مخالفان تندروی دولت سراغ گسل‌های قدیمی رفته‌اند
ساعت 24 - ین روزها بیش از هر زمان دیگری این وجه بحران‌زی بودن منتقدان دولت کرد و جلوت معناداری پیدا کرده است. طیفی که حیات سیاسی خود را یا بر بستر تلاطم‌ها و تکانه‌های موجود در هر جامعه و ساختاری بنا و استوار می‌کنند یا خود دست‌به‌کار می‌شوند و بحران‌سازی می‌کنند.
کنشگری در عرصه و سپهر غامض و پیچیده سیاست را اگر بخواهیم ساده‌سازی کنیم، در قالب دو محور کلان قابل اشاره و صورت‌بندی است؛ «کنشگری مبتنی بر رویکرد ایجابی» و دیگری «کنش در چارچوب رویکردهای سلبی.»
به‌طور معمول، طیف‌هایی که گفتمان‌محور، اندیشه‌گرا، قاعده‌مدار و توسعه‌نگر هستند، گرایش به کنش ایجابی دارند؛ از آن جهت که مستظهر به عقبه و پشتوانه فکری و برنامه‌ای هستند. در دیگر سو، طیف‌ها و شخصیت‌هایی که محوریت کاریزماتیک ندارند.
در زمینه گفتمان‌سازی و ایده‌پردازی دچار ضعف و خلل هستند، امکان ظرفیت‌سازی مبتنی بر راهبرد منسجم ندارند و کارنامه قابل‌اتکا و مجذوب‌کننده نیز در رزومه سیاسی آنان قابل‌اعتنا و مشاهده نیست، به سمت‌وسوی کنش‌های سلبی و تخریبی تمایل دارند؛ چراکه در حیطه ایجابی قابلیت هماوردی با رقبای سیاسی را ندارند.
به‌طور طبیعی، کنشگران معتکف به چارچوب رویکرد سلبی برای عرضه خود در صحنه سیاسی نیازمند بستر و زمینه‌های افتراقی، تکانه‌های اجتماعی و سیاسی و هیاهو و التهاب انشقاق‌گرایانه هستند تا زمینه‌ای برای عرض‌اندام داشته و بتوانند در پیامد خلاهای ایجادشده، زمینه میدان‌داری و عرض‌اندام ایجاد کنند که اگر همه‌چیز روی روال منطقی و قاعده طبیعی باشد، آنان جاذبه و حرفی برای گفتن ندارند.
فارغ از اینکه افزایش قیمت دلار برآمده از چه مولفه‌ها و متغیرهای اقتصادی است و نقش دولت مستقر در آن چیست و راهکار کجاست، سقوط ارزش پول ملی یک رویه چنددهه‌ای و مستمر در دولت‌های مختلف با گرایش‌های متفاوت بوده و افزایش اخیر در بازار ارز در قیاس با تکانه‌های قبلی چندان گل‌درشت و درذوق‌زننده نیست. نکته جالب آنجاست که منتقدان دولت فعلی از همان لحظات اولیه آغازبه‌کار دولت که قیمت دلار هزار تومان افزایش می‌یافت با هشتگ «دلار چند» حامیان دولت را به صلابه می‌کشند و این روزها زمین و زمان را به هم دوخته‌اند و بی‌امان پمپاژ ناامیدی می‌کنند و سخن از استعفا و ناکارآمدی می‌زنند و از طرف دیگر، با صراحتی بی‌سابقه بر موج التهاب‌آفرینی می‌نوازند.
درحالی‌که پیش‌تر اینگونه اعتراضات و انتقادات را کار عوامل دشمن می‌خواندند چون دولتی ناهمسو با آنان بر مصدر امور بود و نیک می‌دانستند که التهاب‌زایی کمکی به حل مسئله نمی‌کند و از طرف دیگر، ریشه حل مسئله را نیز خوب می‌دانند که در حل‌وفصل مسئله تحریم و تنش‌زدایی در سیاست خارجی است که باز اگر دولت مستقر در آن توفیق یابد، برای آنان و به‌زعم ایشان بازی باخت-باخت در حوزه رقابت سیاسی و طیفی و نیز در قبال منافع طیفی که کاسبان تحریم خوانده می‌شوند و بحران‌زی هستند، رقم می‌خورد.
هم میهن
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.