بدهکاران بزرگ ارزی را معرفی کنید
ساعت 24 -واقعیت این است که مدیریت مستقر در صندوق توسعه ملی که از دولت پیشین مانده‌اند را می‌توان در میان مدیریت‌های مناسب در پاسخگویی و اطلاع‌رسانی دانست. این نهاد در چند سال تازه‌سپری شده علاوه براینکه برنامه‌های خود را به اطلاع افکار عمومی می‌رساند کوشش می‌کند که اطلاعات مورد نیاز برای کارشناسان را فراهم کند تا بتوانند تحلیل کنند.
اما از سوی دیگر یک غفلت یا بی‌توجهی عمدی از سوی مدیران پایین‌تر از مدیران ارشد می‌تواند زحمات این مدیریت را خدشه‌دار کند. خب این چه فراموشی عمدی یا غیر‌عمدی است که می‌شود با مدیران ارشد صندوق در میان گذاشت؟
این فراموشی در جایی رخ داده است که اتفاقا سال‌های طولانی است محل منازعه شده و شاید ده‌ها نشست در جاهای گوناگون برای حل مساله یادشده برگزار شده اما به جایی نرسیده است. این مساله مهم چیست؟ داستان این است که صندوق توسعه ملی خبر داده است که «16میلیارد دلار از تسهیلات ارائه شده تاکنون با وجود سررسید شدن باز پس گرفته نشده است.» آیا این عدد درست نیست و هدف انداختن توپ به زمین بخش‌خصوصی است؟ البته صندوق توسعه ملی در اطلاع‌رسانی خود گزارش کرده بود که بخش‌خصوصی و بخش خصولتی یا همان شبه‌دولتی‌ها این میزان وام پس گرفته شده را پس نداده‌اند. حالا صندوق توسعه ملی چه باید کند که بخش‌خصوصی با این ابهام روبه‌رو نشود که پول حکومت را نمی‌دهد؟ واقعیت این است که خبرهای ارائه شده می‌تواند به تفکیک بخش‌خصوصی یا شبه‌دولتی ارائه شود. همچنین می‌تواند به درستی خبر داده شود که سهم بخش‌خصوصی واقعی از مطالبات پرداخت نشده چقدر است و آیا شمار افرادی که وام‌های کلان گرفته و پس نداده‌اند چند بنگاه هستند. آیا تاکنون چنین اطلاعاتی از سوی صندوق داده نشده است؟ واقعیت این است که برخی اطلاعات مثل اینکه بیشترین بدهکاران ارزی بخش‌خصوصی خریداران نیروگاه هستند که دولت با قفل کردن قیمت‌گذاری اجازه نمی‌دهد آن‌ها سود‌آور شوند یا اینکه گفته شده است که برخی کارخانه‌های مواد غذایی بیشترین وام را گرفته‌اند اما…
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.