پدوفیلیا و آسیب‌های اجتماعی بر کودکان کار آنلاین
ساعت 24 - محمدمهدی سیدناصری، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین‌الملل کودکان در یادداشتی به معضل اجتماعی «کودکان کار آنلاین» و سوء استفاده از این کودکان در کسب و کارها و پلتفرم‌های مجازی اشاره کرد.
کودکان کار در فضای مجازی یکی از مسائل نوظهور و چالش‌برانگیز در دنیای دیجیتال است که با توسعه فناوری‌های ارتباطی و گسترش استفاده از شبکه‌های اجتماعی به یک بحران اجتماعی تبدیل شده است. با گسترش روزافزون فضای مجازی و دسترسی کودکان به اینترنت، بهره‌کشی از کودکان به شکلی نوین و پنهان ظهور کرده است.
کودکان به‌عنوان نیروی کار در تولید محتوا، تبلیغات و حتی سرگرمی‌های آنلاین فعالیت می‌کنند که در بسیاری از موارد بدون حمایت قانونی و نظارت خانواده انجام می‌شود.
در این میان، تهدید حضور پدوفیل‌ها در فضای مجازی به یک مسئله جدی تبدیل شده است.کودکان کار در فضای مجازی به کودکانی اطلاق می‌گردد که برای تولید محتوا، تبلیغات، پخش زنده، بازی‌های ویدئویی یا سایر فعالیت‌های آنلاین مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند. این فعالیت‌ها گاهی اوقات تحت عنوان سرگرمی یا کسب درآمد خانوادگی جلوه داده می‌شود، اما در حقیقت ممکن است کودک را از حق بر تحصیل، بازی و زندگی طبیعی محروم نماید. یکی از مهمترین خطراتی که کودکان را در فضای مجازی و خصوصا شبکه‌های اجتماعی تهدید می‌کند، فعالیت پدوفیل‌ها است.
شاید برایتان این سوال پیش آمده که پدوفیل چیست یا کیست؟ پدوفیلی یک بیماری روانی است که به علاقه جنسی شخص بزرگسال به کودک نابالغ گفته می‌شود. در بحث مدلینگ گاهی کودکان برای عکس برداری و تصاویری که از کودکان تهیه می‌شود، ساعت‌ها باید جلوی دوربین قرار بگیرند، گاهی گریم‌های سنگینی روی کودکان انجام می‌شود و همه اینها باعث آزار و آسیب به کودک می‌شود.
هنگامی که تصاویر کودکان منتشر می‌گردد و در معرض دید عموم قرار می‌گیرد، بسیار مخاطره‌آمیز است. علاوه‌بر این مورد توجه قرار گرفتن کودک باعث می‌شود به شخصیت او آسیب جدی وارد شود و به‌طور ناخواسته مسیر زندگی کودک و آینده شغلی او تحت الشعاع قرار می‌گیرد. چنین اقداماتی به‌طور جدی باید پیگیری و به والدین آگاهی رسانی شود و آنچه که بسیار مخاطره‌آمیز هست این است که تصاویر این کودکان باتوجه به این‌که در معرض دید عموم قرار می‌گیرد، ممکن است در آینده طعمه‌ای برای آزارگران جنسی یا افراد پدوفیلیا باشد.
خانواده مهمترین سپر دفاعی کودکان در فضای مجازی هستند و نباید فراموش کرد که خانواده‌ها بهترین مشاور برای کاربران کودک و نوجوان اینترنت و شبکه‌های مجازی هستند؛ مشروط بر آن که والدین آگاهی کافی (سواد دیجیتال) از موارد ایمنی داشته باشند که باید در فضای مجازی رعایت شود. لازم است تا این نکته را نیز درباره پدوفیلیا بدانیم که کسی که کودک دوست است همیشه کودک آزار نیست و اختلالات جنسی ندارد.
اما خود پدوفیلیا به‌طور رسمی به‌عنوان یک اختلال روانی تشخیص داده می‌شود. یک پدوفیل ممکن است از کودکان سوء استفاده جنسی نکند، اما ممکن است پورنوگرافی کودکان را که یک جرم شدید جنایی- کیفری است و به حفظ چرخه‌ی سوء استفاده جنسی از کودکان کمک می‌کند، مشاهده کند. یک فرد بالغ که در برقراری ارتباط و درک کودکان مهارت دارد، به‌طور پیش فرض پدوفیل نیست.
