پرسش از آزمندی‌ها برای پول مردم
یکم- این روزها و با رسیدن به روزهای پایان سال سیلی از تقاضا از بخش‌های گوناگون برای منابع بانکی راه افتاده است. مدیران و مالکان بخش‌های گوناگون اقتصادی با استناد به اینکه فعالیتشان استراتژیک است به بانکها و نیز به دولت فشار می‌آورند که سهمشان از اعتبارات بیشتر شود.
چرا چنین تقاضایی وجود دارد؟ واقعیت این است که قیمت پول مردم در بانک‌های کشور به دستور دولت زیر قیمت بازار تعیین شده است. به عبارت ساده‌تر و با توجه به نرخ بهره در فعلیت‌های غیر‌رسمی نرخ بهره بانکی نصف نرخ بهره آزاد است. برخی خبرها نشان از رسیدن نرخ بهره غیر‌بانکی به 50درصد است که دست‌کم دو برابر نرخ بهره بانکی است. دوم- به این ترتیب باید گفت دنبال‌کنندگان دریافت اعتبارات و وام از بانکها بیشتر از هر چیزی شاید دنبال این هستند که از رانت بزرگ استفاده کنند؟ البته همه دنبال‌کنندگان دریافت اعتبارات از بانکها شاید چنین آزمندانه رفتار نکنند اما وضعیت گونه‌ای است که مردم را آزمند کرده است. نکته جذاب این است که برخی گروه‌های اقتصادی با استفاده از لابی‌های پیدا و پنهان به بانکها فشار می‌آورند که باید به بخش آن‌ها بیشتر وام داده شود. به‌طور مثال بخشی از سازندگان مسکن باور دارند برای اینکه مردم خانه بخرند یا بسازند باید افزایش وام آن‌ها به 800میلیون تومان افزایش یابد. سوم- چاره چیست؟ چه باید کرد که دیگر شاهد فشار بر منابع بانکی نباشیم؟ واقعیت این است که چاره کار بسیار آسان است. یعنی بانکها باید نرخ بهره خود را دست‌کم به‌اندازه تورم بالا ببرند تا از یک‌سو مشتریان و صاحبان پس‌انداز که بیشترینشان دارندگان پس‌انداز خرد و متوسط هستند زیان نکنند.
از سوی دیگر واقعی‌شدن نرخ بهره بانکی موجب می‌شود که آزمندی فرو‌کش کند و تنها کسانی برای وام و اعتبارات بانکی متقاضی باشند که توجیه سرمایه‌گذاری دارند. چهارم- اگر راه‌حل به این سادگی است چرا اجرا نمی‌شود؟ اینجا نیز دولت دخالت می‌کند و می‌گوید بانکها حق ندارند نرخ بهره بالا بدهند و بگیرند. دولت و شرکت‌های دولتی ذی‌نفعان بزرگ هستند.
جهان صنعت
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.