با روبل و روپیه نمی‌شود تجارت کرد

ساعت 24 - علی تقوی‌فر، نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع تبدیلی اتاق بازرگانی تهران، پیوستن ایران به گروه ویژه اقدام مالی(FATF) را برای کشور از نان شب هم واجب‌تر خواند و عنوان کرد که روبل و روپیه مشکل ممکلت را حل نمی‌کند چون هدف ارتباط با چند کشور آسیایی نیست و باید با کل دنیا ارتباط برقرار شود.

یک عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با اشاره به اینکه تجارت خارجی کشور دچار مشکلات جدی شده است، گفت: ما مانند بسیاری از کشورهای دنیا نمی‌توانیم کالا وارد یا صادر کنیم؛ علت اصلی آن این است که مبادلات ارزی به دلیل تحریم‌ها و قطع دسترسی به سیستم سوئیفت با بانک‌ها متوقف شده است. وقتی این مسیر بسته باشد، کل تجارت مختل می‌شود. در حالی که اگر بخواهیم اقتصاد کشور رونق پیدا کند، باید بتوانیم با دنیا تعامل داشته باشیم.

به گزارش روابط عمومی اتاق بازرگانی تهران، علی تقوی‌فر افزود: اگر از من بپرسید که آیا عضویت در گروه ویژه اقدام مالی (FATF) خوب است یا بد، باید بگویم که این موضوع از نان شب هم واجب‌تر است.

او افزود: هم‌اکنون اگر مشتری خارجی بخواهد از تجار کالایی خریداری کند، به دلیل نبود کانال‌های بانکی رسمی، مجبور است از روش‌های غیررسمی و صرافی‌ها استفاده کند. این کار هزینه‌های زیادی دارد و ریسک بالایی را به همراه می‌آورد، به طوری که ممکن است پول در این مسیر گم شود. این اتفاق برای خود من نیز رخ داده است. این وضعیت هم برای فعالان اقتصادی و هم برای بانک‌ها و کشور زیان‌بار است، چراکه مشخص نیست ارزهای ما کجا می‌روند و چه سرنوشتی پیدا می‌کنند.

تقوی‌فر در واکنش به اینکه برخی می‌گویند در شرایط فعلی صادرات و تجارت خارجی در حال رشد است؛ اعلام کرد: این حرف‌ها را کسانی می‌زنند که از رانت موجود در این شرایط بهره‌مند هستند. در تجارت سالم، باید مشخص باشد که پول چگونه جابه‌جا می‌شود، به چه مسیری می‌رود، چقدر از آن به کشور برمی‌گردد و چه کسی بر آن نظارت دارد. اما در وضعیت کنونی، این شفافیت وجود ندارد. به همین دلیل، تنها افرادی که از رانت استفاده می‌کنند، از این شرایط راضی هستند.

این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران تاکید کرد: وقتی ما نمی‌توانیم نفت صادر کنیم و پول آن را به‌راحتی وارد کشور کنیم، مجبور به استفاده از روش‌های پرریسک و پرهزینه می‌شویم. در چنین شرایطی، تنها کسانی که در شبکه‌های غیررسمی حضور دارند، سود می‌برند. اما برای فعالان واقعی اقتصاد، اعم از تولیدکننده، صادرکننده و واردکننده، این وضعیت یک مانع بزرگ محسوب می‌شود. دلیل اصلی این است که ما از نظام بانکی بین‌المللی جدا شده‌ایم. برای همین، مجبور هستیم با کشورهایی مثل روسیه یا هند از طریق سیستم‌هایی مانند روبل و روپیه کار کنیم. این روش‌ها مشکلات خاص خود را دارند و هزینه‌های تجارت را به‌شدت افزایش می‌دهند.

او تصریح کرد: اکنون حداقل هزینه نقل و انتقالات مالی 5 درصد است که عدد بسیار زیادی است. این یعنی ما عملاً کالا را بسیار گران‌تر وارد کشور می‌کنیم و همین موضوع، قیمت تمام‌شده را افزایش می‌دهد. متاسفانه در حال حاضر، به‌جای اینکه از فعالان اقتصادی، تولیدکنندگان، صادرکنندگان و واردکنندگان نظرخواهی شود، تصمیمات بر اساس دیدگاه‌های غیرکارشناسی و کوچه بازاری گرفته می‌شود.

نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع تبدیلی اتاق تهران با اشاره به اینکه 85 درصد از کالاهای مورد نیاز کشور وارداتی است؛ گفت: ما باید راه‌های رسمی برای مبادلات مالی پیدا کنیم، نه اینکه اقتصاد را به سمت روش‌های پرریسک و غیررسمی سوق دهیم. این مشکلات، مسائلی نیستند که بتوان با شعار حل کرد؛ بلکه نیاز به تصمیم‌گیری‌های کارشناسی‌شده و شفاف دارند