چرا این روزها افراد بیشتری به صد‌سالگی می‌رسند؟
ساعت 24 - هفته آخر ماه نوامبر قرار بود مثل همیشه بدون رویداد خاصی برای ژوآو مارینو نتو سپری شود. این دامدار پیشین مثل همیشه در انتظار خوراک مرغ خود برای ناهار در خانه سالمندان بود جایی که ده سال گذشته را در آن سپری کرده بود. خانه سالمندانی که در شهر کوچکی به نام آپویاریس در منطقه خشک و کم باران شمال شرقی برزیل واقع شده است.
سه روز پس از آن آقای نتو ۱۱۲ ساله به عنوان سالخورده‌ترین مرد جهان به تیتر خبرهای کشور و جهان تبدیل شده بود.
او به شوخی به پرستاری که این خبر را برای او آورد گفت: «من جذاب‌ترین مرد جهان هم هستم».
پس از مرگ جان تینیسوود بریتانیایی که او هم ۱۱۲ سال داشت و ۲۵ نوامبر فوت کرد در کتاب رکورد‌های گینس این مقام به آقای نتو رسید.
افرادی که از صد سالگی خود فراتر می‌روند و روز‌به‌روز در سراسر جهان به تعداد‌شان افزوده می‌شود. تا سال ۲۰۳۰ نزدیک به یک میلیون ابر‌صد‌ساله خواهیم داشت اکنون تعداد بیشتری از ما ممکن است به سن سه رقمی برسیم
بنابه برآورد صندوق جمعیت سازمان ملل در سال ۲۰۲۴ حدود ۵۸۸۰۰۰ نفر افراد بالای صد سال در جهان زندگی می‌کنند. تا پایان دههٔ جاری این رقم به بالاتر از یک میلیون خواهد رسید.
در سال ۱۹۹۰، فقط ۹۲۰۰۰ نفر به چنین مرزی رسیده بودند که تفاوت این دو رقم چشمگیر است.
انسان در مسیر طول عمر راه درازی آمده است، به لطف پیشرفت‌های گوناگون و دارو و درمان و مواد‌غذایی و شرایط زندگی بهتر در مقایسه با پیشینیان طول عمر بیشتری پیدا کرده است.
یک فرد متوسط که در سال۱۹۶۰ به دنیا آمده باشد، اولین سالی که سازمان ملل آمار جهانی طول عمر انسان‌ها را ثبت کرده است، می‌توانست حدود ۵۲ سال عمر کند.
شش دهه پس از آن، متوسط طول عمر انسان‌ها به بیش از ۷۳ سال رسیده است و سازمان ملل پیش‌بینی می‌کند تا سال ۲۰۵۰ به ۷۷ سال برسد.
خلاصه اینکه هنوز تا رسیدن به ۱۰۰سالگی راه درازی در پیش است بنا بر آمار سازمان ملل فقط ۰.۰۰۷٪ از جمعیت جهان در سال ۲۰۲۳ توانسته‌اند به این سن برسند و دانشمندان هشدار می‌دهند که احتمال رسیدن به سن سه‌رقمی هنوز برای بیشتر ما کم است. در پژوهش موسسه ملی پژوهش‌های مردم‌شناسی فرانسه برآورد شده است که ۲٪ از پسران و کمتر از ۵٪ از دختران که در سال ۲۰۲۳ به دنیا آمده‌اند ممکن است به فراتر از صد‌سالگی برسند.
مهم این است که بدانیم بیشتر افرادی که به چنین سنی می‌رسند احتمالاً مبتلا به بیماری‌های مزمن مختلف هستند.
ژانت لرد، استاد بیولوژی سلولی دانشگاه بیرمنگام بریتانیا می‌گوید: «طولانی‌تر زیستن به معنای خوب زیستن نیست».
پروفسور لرد توضیح می‌دهد که به طور متوسط مردان ۱۶ سال پایان عمر خود را با بیماری‌هایی مانند دیابت و زوال شناخت می‌گذرانند و برای زنان ۱۹ سال پایان عمر چنین می‌گذرد. راز طول عمر «ابر‌صد سالهها» چیست؟ ژان کالمان فرانسوی در حال خوردن کیک به مناسبت ۱۲۲ سالگی که در سال ۱۹۹۷ در ۱۲۲ سالگی درگذشت تنها انسانی است که بیش از ۱۲۰ سال عمر کرده و سن او ثبت شده است
اگر رسیدن به صد سال دشوار باشد رسیدن به سن بالاتر از آن به مراتب سخت‌تر است.
در پژوهش طولانی دانشگاه بوستون آمریکا برآورد شده است که فقط یک نفر از هر پنج میلیون آمریکایی می‌تواند به مرحلهٔ «ابر‌صد سالگی» برسد یعنی حداقل ۱۱۰ سال عمر کند.
می‌گویند تعداد آمریکایی‌های صد ساله بنابر نمایه اداره آمار آمریکا از ۵۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۰ به بیش از ۸۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۲۰ رسیده است.
«ابرصدسالهها» بسیار مورد توجه دانشمندانی هستند که در زمینهٔ طول عمر و سالخوردگی انسان پژوهش می‌کنند.
پروفسور لرد می‌گوید: «این افراد در برابر آنچه بر اثر پیری بر سر افراد دیگر می‌آید پایداری کرده‌اند و ما به‌درستی دلیل آن را نمی‌دانیم».
علاوه بر طول عمر، ابر‌صد سالهها به دلیل سلامتی و وضعیت خوب بدنی خود در چنین سنی هم مورد توجه هستند. برای مثال، به گفته آللویا تایکسریا، یکی از پرستارانی که از این مرد صد ساله مراقبت می‌کرد، آقای نتو جز ضعف شدید بینایی هیچ بیماری و مشکل جسمی دیگری نداشت. او در گفتگو با بی‌بی‌سی اشاره می‌کند: «او نیاز به هیچ گونه دارویی نداشت و هیچ سابقه بیماری شدیدی هم نداشت و به سن ۱۱۲ سالگی رسیده بود!».
