پرسش از نقد قرارداد ایران با روسیه
ساعت 24 - یکم- جمهوری اسلامی پس از یک دوره ویژه مناسبات با شوروی سابق که آن را هم‌ردیف آمریکا می‌دانست و در هر مراسم علاوه‌بر مرگ بر آمریکا، مرگ بر روسیه را نیز ترویج می‌کرد رویکردی تازه را در دستور کار قرار داد.
این رویکرد تازه با تغییر نام شوروی همراه بود و نیز حکومتی الیگارشی در روسیه بر سر کار آمد علاوه‌بر اینکه دیگر این کشور را دشمن نمی‌دانست بلکه هر روز بر میزان دوستی با روسیه غلیظ‌تر شده است. خب… آیا این رویکرد کاستی و نارسایی دارد؟ البته که جمهوری اسلامی حق دارد دوستانش را انتخاب کند و به همین دلیل روسیه را به‌عنوان شریک راهبردی برگزیده است. تا اینجای کار همه‌چیز سرجایش است اما از یک نقطه به بعد باید احتیاط کرد. دوم- آن نقطه که در بالا اشاره شد در کجا قرار دارد؟ یعنی چه باید کرد تا احتیاط شود. این احتیاط پس از امضای قرارداد بی‌فایده نیست؟ واقعیت این است که روسیه امروز در شرایط ویژه و در ضعیف‌ترین موقعیت خود از نظر سیاسی- نظامی قرار دارد. بنابراین باید در اجرای قرارداد احتیاط کرد که کشور به دردسر نیفتد. می‌دانیم که قراردادها روی کاغذ مناسبند اما در عمل می‌شود با کج‌راهه‌هایی آن را در شرایط نامساعد قرار داد. سوم- درباره قرارداد فضایی دارد ساخته می‌شود که نباید این قرارداد نقد شود و انگار قرار است قرارداد به سویی سوق داده شود که از نقد در امان باشد. این کار درستی است؟ معلوم است که کار درستی نیست. مگر می‌شود که قرارداد به این مهمی که قرار است به مدت 20 سال روابط ایران با کشور خاص همسایه را شکل دهد از تیغ نقد در امان باشد.
برخی اجزای قرارداد از همین حالا می‌تواند و باید بررسی شود. در جایی آمده است تجارت دو کشور آزاد می‌شود. این بخش از قرارداد با توجه به اینکه روسیه در تولید گندم و نهاده‌های دامی بر ایران مزیت دارد می‌تواند شرایط را بر تولید کشاورزی ایران سخت کند. چهارم- به این ترتیب باید همه بخش‌های اقتصادی، امنیتی و سیاسی و فرهنگی قرارداد را در وضعیت مشخص به زیر ذره‌بین برد و کارشناسانه و منصفانه نقد را جاری کرد.
جهان صنعت
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.