گره روزگار سخت ایران کورتر می شود
ساعت 24 - شوربختانه باید گفت و نوشت ایران ارجمند روزگار سختی را بردوش می‌کشد و بدبختی این است که روزهای در پیش رو و چشم انداز کوتاه مدت نیز روزهای سختی اند. بدترین کاری که هر ایرانی داری مقام ومنصب و مسئولیت می‌تواند دراین روزهای پر اشوب می‌تواند به آن دست بزند این است که روزگار سخت را به روزهای سخت تر گره بزند.
مقامها و مدیران متاسفانه پرشمار ایرانی که در هزاران نهاد ریز و درشت حکومتی و دولتی سرنخ ها را در دست دارند باگوشهایی گرفته و چشمهای بسته هشدارهای کارشناسان ، نخبگان دانش اقتصاد ،جامعه شناسان و فن سالاران در صنعت ، درمعدن ، ر بازار پول و سرمایه و بازار ارز را کنار گذاشته و اداره جامعه را بر روال پیشین و سازگار با جاه وجلال خویش ادامه دادند.
اگر چنین نمی شد و سخن و دردو گلایه‌های کارشناسان شنیده می شد و برهمان روال کارشناسی رفتار می شد امروز شاهد روزگار آشفته نبودیم. اگردست از درشت گویی برداشته و با چشمهای باز به درون و میان بازارها و فعالیتها راه یابیم معنای شوربختی را به درستی و با اندوه می‌بینیم. کارگران اندوه زده‌ای که می‌بینند بازار خوابیده و دررکود فرورفته راه را برای بستن هزاران بنگاه کوچک و بزرگ هموارکرده و آن‌ها را مثل برگ خزان به زمین می‌ریزند کاری از دستشان برنمی آید.
دهان باز و چشمهای گود رفته هزاران هزار برزگر که چشمه‌ها و رودخانه‌های زندگی سازشان یکی پس از دیگری خشک شده و آبی برای مزرعه آن‌ها ندارند از غصه سر به شورش برمی دارند. میلیونها حقوق بگیر ایرانی از پاییز پارسال تا بهار امسال با حیرت و بهت و در کمال ناتوانی شاهد بودند که دلار چگونه سر به آسمان می ساید و ارزش داشته‌های آن‌ها را فرسایش می‌دهد.
هزاران هزار جوانی که روزها و روزها چشم به بازار کار کم بنیه ملی دوخته و از یافتن کار آبرومند ومطابقبا توانایی‌ها وخواسته‌هایشان ناامید می شوند را نیز از بدبختی‌های این دوران می‌دانیم. هزاران مهندس ، مدیر مالی و کارگر بخش‌های گوناگون صنعتبا ناراحتی و خشم شاهد بی اعتنایی نهادهای حکومتی به خواسته‌های منطقی آن‌ها هستند جز افسوس خوردن چه می‌کنند. این روزگار ی است که داریم و در بدترین شرایط قرارداریم.
چه باید کرد؟ وقتی چنین پرسشی مطرح می‌شود بازهم متاسفانه همان کسانی که شرایط بدخیم امروز را برای اقتصاداین سرزمین پدیدار کرده‌اند درصف نخست ارایه راه حل می‌ایستند و همان نسخه‌هایی را که تاامروز به اقتصادبیمار داده و حال اورا بدتر کرده‌اند را می پیچند و به کرسی می‌نشانند.
به نظر می‌رسد حالا و در این روزهای سخت برای اینکه روزهای دشوارتر نداشته باشیم و به جای کورکردن گره‌ها انها را به سوی بازشدن سوق دهیم باید راه دیگری برویم. این راه تازه کدام است ؟ کدام نیروی اجتماعی باید چراغ راه تازه را برافروزند و راه نشان دهند؟
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.