کد خبر
7265
سیروس ناصری مذاکره کننده پیشین هسته ای ایران :
اوباما موفقیت در مذاکرات با ایران را تنها برد احتمالی خود می داند
سایت خبری تحلیلی ساعت 24 – زهرا اصغری :سیروس ناصری مذاکره کننده است. از وی به عنوان یک مذاکره‌کننده حرفه‌ای با نفوذ سیاسی بالا و شخصیتی منحصر به فرد در میان دیپلمات‌های کشور در سال‌های پس از انقلاب نام برده می‌شود.در عین شوخ طبعی بسیار دقیق و واقع‌بین است و در انتخاب کلمات و جملاتش حساب شده عمل می‌کند. به کارها و برنامه‌ریزی‌های "پیچیده" از هر نوع و از سوی هر فرد و گروهی ولو کسانی که با دیدگاه‌هایش مخالفت دارند با تحسین و احترام برخورد می‌کند.
تجربه حضور در مذاکرات مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین مسایل و موضوعات کشور از جمله قطعنامه 598، مذاکرات محرمانه و مستقیم صلح با عراق در سال 1368، دعاوی مربوط به قرارداد الجزایر و مذاکرات هسته‌ای را در کارنامه دارد.آخرین حضور رسمی‌اش در عرصه دیپلماسی به سال‌های 82 تا 84 در مذاکرات هسته‌ای با سه کشور اروپایی بازمی‌گردد، اما گفته می‌شود او در پشت صحنه مذاکرات هسته‌ای در مقاطع مختلف حضور داشته و دارد.او علاوه بر این‌که یک مذاکره‌کننده قهار در عرصه سیاسی و دیپلماتیک است، در عرصه اقتصادی نیز صاحب نام و شناخته شده است.
با وجود حمایت قاطعش از تیم هسته‌ای اما دیپلماسی رسانه‌ای و تبلیغاتی وزارت خارجه در این مساله به ویژه پس از توافق ژنو را ضعیف می‌داند و معتقد است باید اقدامات و آن‌چه در توافق ژنو آمده است را بهتر برای افکار عمومی تشریح کرد.سیروس ناصری، عضو پیشین تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در دولت سید محمد خاتمی، پس از انتخابات ریاست جمهوری 1392 برخلاف سال‌های قبل، حضور مستمر و پررنگی در کشور و نیز فضای رسانه‌ای داشته است.
وی با اشاره به موضوع شناسایی حق غنی‌سازی گفت: قرار دادن شناسایی حق غنی‌سازی در مذاکرات به عنوان هدف، یک اشتباه بوده است. هدف اول، میانی و نهایی مذاکرات هسته‌ای شناسایی غنی‌سازی در عمل بوده است.ناصری معتقد است که امتیاز بزرگ توافق ژنو این است که بالاخره پس از 10 سال درگیری با آمریکا، آنها پذیرفتند تا غنی‌سازی را انجام دهیم و از این منظر توافق ژنو را یک "پیروزی بزرگ" می‌داند.
این مذاکره‌کننده با سابقه کشور درباره اجرای گام اول توافق ژنو گفت که "آمریکایی‌ها در اجرای گام اول بد عمل کردند و نشان دادند کلک هستند و ثابت شد که باید به مواضع، حرف‌ها و تعهداتشان با دیده شک و تردید بسیار عمیق نگاه کرد."
وی معتقد است که "همه مسایل در چارچوب توافق نهایی قابل حل است."
سیروس ناصری در پاسخ به این پرسش که چرا به موضوع پذیرش حق غنی‌سازی و به رسمیت شناخته شدن آن، این‌گونه که در این دوره از مدیریت هسته‌ای به آن پرداخته شد، نگاه نشد و در سال‌های گذشته همواره تصور بر این بود که تا غرب به حق ایران در غنی‌سازی اعتراف نکند هیچ توافقی صورت نخواهد گرفت؟ گفت: موضوع غنی‌سازی یک معضل و موضوع حقوقی نیست، بلکه یک موضوع عملیاتی است. آن‌چه از ابتدای شروع بحث هسته‌ای دولت‌ها و مذاکره‌کنندگان مختلف در ایران دنبالش بودند، این بوده است که در عمل غنی‌سازی انجام دهیم و در صورت امکان این مساله با توافق مخالفان غنی‌سازی در ایران باشد، نه این‌که بخواهیم بحث حقوقی این مساله را به یک تصمیم و رای حقوقی برسانیم.
