با «اسب زین شده» وارد میدان شده، چرا پس از چند ماه با این چالش جدی مواجه شده است؟ این ناترازیها چه میزان خسارت به صنایع تولیدی وارد کرده و بهطورکلی بهترین راهکار و روش جایگزین برای حل مشکل ناترازی برق در صنایع چیست؟
در همین رابطه؛ علیرضا کلاهی صمدی، رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران، در گفتوگویی اختصاصی با خبرآنلاین بیان کرد: «در برخی از شرکتهای صنعتی، قطعی برق تا ۵۰ درصد مشاهده میشود، اما این وضعیت در سراسر کشور یکسان نیست.» او بر این باور است که شرایط کنونی ناشی از کمبود سرمایهگذاری در زیرساختها، بهویژه در حوزه انرژی، و نتیجه ۲۰ تا ۳۰ سال مدیریت نادرست است. او افزود: «آقای پزشکیان واقعاً با یک وضعیت بحرانی مواجه هستند و هیچ نشانهای وجود ندارد که نشان دهد دولت فعلی در شرایط مطلوبی قرار دارد. » به اعتقاد او، در دوران دولت احمدینژاد بیشترین آسیب به صنایع وارد شده و با این شرایط، دستیابی به رشد ۸ درصدی را دشوار میداند.
در ادامه مشروح گفتگوی علیرضا کلاهی صمدی، رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران با خبرآنلاین را بخوانید؛
وضعیت در شهرکهای صنعتی مختلف،متفاوت است. در مکانهایی که واحدها دارای فیدر اختصاصی یا تفکیک شده هستند، توزیع نیرو بهتر بوده و... با شرکتها توافقاتی صورتگرفته است. یکی از چالشهایی که داریم این است که صنایع مختلف نیازهای متفاوتی دارند. بهعنوانمثال، برخی از صنایع ترجیح میدهند که در طول روز هیچ برقی نداشته باشند، اما بتوانند هر روز به محل کار خود بیایند. درحالیکه برخی دیگر ترجیح میدهند که قطعی برق در یک یا دو روز خاص متمرکز شود و در ۵ یا ۶ روز دیگر به فعالیتهای خود ادامه دهند.
مدل کاری و فرایندها و تجهیزات آنها بهگونهای است که هر بار خاموش و روشنشدن، هزینههای بالایی را به واحد تولیدی تحمیل میکند. من در اینجا بیشتر در مورد صنایع کوچک و متوسط مستقر در واحدهای صنعتی کوچک صحبت میکنم؛ اما صنایع بزرگ مانند فلزی و ذوب شرایط متفاوتی دارند و ممکن است قطعی برق بیشتری را تجربه کنند. اطلاعات دقیقی از صنایع بزرگ ندارم، زیرا حوزه تخصص ما بیشتر بر روی شرکتهای کوچک و متوسط بخش خصوصی متمرکز است. اما واقعیت این است که در برخی از شرکتهای صنعتی، تا ۵۰ درصد قطعی برق وجود دارد؛ اما این موضوع در سراسر کشور نیست.
زیان 350 هزار میلیارد تومانی
ما اعدادی داریم که در گزارشمان ارائه شده است؛ البته این اعداد مانند سایر آمارهای کشور نیاز به بازنگری دارند و دقت بالایی ندارند. مثلاً در مورد اینکه آیا تغییر ساعت تابستان به نفع ماست یا خیر و هزینههای مربوط به این تغییر یا عدم آن، هیچگاه به یک جمعبندی قطعی نرسیدهایم. همچنین، در مورد هزینههای تعطیلی ساختار اقتصادی شفافی نداریم، بنابراین برآورد هزینهها نیز دقیق نیست. اجازه دهید در رابطه با اعداد دقیقتر، روز سهشنبه این هفته جلسهای دیگر داریم تا گزارشمان را دوباره مرور کنیم و به عدد دقیقتری برسیم. اما بهطورکلی، برآورد محافظهکارانه ما حدود ۲۵۰ همت است و میتوانیم تا ۵ همت نیز در نظر بگیریم، یعنی واقعاً در یک دامنه گستردهای قرار داریم و عدد دقیقی در دسترس نیست. یک معادله چند مجهول
وجود ندارد. مشکل ما همین ناترازی انرژی است که به یک معادله چندمجهولی تبدیل شده و این واقعاً بدبختی ماست. اگر وضعیت تامین سوخت شفاف بود و میدانستیم که برق یا گازوئیل حداقل ۹۰ درصد اوقات در دسترس خواهد بود، میتوانستیم برنامهریزی مناسبی برای تامین برق خود انجام دهیم. بحث نیروگاههای تولید پراکنده که چند سال پیش مطرح شد، اگر بهدرستی طراحی و اجرا شود، میتواند مزایای زیادی داشته باشد. بهویژه اینکه میتوان از حرارت اضافی آن برای گرمایش و سرمایش استفاده کرد و همچنین تلفات شبکه را ندارد. این امر میتواند به افزایش بازده انرژی کمک کند و بار را بر روی شبکه کاهش دهد. در حال حاضر یکی از محدودیتهای وزارت نیرو، ظرفیت محدود شبکه در بسیاری از مناطق است. این دو مزیت یعنی بازده بالاتر و عدم بارگذاری بر روی شبکه، به دلیل مصرف محلی انرژی، بسیار حائز اهمیت است.
اما واقعاً به دلیل عدم وضوح در تامین سوخت، برخی از واحدها در حال سرمایهگذاری در تولید برق خود هستند. بااینحال، واقعیت این است که باتوجهبه ابهام در آینده تامین سوخت و عدم وجود چشمانداز روشنی از حاملهای انرژی در کوتاهمدت (زیر ۵ سال)، ممکن است این اقدام چندان اصولی و منطقی نباشد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.