این کشور پایتخت دندان پزشکی جهان است
ساعت 24 - نانسی نلسون از دندان‌پزشک می‌ترسد. او آن‌قدر دست‌پاچه می‌شد که فکش در می‌رفت. اما ۲۵ سال پیش - او الان بالای ۶۰ سال دارد - شروع کرد به مراجعه به دندان‌پزشکی در لس الگودونس در مکزیک، و از آن زمان دیگر هرگز دچار آن مشکل نشد.
او که در مرز در صف بازگشت به آمریکا منتظر است، می‌گوید: «آن‌ها بسیار مهربان، دلسوز هستند و و ملاحظه ترس من را می‌کنند. »لس الگودونس شهری کوچک در مکزیک با ۱۰ هزار نفر جمعیت در مرز ایالات متحده است که از هر ده نفر، یک نفر ساکن آن یک نفر دندان‌پزشک است. این آمار را هرمینیا مارین، شهردار شهر لس الگودونس که خود نیز دندان‌پزشک است، تایید می‌کند.
به این شهر «پایتخت دندان‌پزشکی جهان» یا «شهر دندان» می‌گویند.
هر روز بین سه تا پنج هزار آمریکایی به این شهر می‌آیند؛ نه فقط برای درمان‌های دندان‌پزشکی، بلکه برای نوشیدن چند لیوان مارگاریتا، خوردن تاکو و رقصیدن با موسیقی محلی.
نانسی در شهر کلیولند ایالت ویسکانسین در آمریکا زندگی می‌کند که سه هزار کیلومتر با اینجا فاصله دارد. اکنون ماه فوریه است و دمای هوا در شمال آمریکا به طور میانگین صفر درجه سانتی‌گراد است. در کلیولند وزش طوفان و بارش برف گزارش شده است. در همین حال هوای لس الگودونس آفتابی است و دما از ۱۵ درجه پایین‌تر نمی‌آید.
بروس، همسر نانسی، مردی درشت‌اندام با سبیل گاوچران‌ها است و کلاهی بر سر دارد که روی آن نوشته: «کشاورزی را رها کردم تا اینجا باشم».روس می‌گوید: «ما به آریزونا آمدیم، ماشین کرایه کردیم، چند شب ماندیم، در لس الگودونس به دندان‌پزشک مراجعه کردیم، هزاران دلار صرفه‌جویی کردیم و در این میان، یک تعطیلات کوچک خوب هم داشتیم.»
مثل این زوج بازنشسته، مردم از سراسر آمریکای شمالی در ماه‌های زمستان به جنوب آمریکا سفر می‌کنند. آن‌ها خودروهایشان را در پارکینگی عظیم پارک می‌کنند و پیاده از مرز عبور می‌کنند تا وارد لس الگودونس شوند. در زبان عامیانه، به آن‌ها «فرشتگان برفی» یا «پرندگان مهاجر» گفته می‌شود.
آن‌ها گردشگرانی هستند که با لبخندی درخشان مکزیک را ترک می‌کنند و مجذوب مهمان‌نوازی پیشخدمت‌ها و دندان‌پزشکان می‌شوند. این جریان مهاجرتی نشان می‌دهد که تعامل فرهنگی و تجاری میان مکزیکی‌ها و آمریکایی‌ها، با وجود دیوار فولادی ۱۰ متری که از هر نقطه شهر دیده می‌شود، همچنان ادامه دارد.
لس الگودونس، همان‌طور که از نامش پیداست، روزگاری مرکز صنعت پررونق پنبه در شمال مکزیک بود که در سده بیستم توسعه یافت (الگودون به معنای پنبه است). این صنعت در جریان جنگ جهانی دوم - که تقاضا برای الیاف را افزایش داد - به اوج خود رسید و از دهه ۱۹۷۰ به بعد دچار افول نسبی شد.
اگرچه هنوز کشتزارهای پنبه در این منطقه دیده می‌شود، اما در دهه‌های اخیر، اقتصاد مرزی به سمت خدمات سوق یافته تا بتواند پاسخگوی تقاضای رو به افزایش از شمال کشور باشد. خوزه ساوالا، مهندس و کارشناس توسعه در کالج مرزی تیخوانا، می‌گوید: «تمام شهرهای شمالی مکزیک، بدون استثنا، با حجم بالایی از تقاضا برای خدمات پزشکی از آمریکا روبرو هستند، گاهی حتی خود شرکت‌های دارویی آمریکا برای این کار تبلیغ می‌شوند. »
او توضیح می‌دهد: «در لس الگودونس این موضوع بیشتر به چشم می‌آید، چون شهر کوچکی است و خانه‌های سالمندان زیادی در شمال مرز وجود دارد. »
تعامل میان شمال مکزیک و جنوب آمریکا عمیق و تاریخی است. میلیون‌ها خانواده در هر دو سوی مرز بزرگ شده‌اند. تا دهه ۱۹۷۰، ساکنان شمال می‌توانستند بدون گذرنامه از مرز عبور کنند. آنچه امروز در لس الگودونس می‌بینید، تصویری نمادین از رابطه‌ای عمیق و معنادار در عرصه تجارت و فرهنگ است.
