تندروها مقامهای سیاسی را حق خود می دانند
ساعت 24 - واقعیتی که میتوان به شکل عریان درباره سال 1403 گفت، این است که قطعا هیچ سالی شاید تا به این حد شاهد تحولات پیدرپی نبوده است. برای روایتگران خبر نیز این تصویر عین واقعیت است که آنها بهطور مداوم از سرعت تحولات جا میماندند.
ا
ز همان فروردین که حملات اسرائیل شروع شد و سپس در 16 فروردین گروههای تروریستی به شرق ایران حمله کردند تا امروز که ثانیهای اتفاقات منطقه خالی از صدای گلوله نیست، بهطور مداوم تحولاتی در داخل و خارج از ایران رخ داده که التهاب و نگرانی سادهترین نتیجه آن است.
بااینحال، از همه اینها که بگذریم و نور را که به روند تحولات داخل بچرخانیم، زهر سیاست و رفتارهای سیاسی بیش از هر چیز دیگر آزاردهنده بوده است. سال 1403 یک رئیسجمهور به شهادت رسید و یک رئیسجمهور دیگر به کابینه آمد. رئیسجمهور شهید نماینده اصولگرایان بود که اصولگرایان رادیکال نیز در حلقه یاران او قرار میگرفتند و رئیسجمهور جدید نیز از اصلاحطلبانی بود که میخواست برای بهبود عملکرد توسعه کشور، با وفاق به یک اتحاد کارکردگرا برسد ولی رادیکالها لحظهای از او غفلت نکردند.
در سال گذشته بارها استعفای او را شایعه کردند و به دفعات نیز بر سر لایحه حجاب، جنجالهای ریز و درشت راهانداختند. مانور کفنپوشان و موتورسواران به سبک گروههای فشار در دهه 80 از همین جنس تقابل است.
اما همه اینها جدا از نزاعهای تند و تیز در میان خود اصولگرایان است. اصولگرایان میانهرو یا همان چهرههای قدیمی جریان راست در سیاست ایرانی که این روزها حدادعادل و تا حدی قالیباف آن را نمایندگی میکنند، بهعنوان چنارها و پایدارایچیها بهعنوان پاجوشها، بارها صفکشی در مقابل یکدیگر را تجربه کردند.
مسئله این است که پاجوشها، سیاست را عرصه تعامل نمیدانند و بر این باورند که حق ویژهای برای در اختیار گرفتن تمام مناصب سیاسی دارند و جامعه نیز باید مطابق با مناصب و تعاریف آنان زندگی کند و روزگار خود را پشت سر بگذارد؛
اما چنارها که حالا دیگر صاحب تجربهای طولانی در فعل و انفعالات سیاسی هستند، برخلاف روش خود در سالهای قبل، نشان میدهند که به تعامل و وفاق نیز اهمیت میدهند. این رویارویی البته در نهایت دودش نصیب دولت پزشکیان شده است.
با همه این حرفها و بهویژه سوز و دود رادیکالهای اصولگرا، دولت در سال 1403 موفق شد در 25 دیماه لایحه حجاب را تعلیق و در چهارم دیماه نیز فیلترینگ واتساپ و گوگلپلی را کنار بزند. در همهمه زهر سیاست، این دو قدم چند ماه بعد از پیروزی پزشکیان، گام کوچکی نبود. هرچند شاید شما در مقام مخاطب چنین چیزی را باور نداشته باشید، چون انتظارات از دولت چندماهه چهاردهم بیش از اینهاست؛
اما وقتی یک دولت با تمنای وفاق و پایان دعواهای سیاسی کار خود را آغاز میکند و کمتر از شش ماه بعد یکی از معضلاتش میتواند دعواهای سیاسی باشد، قطعا با عینک دیگری هم میتوان این پیروزیهای کوچک را بررسی و واکاوی کرد.
تا اینجای کار مهمترین روایت، امید است. ما گمان میبریم که به رغم همه پستی و بلندیهای تند و تیز، در سال 1403 امید به انتها نرسید و زندگی همچنان رسم خوشایندی بود که در لبخند نسل جوان و پیشرو به وضوح دیده میشد. برای سال آینده، امید که امید بتواند مبنای شکلگیری تحولات باشد.
شرق
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.