جمع‌آوری آب از مه؛ ابتکاری برای تامین آب شهرهای خشک
ساعت 24 -برداشت آب از رطوبت مه در ابعاد بزرگ می‌تواند آب آشامیدنی بعضی از خشک‌ترین شهرهای دنیا را تامین کند.
این نتیجه مطالعه جمعی از پژوهشگران در شیلی است که در شهر بیابانی «آلتو اوسپیسیو» در شمال آن کشور روی ایده جمع‌آوری آب از مه تحقیق می‌کنند.
به گفته دکتر ویرجینیا کارتر گامبرینی، استاد دانشگاه بزرگ (مایور) شیلی و سرپرست این تحقیقات، «این شهر مشکلات اجتماعی زیادی هم دارد؛ فقر، مواد مخدر، زاغه‌نشینی.»
زاغه‌نشینان شهر که به شبکه لوله‌‌کشی آب دسترسی ندارند، برای تامین آب آشامیدنی مورد نیاز خود به تانکرهایی متکی هستند که به این مناطق آب تحویل می‌دهند. اما محققان می‌گویند توده‌های مه که معمولا روی این شهر کوهستانی انباشته می‌شوند، منبع آب بالقوه‌ای است که تاکنون نادیده گرفته شده است. استفاده از شبکه‌های توری برای برداشت آب از رطوبت موجود در مه
جذب آب از رطوبت مه به طرز شگفت‌انگیزی ساده است؛ وقتی ابرهای مرطوب از داخل یک شبکه توری با سوراخ‌های کوچک عبور می‌کنند، قطراتی از آب تشکیل می‌شود. قطره‌های آب سپس به داخل لوله‌هایی هدایت و سرانجام در تانکرهایی ذخیره می‌شوند.
این ایده ده‌ها سال است که در ابعاد کوچک در برخی مناطق عمدتا روستایی آمریکای جنوبی و مرکزی که از لحاظ مه شرایط مناسبی دارند، استفاده می‌شود. یکی از بزرگترین شبکه‌های استحصال آب از مه، در مراکش به کار گرفته شده است که در حاشیه صحرای بزرگ آفریقا قرار دارد.
با این حال، دکتر کارتر می‌گوید آغاز «عصر جدیدی» از شبکه‌های برداشت آب از مه در ابعاد بسیار بزرگ‌تر، می‌تواند منبعی مطمئن‌تر برای تامین مداوم آب مناطقی باشد که به شدت نیازمند آب هستند. «آلتو اوسپیسیو» در یکی از خشک‌ترین مناطق جهان واقع شده است
دکتر کارتر و همکارانش در ارزیابی‌های خود بررسی کرده‌اند که در مجموع چقدر از رطوبت مه می‌توان آب برداشت کرد. بعد آن‌ها این داده‌ها را با نتایج مطالعه شکل‌گیری ابرها در تصاویر ماهواره‌ای و پیشبینی‌های آب‌وهوایی تلفیق کردند.
در نهایت آن‌ها به این نتیجه رسیدند که ابرهایی که روی اقیانوس آرام شکل می‌گیرند و بعد باد آن‌ها را به سمت شهر ساحلی کوهستانی «آلتو اوسپیسیو» هدایت می‌کند، منبعی قابل اعتماد برای تامین دایمی آب آشامیدنی مورد نیاز زاغه‌نشینان این شهر است.
این محققان یافته‌های خود را در نشریه «مرزهای علم محیط زیست» منتشر کردند.
منشاء مه شهر آلتو اوسپیسیو، ابرهایی است که هنگام عبور جریان‌های هوای گرم و مرطوب بر فراز آب‌های سرد اقیانوس آرام شکل می‌گیرند. بعد باد این ابرها را به بالای کوهای شهر هدایت می‌کند. هوای پیوسته مه‌آلود این منطقه به دکتر کارتر و همکارانش کمک کرد که مرطوب‌ترین نقاطی را که امکان برداشت مداوم آب در حجم بالا از آن وجود دارد، شناسایی کنند.
محققان با اتکا به این فرض که هر متر مربع توری مشبک می‌تواند روزانه ۲/۵ لیتر آب جمع‌آوری کند، نتیجه گرفتند که:
۱۷ هزار متر مربع توری مشبک می‌تواند نیاز آب مناطق زاغه‌نشین را که هفته‌ای ۳۰۰ هزار لیتر با تانکر به آن‌ها تحویل داده می‌شود، تامین کند ۱۱۰ متر مربع توری مشبک می‌تواند آب مورد نیاز برای آبیاری فضای سبز شهر را تامین کند آب جمع‌آوری شده از رطوبت مه می‌تواند در کشاورزی بدون خاک (کشت هیدروپونیک یا آب‌کشت) مورد استفاده قرار بگیرد و از این طریق ماهانه ۱۵ تا ۲۰ کیلوگرم سبزیجات تولید شود
دانشمندان می‌گویند «آب جمع‌آوری شده از ابرها» می‌تواند به مقاوم‌تر شدن بعضی شهرهای خشک در برابر تغییرات اقلیمی کمک کند
شهر آلتو اوسپیسیو در حاشیه بیابان آتاکاما قرار دارد که یکی از خشک‌ترین مناطق کره زمین است. منبع اصلی آب در این منطقه سفره‌های آبی است که هزاران سال پیش در زیر سنگها شکل گرفته‌اند.
اما همزمان با رشد جمعیت شهری و همچنین استفاده صنایع از این منبع محدود آب، دانشمندان هشدار می‌دهند که نیاز فوری به منابع جدید آب تمیز وجود دارد که پایا و ماندگار باشند.
دکتر کارتر توضیح می‌دهد که شیلی از جهت مه دریایی شرایطی «بسیار ویژه» دارد، چرا که سراسر این کشور در امتداد اقیانوس قرار گرفته است و در عین حال مناطقی کوهستانی هم دارد.
تیم خانم کارتر در حال حاضر سرگرم تهیه «نقشه استحصال آب از مه» در سراسر شیلی است.
دکتر کارتر معتقد است که «آب ابرها» می‌تواند «شهرهای ما را در برابر تغییرات اقلیمی مقاوم‌تر کند و همزمان دسترسی به آب تمیز را هم بیشتر کند. »
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.