متهم کردن اشتباه کسی به پدوفیلی می‌تواند باعث افسردگی شدید و اضطراب اجتماعی شخص شود پس مراقب تهمت‌های خود باشید. تعریف پدوفیلی بر اساس منابع علمی معتبر، داشتن تخیلات مکرر، انگیزه‌های جنسی و یا رفتارهایی که شامل فعالیت با یک کودک یا کودکان پیش از بلوغ (به‌طور کلی ۱۳ سال یا کمتر) می‌شود. این احساسات، انگیزه‌ها یا رفتارها می‌بایست حداقل ۶ ماه ادامه داشته باشند. نکته‌ی مهم دیگر این است که تخیلات یا برانگیختگی‌های مکرر پدوفیلیک نباید به‌عنوان امری ناراحت کننده تجربه شود.
علل ظهور کودکان کار در فضای مجازی چیست؟
۱-فقر اقتصادی؛ بسیاری از خانواده‌ها برای جبران نیازهای مالی خود، کودکان را به تولید محتوا در شبکه‌های اجتماعی ترغیب می‌کنند.
۲- جذابیت درآمدزایی در اینترنت؛ پلتفرم‌های دیجیتال درآمدزایی از طریق تبلیغات را آسان کرده‌اند و این امر موجب استفاده از کودکان به عنوان ابزار کسب درآمد شده است.
۳-فقدان قوانین حمایتی؛ عدم وجود قوانین مشخص برای حمایت از حقوق کودکان در فضای مجازی موجب بهره‌کشی آسان‌تر شده است.
پدوفیل‌ها یا افرادی که تمایلات جنسی نسبت به کودکان دارند، با استفاده از فضای مجازی به راحتی به کودکان دسترسی پیدا می‌کنند. این افراد معمولاً از روش‌های زیر برای نزدیک شدن به کودکان بهره می‌برند. روش‌های بهره‌گیری پدوفیل‌ها از فضای مجازی چگونه قابل تحلیل است؟
یک: ساخت هویت جعلی؛ پدوفیل‌ها اغلب با ایجاد پروفایل‌های جعلی به عنوان هم‌سن کودک، اعتماد او را جلب می‌کنند.
دو: جذب از طریق بازی‌های آنلاین؛ بازی‌های آنلاین با قابلیت گفت‌وگو، بستر مناسبی برای ارتباط پدوفیل‌ها با کودکان است.
سه: انتشار محتواهای غیرقانونی؛ برخی پدوفیل‌ها از تصاویر و ویدئوهای منتشر شده کودکان برای سوءاستفاده بهره می‌برند.
پیامدهای روانی و اجتماعی قربانیان چیست؟۱-کاهش عزت نفس و اعتماد به دیگران، ۲-ایجاد ترس و اضطراب طولانی‌مدت، ۳-احتمال افسردگی و رفتارهای خودآسیب‌رسان، ۴-اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطرات.
جهت مقابله با خطرات پدوفیل‌ها و حمایت از کودکان کار در فضای مجازی، اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود:
الف) آگاهی‌بخشی به والدین: آموزش والدین در خصوص خطرات فضای مجازی و نظارت بر فعالیت آنلاین کودکان.
ب) تدوین قوانین حمایتی: تصویب قوانین ویژه برای حمایت از کودکان در فضای مجازی و مجازات سنگین برای سوءاستفاده‌کنندگان.
ج) تقویت امنیت سایبری: توسعه فناوری‌هایی برای شناسایی هویت واقعی کاربران و جلوگیری از فعالیت پدوفیل‌ها.
د) آموزش کودکان: آموزش مهارت‌های خودمراقبتی و نحوه شناسایی رفتارهای خطرناک در اینترنت.
کودکان کار در فضای مجازی و تهدید پدوفیل‌ها دو معضل جدی دنیای دیجیتال هستند که نیازمند همکاری همه‌جانبه از سوی خانواده‌ها، نهادهای دولتی و جامعه مدنی است. حفاظت از حقوق کودکان در فضای مجازی نه تنها یک وظیفه اخلاقی بلکه یک ضرورت اجتماعی است که تضمین‌کننده آینده نسل جوان خواهد بود!
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.