شغل دوم بعد از ۳۰ سال کار برای تامینِ حداقل معاش

ساعت 24 یک فعال صنفی بازنشستگان گفت: طبق ماده ۹۶ قانون تامین اجتماعی، حقوق بازنشسته باید با توجه به افزایش هزینه‌های زندگی، افزایش پیدا کند. ما انتظار داریم که دستمزد امسال با مبنا قرار دادنِ این قوانین تعیین شود.

هادی افشار، بازنشسته کارگری و فعال صنفی بازنشستگان، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به نزدیک شدن به جلسات مزدی آخر سال و موعد تعیین حداقل حقوق کارگران و بازنشستگان گفت: میزان افزایش حقوق و مستمری دغدغه این روزهای کارگران و بازنشستگان است. صحبت در رابطه با مشکلات معیشتی، تکرار مکررات است اما واقعیتِ تلخِ همین موضوع تکراری، در زندگی کارگران و بازنشستگان حس می‌شود و زندگی را به کام همه تلخ کرده است.

وی گفت: ناتوانی در تامینِ نیازهای اساسی و صرف نظر کردن از بسیاری از مواد مورد نیاز سبد غذایی خانوار، واقعیتِ امروز زندگی بسیاری از خانوارهای کارگری است. رفتن به سمت مشاغلِ خدماتی و همچنین مشاغل کاذب بعد از دوران بازنشستگی هم واقعیتِ تلخ دیگری است که نشان از بحرانی شدنِ وضعیت زندگی طی سال‌ها دارد.

این فعال صنفی بازنشستگان گفت: از مذاکراتِ نمادینِ تعیین مزد، مذاکراتی که بدونِ توجه به وضعیتِ کارگران و بازنشستگان مستمری را تعیین می‌کند، اعلام انزجار می‌کنیم. تاکید داریم که اضافه کردن درصدهای کذایی به حقوق ماهانه، در وضعیت معیشتیِ ما تغییری به وجود نمی‌آورد. در بهترین حالت اوضاع ما ثابت می‌‎ماند، اما معمولا اوضاع هر سال بدتر می‌شود و ما قدرت خرید خود را از دست می‌دهیم.

افشار بیان کرد: تعیین حقوق بدون توجه به درصد واقعی تورم و نرخ سبد معیشت، اوضاع معیشتیِ ما را بدتر می‌کند. طبق ماده ۹۶ قانون تامین اجتماعی، حقوق بازنشسته باید با توجه به افزایش هزینه‌های زندگی، افزایش پیدا کند. ما انتظار داریم که دستمزد امسال با مبنا قرار دادنِ این قوانین تعیین شود.

این فعال صنفی بازنشستگان گفت: آنچه بازنشستگان امروز دارند، نتیجه‌ی ۳۰ سال کارشان است. نتیجه‌‎ی ۳۰ سال کار و بیمه‌پردازی، حقوق ۱۰ میلیون تومانی و خدمات درمانِ بسیار ضعیف است. نتیجه‌ی این ۳۰ سال کار، فقرِ بازنشستگان در دورانِ پیری و ناتوانی از پرداختِ هزینه‌های بعضا سنگین درمان است. آن‌ها ۳۰ سال کار کرده‌اند و حالا در سن بالای ۶۰ سالگی باید دوباره کار کنند تا فقط بتوانند هزینه‌های جاری را تامین کنند. وضعیتِ بد بازنشستگان را باید در نیاز مبرمِ بازنشستگان به وام‌های ناچیز برای تامینِ هزینه‌های درمان مشاهده کرد.

افشار تاکید کرد: ۳۰ سال بیمه‌پردازی کردیم تا در دورانِ پیری، حداقل برای تامین نیازهای ساده و حیاتی آسوده خاطر باشیم، اما به دوران پیری رسیدیم و با سازمانی مواجه‌ایم که برای پرداختِ به موقعِ مستمری دچار مشکل است.