ایرانیان در منطقه خطر
ساعت 24 - شتاب فروپاشی شگفتانگیز رژیم پهلوی بهاندازهای بود که هنوز هم درباره آن یک اتفاقنظر کارشناسانه قابل قبول ارائه نشده است. انقلابیون که خود را برای مبارزهای نفسگیر و درازمدت آماده میکردند باور نمیکردند رژیمی که ابرقدرت منطقهای بود در یک دوره کوتاه از هم پاشیده شود. به همین دلیل بود که انقلابیون ایرانی برای اداره کشور به ویژه اداره اقتصاد آن هیچ برنامهای نداشتند.

واقعیت این است که در اسفند ۱۳۵۷ و شروع به کار دیوانسالاری ایران با توجه به ذخایر و انبارها و بندرهای پر از کالا و نیز مازاد ارزی که در بانک مرکزی بود و وفور مواد اولیه تولید صنعتی کار اقتصاد بدون سقوط و فرود خاصی ادامه پیدا کرد. پس از آن اما جمهوری اسلامی برای اداره اقتصاد کشور با توجه به جهتگیری سیاست خارجی که ستیز با آمریکا در ذات آن نهاده شد به بیراهه کشیده شد.
بیراهه روی اقتصاد جمهوری اسلامی به دلیل ارزش صادرات نفت تا اوایل دهه ۹۰ شمسی به خانوادهها فشار بزرگ وارد نکرده بود و تنها به اقتصاد کلان و نیز تا اندازهای به بنگاهها آسیب زد. پس از آنکه باراک اوباما توانست کشورهای متحد خود را متقاعد کند اقتصاد ایران را به صورت جدی تحریم کنند فعالیتهای اقتصادی در ایران زیر فشار قرار گرفتند و خانوادهها در تله محرومیت بیشتر افتادند. دونالد ترامپ رییسجمهور خاص آمریکایی از سال ۱۳۹۷ اقتصاد ایران را با فشار بزرگ روبهرو کرد و سازشهای بایدن برای کاهش تحریم نفت نیز نتوانسته است گرههای کور اقتصاد ایران را باز کند. رشد اندک و نرخ تورم بالا و بیارزش شدن نرخ تبدیل ریال به دلار از سال ۱۳۹۲ به این طرف اقتصاد ایران را زمینگیر کرده است. برآیند همه تصمیمها در اقتصاد که در سطحی بالاتر از نهاد دولت نیز اعمال شد الان ایرانیان را در منطقه خطر قرار داده است. اگر ایرانیان نتوانند در همین سالهای بلافاصله پیشرو از این منطقه خطر دور شوند
این هراس وجود دارد که ایران به صف کشورهای بسیار تهیدست اضافه شود و میلیونها ایرانی در دوران بسیار سخت زندگی را باری به هر جهت ادامه دهند. آیا چارهای وجود دارد؟ اقتصاددانان باور دارند احتمال اینکه دیر شده باشد هست اما تواناییهای خدادادی این سرزمین اگر با خرد ملی هماهنگ شوند شاید بشود ایرانیان را از منطقه وحشت نجات داد.
نخستین گام در این مسیر بدون تردید دور شدن از انزوایی است که در سیاست خارجی با آن روبهرو شدهایم. تجربه نشان میدهد و یک پژوهش انجام شده از سوی مسعود نیلی و همکارانش تایید میکنند کشورهایی که در این دهههای تازه سپری شده توانستهاند برای یک دوره ۱۰ ساله رشد بالای ۵ درصد به دست بیاورند آنهایی بودند که با جهان- با همه جهان- تعامل کردهاند و استثنایی هم دیده نمیشود.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.