رنج نامه دکتر حسین عبده تبریزی درباره ایران

ساعت 24 -باید بدانیم گروهی اهدافی را در مجلس و در ارکان دیگر در مقابل دولت و شاید حتی نهادهای بالاتر می‌کنند. حال چرا دولت جواب محکم نمی‌دهد، و برخی ارکان دولت در مواردی با مخالفان همکاری می‌کنند، نمی‌دانم. شاید مثل آقای‌هاشمی در جاده‌ باختن افتاده‌اند. به نظرم این موضوع کوچکی نیست.

هر یک از ما اعضای‌هاما از کسی و گروهی دلخوری داریم و تصویر تمام‌‌قد big picture را رها کرده‌ایم، و به بحث‌های ریزتر می‌پردازیم. نمی‌بینیم که با سرعت کامل داریم فرو می‌رویم. جنگ به ما نزدیک شده، و مخالفان دولت هنوز به دنبال انداختن دولت پزشکیان هستند، و ما هم در گروه با آنان همراهی می‌کنیم. نمی‌بینند و نمی‌بینیم که در سراشیبی کامل هستیم. مردمی که زندگیشان بی‌نهایت تنگ آمده، طبعا این روزها از هر دولتی منزجرند. مشکل آن‌ها نیستند. مشکل نخبگان‌اند که مثل عامه‌ مردم به مسائل جزئی نگاه می‌کنند. پنجاه پیام آخر گروه را می‌خوانیم و درمی‌یابیم که مثل مردم کوچه و خیابان داریم شعارهایی و پیام‌هایی می‌دهیم که دلمان خنک شود.

در حالی که جامعه سخت به راه‌حل نخبگان نیاز دارد. روشن است که همه‌ی ما از دولت هم دلخوریم، چرا که حداقل کارهایش را نمی‌کند، و کارفرمایی نمی‌شود و دائم دارد امتیاز می‌دهد. من اینها را به تفصیل در مصاحبه با ایرنا گفتم که دیدم یکی از دوستان لینک متن کامل را آپلود کرده بود. اما توان دولت همین است، و بازی نیروها به این تعادل رسیده است و نیرویی که حالا فکر می‌کنم ۳۰ سال است که آب‌زیرکاه و زیرزیرکی کار می‌کرده، دارد قدرت می‌گیرد و حتی برای رهبری هم تهدید شده است. نیرویی که بی‌ارتباط با خارج نباید باشد. این در زمانه‌ای است که فضای بیرونی بر ایران دارد تنگ‌تر می‌شود. حتما خواهید گفت که این پیام من خارج از قاعده‌ی معمول و همراه با گزافه‌گویی است. در تاریخ بسیار پیش آمده که نخبگان تشخیص داده‌اند باید از جناحی حمایت کنند، که هیچ دل‌خوشی از آن ندارند. چرا؟ چون آن نگاه بالا و دیدن تصویر تمام‌‌قد ایجاب می‌کند.

فکر می‌کنم فارغ از دوست‌ داشتن یا نداشتن افراد باید گزینه‌ای را انتخاب کنیم که کشور را از دوپاره و چندپاره شدن نجات می‌دهد. متاسفانه مسیر این کار در شرایط جاری حمایت از افرادی است که هیچ دل‌خوشی از آنان نداریم. توجیه نمی‌کنم. منافعی هم ندارم. دلم برای کشورم می‌سوزد.

کشور دارد از دستمان می‌رود. کمکش کنیم. حیف است ایران که سوریه و... شود. حیف است به دست جناحی بیفتد که منافع خودشان را هم نمی‌شناسند. فعلا با همین آقای پزشکیان باید سر کنیم تا راهی به روشنایی باز شود.