آنچه باعث شگفتی متخصصان طول عمر انسان می‌شود این است که افراد بالای صد سال هیچ کدام الگو و پیرو شیوه‌های سالم و بهداشتی زندگی نیستند.
هرچند آقای نتو زندگی سالمی داشته است و به گفته پسر بزرگش آنتونیو از مخالفان نوشیدن مشروبات الکلی بوده است اما افراد دیگری که به بالای صد سال رسیده‌اند باید بگوییم کمتر دغدغه مسائل بهداشتی و سلامت را داشته‌اند.
ژان کالمان فرانسوی که در سال ۱۹۹۷ در ۱۲۲ سالگی درگذشت و تنها انسانی است که بیش از ۱۲۰ سال عمر کرده و سن ا
در تحقیقی که سال ۲۰۱۱ در مجلهٔ جامعهٔ سالمندان آمریکا منتشر شد به ۴۰۰ یهودی بالای ۹۵ سال آمریکایی می‌پرداخت که عادت‌های ناسالم فراوانی داشتند.حدود ۶۰٪ از افراد مورد پژوهش سیگاری‌های قهّار بودند و نیمی از آنان بیشتر عمر خود چاق بودند و فقط ۳٪ گیاه‌خوار بودند و در میان همه این موارد حیرت‌آور یکی هم این بود که بیشتر این افراد هیچ اهل ورزش نبودند.
ریچارد فاراگر، استاد پیری‌شناسی یا ژرونتولوژی دانشگاه برایتون بریتانیا و از پژوهشگران در زمینهٔ سالمندی می‌گوید: «اولین نکته‌ای که باید به افرادی که می‌خواهند اینقدر طولانی عمر کنند بگوییم این است که توصیه‌های روش زندگی صد‌ساله‌ها و ابرصدسالهها را نشنیده بگیرند».
فاراگر می‌گوید: «آن‌ها به طور ذاتی وضعیتی استثنایی دارند چون خلاف همهٔ کارهایی که ما فکر می‌کنیم به طول عمر افراد کمک می‌کند انجام داده‌اند و می‌دهند. »
دانشمندان گمان می‌کنند که ژنتیک نقش مهمی در طول عمر انسان ایفا می‌کند. یک قرنی‌ها و ابر‌صد سالهها می‌توانند از خود در برابر آسیب‌ها و فرسودگی‌هایی که بر افراد جوان‌تر به مرور زمان اثر می‌گذارد محافظت کنند. به نظر می‌رسد آن‌ها حتی توانایی جبران و ترمیم آسیب‌ها را هم دارند به همین دلیل حتی عادت‌های ناسالم که بیشتر ما را زودهنگام روانه گور می‌کند بر آن‌ها بی‌تاثیر است.
افزایش تعداد افرادی که به ۱۰۰ سالگی می‌رسند باعث شده است که دانشمندان فکر کنند عمر انسان به طور کلی افزایش پیدا کرده است.پژوهشگران دانشگاه واشنگتن در آمریکا معتقدند در قرن حاضر میزان طول عمر افراد به مرز‌های تازه‌ای خواهد رسید و احتمال دارد که افراد بیشتری ۱۲۵ یا ۱۳۰ شمع روی کیک خود بگذارند.مایکل پیارس، پژوهشگر و آمارگر و از مولفان این پژوهش می‌گوید: «برای ما مسلم است که در سال ۲۱۰۰ افرادی رکورد سن فعلی را خواهند شکست و به احتمال زیاد کسانی خواهند بود که به سن ۱۲۶، ۱۲۸ و حتی ۱۳۰ سالگی برسند».
پیارس و پروفسور آدریان رافتری از داده‌های جهانی در زمینهٔ طول عمر استفاده می‌کنند تا مرز‌های طول عمر دهه‌های آینده را تصور کنند. آن‌ها نتیجه گرفته‌اند که به احتمال ۱۰۰٪ رکورد کالمان شکسته خواهد شد و به احتمال ۶۸٪ فرد دیگری در دهه‌های آینده تولد ۱۲۷ سالگی خود را جشن خواهد گرفت.
زنان هم در این میان خوش‌اقبال‌تر هستند چون تا ۹ دسامبر ۲۰۲۴ پنجاه نفر از پنجاه فرد بالای صد سال جهان زن هستند و آقای نتو در رتبه پنجاه و چهارم قرار دارد.
هنوز پرسش‌های بی‌پاسخ فراوانی وجود دارد تا علم بتواند معمای پیری را دریابد.
متخصصانی مانند دکتر ریچارد سیوو، مدیر مرکز تحقیقات پیری در کینگز‌کالج لندن بر این باور هستند که دریافت این راز برای بهبود کیفیت زندگی در جهانی که جمعیت آن به طور روزافزون سالخورده‌تر می‌شود حیاتی است. سازمان ملل برآورد می‌کند که در جهان هم‌اکنون افراد بالای ۶۵ سال بیشتر از کودکان زیر ۵ سال هستند.
سیوو اشاره می‌کند: «پرسش اساسی این نیست که ما چقدر می‌توانیم عمر کنیم بلکه این است که چقدر می‌توانیم فرسودگی و آسیب‌های ناشی از پیری را عقب بیندازیم و مدت طولانی‌تری سالم زندگی کنیم».
«به این ترتیب اگر کامیابی رسیدن به دوران پیری نصیب ما شود می‌توانیم در آن سال‌ها به جای رنج و درد از زندگی لذت ببریم».
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.