نهادهای آمریکایی زیر ذره بین عجم اوغلو
از تهدیدات برای دنبال کردن «دشمنان» تا تعهد ظاهری به تثبیت پلوتوکراسی یا حکومت ثروتمندان در آمریکا، دوره دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ بار دیگر مقاومت نظام قانون اساسی آمریکا را به آزمایش خواهد گذاشت. این بار، او نه‌تنها کنترل کامل کنگره را در اختیار دارد، بلکه یک حکم دادگاه عالی نیز دارد که مصونیت او از پیگرد کیفری برای اعمال رسمی در زمان تصدی را تضمین می‌کند. د
در آستانه مراسم تحلیف ترامپ، از دارون آجم‌اوغلو(یکی از اقتصاددانان برجسته جهان و برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2024 و استاد برجسته اقتصاد در موسسه فناوری ماساچوست بروس آکرمن (استاد حقوق و علوم سیاسی در دانشگاه ییل، یکی از چهره‌های برجسته در حوزه مطالعات حقوقی و سیاسی) عزیز حق (استاد حقوق در دانشگاه شیکاگو، یکی از پژوهشگران برجسته در زمینه حقوق اساسی و حقوق بشر)، آلیسون لاکروآ (استاد حقوق و عضو وابسته دپارتمان تاریخ در دانشگاه شیکاگو، یکی از پژوهشگران برجسته در زمینه تاریخ حقوق و قانون‌گذاری ایالات‌متحده) و ریچارد ک. شوِروین (استاد حقوق بازنشسته در مدرسه حقوق نیویورک، یکی از متفکران برجسته در زمینه تلاقی حقوق و فرهنگ عمومی) پرسیده‌اند که آیا نهادهایی وجود دارند که بتوانند جلوی بدترین رفتارهای او را بگیرند و آیا این نهادها می‌توانند چهار سال آینده را دوام بیاورند؟
دارون آجم‌اوغلو با آغاز دومین دوره ریاست ترامپ، سخت است که در این ابرهای تاریک، روزنه امیدی دید. یک مجرم محکوم که عملا در ۶ ژانویه ۲۰۲۱ تلاش به کودتا کرد، اکنون رییس‌جمهور آمریکاست و حزب جمهوریخواه که هرگز در برابر او مقاومت نکرده، هر دو مجلس کنگره را در کنترل خود دارد. در همین حال مخالفان در وضعیت آشفتگی هستند. تعداد کمی از دموکرات‌ها می‌پذیرند که انتخابات نوامبر به همان اندازه که موفقیت ترامپ بود، شکست آن‌ها نیز بوده است اما واقعیت این است که آن‌ها در حال حاضر قادر به ایجاد ائتلافی برای مخالفت با ترامپ نیستند که فراتر از پایگاه خودشان برود. این مساله با عادی شدن رفتارها و گفتارهای بی‌ثبات‌کننده بی‌اطلاع و خطرناک ترامپ، بدتر می‌شود. این امر در رسانه‌ها صادق است، جایی که بسیاری از نشریات از خشم ترامپ «همه‌قدرتمند all-powerful » بیم دارند؛ در جامعه تجاری نیز همین‌طور، جایی که بسیاری منتظر کاهش مالیات و لغو مقررات هستند. حتی بخش بزرگی از مردم نیز بیشتر از اینکه از ترامپ بترسند، از دموکرات‌ها ناامید شده‌اند.
آشکار است که ترامپ تهدیدی برای نهادهای آمریکا است. می‌توان گفت که پس از چهار سال دیگر ترامپ و دموکراسی آمریکا دیگر مثل قبل نخواهد بود. او حداقل چندین هنجار دموکراتیک دیگر را از بین خواهد برد، مثلا با کاهش استقلال وزارت دادگستری و احتمالا استفاده از نهادهای دولتی برای هدف قرار دادن مخالفان. البته رییس‌جمهور پیشین جو بایدن نیز یک هنجار دیرینه را شکست وقتی که به پسرش عفو ریاست‌جمهوری داد. در بدترین حالت، ترامپ دموکراسی آمریکا را به شکلی دائمی ناقص باقی خواهد گذاشت. دولت دوم ترامپ برای اقتصاد هم سودی نخواهد داشت. در حال حاضر، آمریکا نسبت به اروپا وضعیت بهتری دارد، به لطف ترکیبی از ضعف‌ها و شکست‌های سیاستگذاری اروپا، سیاست‌های مثبت دولت بایدن و یک بخش فناوری پویا در آمریکا اما نگرانی این است که چهار سال دیگر، ترامپ ظرفیت رشد اقتصادی میان‌مدت آمریکا را به طور قابل‌توجهی کاهش دهد و حتی رهبری اقتصادی جهانی آمریکا را تهدید کند. مشکل اصلی این است که مزیت نسبی آمریکا به معرفی مداوم فناوری‌ها و محصولات نوآورانه بستگی دارد و نوآوری نیازمند رقابت شدید و زمین بازی برابر است که توسط نهادهای قوی ایجاد و حفظ می‌شود.
اما حمایت ترامپ از هوش مصنوعی و رمزارزها، غول‌های فناوری آمریکا- بزرگ‌ترین انحصارهای اقتصاد- را تقویت خواهد کرد و فشار رقابتی و انگیزه برای نوآوری را کاهش خواهد داد. علاوه‌براین، تمایل ترامپ برای تهدید کسب‌وکارهایی که از او پیروی نمی‌کنند و ارائه امتیازات به «سرمایه‌داران دوست و رفیق» (ایلان ماسک در صف اول است) هرگونه شباهت باقی‌مانده به یک محیط رقابتی منصفانه و بی‌طرف در آمریکا را از بین خواهد برد. رویکرد معاملاتی او به تجارت- و شاید جسورانه‌تر، اقدامات خانواده‌اش برای حداکثرسازی سود مالی از ریاست‌جمهوری او- هم رقابت و هم نهادها را تخریب خواهد کرد. در سطح جهانی، بی‌ثباتی ناشی از ترامپ تقریبا تضمین شده است. خطرات در این جبهه گسترده و اغلب ترسناک هستند. تناقض اینجاست که رییس‌جمهوری که به رای‌دهندگان وعده داد «آمریکا را دوباره بزرگ کند» ممکن است کسی باشد که بذرهای نظم پساآمریکایی را می‌کارد.
جهان صنعت
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.