اگر به دنبال شناسایی حق غنی‌سازی‌مان توسط آمریکا بودیم هدف درستی نبوده است
این دیپلمات با سابقه کشورمان در پاسخ به این پرسش که اما در دو دوره مدیریت هسته‌ای قبلی به خاطر تاکید بر پذیرش حق غنی‌سازی ایران نه تنها مذاکرات طولانی و سخت شد، بلکه رسیدن به نتیجه امری مشکل و روند با واکنش‌های تقابلی دو طرف نسبت به یکدیگر مواجه شد، با بیان این که "در جریان مذاکرات در دو دوره قبلی نیستم"، اظهار کرد: ممکن است در دیپلماسی عمومی درباره شناسایی حق غنی‌سازی صحبت‌هایی صورت گرفته باشد اما اگر در این سال‌ها به دنبال آن بوده‌ایم که 1+5 و در واقع آمریکا که مدعی بحث غنی‌سازی ایران است، حق غنی‌سازی ما را به رسمیت بشناسد، هدف درستی نبوده است.
وی ادامه داد: در دوره مذاکرات هسته‌ای با سه کشور اروپایی ما به دنبال آن بودیم، زمانی که توانایی غنی‌سازی در کشور ایجاد و امکاناتش فراهم شد، شروع به غنی‌سازی کنیم و تلاش کنیم از طریق مذاکرات توافق مخالفان غنی‌سازی را به دست آوریم. ما منتظر این نبودیم که به ما بگویند غنی‌سازی حق ماست، بلکه مرحله بالاتر از آن برای ما مهم بود، این که در عمل غنی‌سازی را انجام دهیم. تا جایی که من می‌دانم و در طول مذاکراتی که در آن حضور داشتم، هدف این بود که غنی‌سازی را انجام دهیم، نه این که حق غنی‌سازی را در یک دادگاه یا پشت میز مذاکره به لحاظ حقوقی به اثبات برسانیم.
از موضع آمریکا که غنی‌سازی را برای هیچ کشوری به رسمیت نمی‌شناسد، مطلع بودیم
ناصری در پاسخ به این پرسش که شما و تیم مذاکره‌کننده در زمان آقای روحانی از استدلال آمریکا مبنی بر این‌که حق غنی‌سازی را برای هیچ کشوری به رسمیت نمی‌شناسد، مطلع بودید؟ با بیان این‌که "بله مطلع بودیم" اظهار کرد: آمریکا موضع احمقانه‌ای در این‌باره دارد و بر آن مصر است. آنها معتقدند تعبیر و تفسیر از ان‌پی‌تی شامل غنی‌سازی نمی‌شود. در حالی که این تعبیر یک موضوع کاملا غیرحقوقی و سیاسی است و آنها با قدرت سیاسی‌شان سعی کردند آن را در دنیا جا بیندازند. آنها در عمل خیلی تلاش کردند تا با اعمال فشار این استدلال را به یک موضع سیاسی، حقوقی و بین‌المللی تبدیل کنند و وقتی موفق نشدند به این خواسته خود برسند سعی کردند دولت‌ها را در قبال دریافت امتیازاتی ترغیب کنند تا از این حق خود دست بکشند.
