صخره های پیش روی مناسبات تهرانو باکو

با وجود فرصت‌های متعدد، این سفر با چالش‌هایی نیز مواجه است. نفوذ اسرائیل در جمهوری آذربایجان، به‌ویژه در حوزه‌های نظامی و اقتصادی، یکی از نگرانی‌های اصلی ایران است. همچنین رقابت‌های منطقه‌ای با ترکیه، به‌ویژه بر سر کریدور زنگزور، می‌تواند به پیچیدگی روابط منجر شود. در سطح دیپلماتیک، مسئله تاخیر در تعیین سفیر ایران در باکو همچنان حل‌نشده باقی‌مانده و می‌تواند به وجهه دیپلماتیک ایران آسیب برساند.

در سطح داخلی، محدودیت‌های اقتصادی ایران و اولویت‌های سیاست خارجی باکو ممکن است اجرای توافقات را با تاخیر مواجه کند. تفاوت‌های رویکرد دو کشور به مسائل منطقه‌ای، نظیر مناقشه قره‌باغ، نیز چالشی بالقوه است. سفر رئیس‌جمهور پزشکیان به جمهوری آذربایجان می‌تواند فصلی جدید در روابط دوجانبه گشوده و به همکاری‌های پایدار در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و ژئوپلیتیک منجر شود.

تقویت دیپلماسی همسایگی، گسترش تجارت مرزی و همکاری در پروژه‌های ترانزیتی و انرژی از‌ جمله فرصت‌های پیش‌رو هستند. موفقیت این سفر به مدیریت هوشمندانه رقابت‌های منطقه‌ای، اجرای تعهدات دوجانبه و حفظ کانال‌های گفت‌وگوی دیپلماتیک بستگی دارد.

در سطح منطقه‌ای، تقویت روابط ایران و جمهوری آذربایجان می‌تواند به کاهش تنش‌ها و ایجاد توازن در قفقاز جنوبی کمک کند. این همکاری نه‌تنها به نفع دو کشور، بلکه به ثبات و توسعه پایدار منطقه نیز یاری خواهد رساند.

به هر حال باید اذعان کرد که در سال‌های اخیر، تحولات گوناگون سیاسی، اقتصادی و ژئوپلیتیکی موجب شده‌اند‌ روابط میان جمهوری آذربایجان و جمهوری اسلامی ایران دچار فراز‌و‌نشیب‌های درخور ‌توجهی شود و اعتماد سابق که مبنای همکاری‌های عمیق دو کشور بود، تا حدی تضعیف شود. مسائل مختلفی از ‌جمله رقابت‌های منطقه‌ای، اختلافات مرزی و نگرانی‌های امنیتی، به‌ویژه با توجه به نفوذ فزاینده اسرائیل در جمهوری آذربایجان، موجب بروز شکاف‌هایی در این روابط شده است. افزون بر آن، تحولات جنگ قره‌باغ و اثرات آن بر ژئوپلیتیک منطقه، موجب پیچیدگی‌های بیشتر در مناسبات دوجانبه شد.

شرق