این رابطه در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، با تهدید به اعمال تعرفه بر واردات مکزیکی و رویکرد سخت‌گیرانه او نسبت به مهاجران، زیر سوال رفت. اما این رابطه، به دلیل ریشه‌های تاریخی‌اش، به سختی قابل گسستن است.
خوزه ساوالا می‌گوید: «تعرفه‌ها قطعا مانع هستند، اما رابطه اقتصادی قوی به این راحتی از بین نمی‌رود. »
کارلوس روبیو یکی از نخستین دندان‌پزشکان لس الگودونس در دهه ۱۹۸۰ بود. او که اصالتا اهل سینالوآ است، در جوانی به مرز آمریکا و مکزیک آمد تا بختش را بیازماید. او با تقاضای بالایی برای خدمات دندان‌پزشکی روبه‌رو شد که باعث شد تخصص بگیرد و مطبی راه‌اندازی کند که امروزه یک کلینیک دندان‌پزشکی پیشرفته است.
در حین گشت‌وگذار، از او می‌پرسم چه نوع لبخندی مورد پسند مشتریانش است. یکی از مشاورانش می‌خندد و می‌گوید: «گرینگوها -اصطلاحی برای نامیدن آمریکایی‌ها- وسواس لبخند سفید و براق دارند. »
کارلوس روبیو که ساکن یوما در ایالت آریزونا است و هر روز برای کار از مرز عبور می‌کند، معتقد است: «سیستم درمانی آمریکا فراگیر و همگانی نیست. از ۳۰۰ میلیون نفر، ۶۰ درصد بیمه دندان‌پزشکی ندارند یا فقط به صورت جزئی تحت پوشش هستند. این یعنی بین ۸۰ میلیون تا ۱۶۰ میلیون نفر پوشش ناکافی دارند. یعنی بین ۸۰ تا ۱۶۰ میلیون فرصت برای ما ایجاد می‌شود. »
به گفته انجمن دندان‌پزشکی آمریکا، یک‌سوم بزرگسالان بین ۱۹ تا ۶۴ سال، با وجود داشتن بیمه درمانی، بیمه دندان‌پزشکی ندارند. اکثر بیمه‌های دندان‌پزشکی چیزی بیش از جرم‌گیری یا معاینه معمولی را پوشش نمی‌دهند.
راجر گریوز، کهنه‌سرباز اهل فلوریدا، برای چهارمین بار به همراه همسر و دخترش برای درمان دندان به لس الگودونس آمده است. این بار، آن‌ها چند شبی اقامت داشتند و اکنون در صف عبور از مرز به سمت آمریکا هستند؛ با چمدان‌هایی در دست، در میان دست‌فروشانی که صنایع دستی و غذای مکزیکی می‌فروشند.
او می‌گوید: «من چون سرباز قدیمی هستم، بیمه سلامت دارم، اما درمان‌های دندان‌پزشکی را شامل نمی‌شود. و چون درآمد من و همسرم در حد بازنشسته‌هاست، این گزینه برای ما بسیار مناسب است.»
بر اساس محاسبات دقیق او، با آمدن به اینجا بین ۶۶ تا ۷۵ درصد در هزینه‌ها صرفه‌جویی کرده است.او اضافه می‌کند: «سیستم درمانی آمریکا باید اصلاح شود. خیلی گران است.»این شکایت، حرف مشترک همه کسانی بود که با آن‌ها گفت‌وگو کردیم.جون اسپینلر، ساکن آیووا که زمستان‌ها را در جنوب سپری می‌کند، با طنز می‌گوید: «فقط یک کم گران است!»
خوان رامون سوتو، کشاورز متولد مکزیک که تابعیت آمریکایی دارد، می‌گوید: «می‌توانم همه دندان‌هایم را اینجا بکشم و جایشان بکارم و باز هم ارزان‌تر از این درمی‌آید که فقط یک دندانم را در آمریکا بکشم.»
نبود کنترل بر قیمت‌ها، ساختار گسسته سیستم، قدرت شرکت‌های دارویی و هزینه‌های اداری، در کنار عوامل دیگر، باعث شده سیستم درمانی آمریکا، گران‌ترین در جهان باشد. سیستم درمانی مکزیک هم مشکلات عمیقی دارد، اما در شمال کشور زیرساختی مدرن ایجاد شده که متخصصانی در آن آموزش دیده‌اند تا از تقاضای بالای آمریکایی‌ها بهره‌برداری کنند.
و این کار را با همان مهمان‌نوازی معروف مکزیکی انجام می‌دهند: با ماشین مخصوص بازی گلف در مرز شما را سوار می‌کنند، به مطب دندان‌پزشک می‌برند و بعد در یکی از مراکز پر از رستوران‌های روباز شما را پیاده می‌کنند تا انچیلادا بخورید، مارگاریتا بنوشید و موسیقی زنده گوش دهید. جون اسپینلر این‌طور جمع‌بندی می‌کند: «مثل یک فروشگاه چندمنظوره است. همه چیز یه جا جمع است.»
با این اوصاف، به‌نظر می‌رسد غلبه بر ترس از دندان‌پزشک حالا راحت‌تر شده باشد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.