حق غنی‌سازی جزء حقوق کشور و غیرقابل انفکاک از معاهده ان‌پی‌تی است
وی در پاسخ به این پرسش که برخی معتقدند اگر آمریکا اعلام کند که حق غنی‌سازی ایران را به رسمیت می‌شناسد دیگر نمی‌تواند علیه ایران اقدام تنبیهی، تحریمی انجام دهد، با بیان این که این تصور به لحاظ حقوقی اشتباه است، گفت: از نظر حقوقی این تصور غلط است که اگر حق ما را به رسمیت شناختند، پس دیگر هیچ محدودیتی نمی‌توانند اعمال کنند. بر اساس منشور سازمان ملل حق جنگ و شروع درگیری مسلحانه وجود ندارد، اما حق دفاع از خود وجود دارد. فرض کنید شما وارد یک درگیری با هدف دفاع از خود می‌شوید و موضوع به شورای امنیت می‌رود، ممکن است شورای امنیت نظر دهد که اقدام شما دفاع نبوده است و علیه شما رای دهد. بنابراین حتی اگر آمریکا می‌گفت که حق غنی‌سازی ایران را به رسمیت می‌شناسد، می‌توانست به بهانه قصورات محدودیت‌هایی درباره ایران اعمال کند. از این رو معتقدم نباید به این سمت برویم که آمریکا حق ما که حق ذاتی کشور بر اساس ان پی تی است و بر اساس قوانین بین‌المللی به طور کامل روشن است را به رسمیت بشناسد. این حرف به لحاظ حقوقی بی‌معنا و به لحاظ تاکتیکی و سیاسی اشتباه است و ما را در مسیر غلط قرار می‌دهد.ناصری تاکید کرد: آن‌چه آنها اصرار داشتند این بود که ایران هیچ وقت غنی‌سازی را انجام ندهد.
قرار دادن شناسایی حق غنی‌سازی در مذاکرات به عنوان هدف، یک اشتباه بوده است
وی در پاسخ به این که شناسایی حق غنی‌سازی مهم‌ترین محور بسته‌های پیشنهادی ایران به 1+5 در سال‌های گذشته بوده است؟ اظهار کرد: بعید می‌دانم در مقطعی از مذاکرات هدف، شناسایی حق غنی‌سازی بوده باشد و اگر هم مطرح شده یک اشتباه است.
هدف اول، میانی و نهایی مذاکرات شناسایی غنی‌سازی در عمل بوده است
تجربه حضور در مذاکرات مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین مسایل و موضوعات کشور از جمله قطعنامه 598، مذاکرات محرمانه و مستقیم صلح با عراق در سال 1368، دعاوی مربوط به قرارداد الجزایر و مذاکرات هسته‌ای را در کارنامه دارد.آخرین حضور رسمی‌اش در عرصه دیپلماسی به سال‌های 82 تا 84 در مذاکرات هسته‌ای با سه کشور اروپایی بازمی‌گردد، اما گفته می‌شود او در پشت صحنه مذاکرات هسته‌ای در مقاطع مختلف حضور داشته و دارد.او علاوه بر این‌که یک مذاکره‌کننده قهار در عرصه سیاسی و دیپلماتیک است، در عرصه اقتصادی نیز صاحب نام و شناخته شده است.
با وجود حمایت قاطعش از تیم هسته‌ای اما دیپلماسی رسانه‌ای و تبلیغاتی وزارت خارجه در این مساله به ویژه پس از توافق ژنو را ضعیف می‌داند و معتقد است باید اقدامات و آن‌چه در توافق ژنو آمده است را بهتر برای افکار عمومی تشریح کرد.سیروس ناصری، عضو پیشین تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در دولت سید محمد خاتمی، پس از انتخابات ریاست جمهوری 1392 برخلاف سال‌های قبل، حضور مستمر و پررنگی در کشور و نیز فضای رسانه‌ای داشته است.
وی با اشاره به موضوع شناسایی حق غنی‌سازی گفت: قرار دادن شناسایی حق غنی‌سازی در مذاکرات به عنوان هدف، یک اشتباه بوده است. هدف اول، میانی و نهایی مذاکرات هسته‌ای شناسایی غنی‌سازی در عمل بوده است.ناصری معتقد است که امتیاز بزرگ توافق ژنو این است که بالاخره پس از 10 سال درگیری با آمریکا، آنها پذیرفتند تا غنی‌سازی را انجام دهیم و از این منظر توافق ژنو را یک "پیروزی بزرگ" می‌داند.
این مذاکره‌کننده با سابقه کشور درباره اجرای گام اول توافق ژنو گفت که "آمریکایی‌ها در اجرای گام اول بد عمل کردند و نشان دادند کلک هستند و ثابت شد که باید به مواضع، حرف‌ها و تعهداتشان با دیده شک و تردید بسیار عمیق نگاه کرد."
وی معتقد است که "همه مسایل در چارچوب توافق نهایی قابل حل است."
سیروس ناصری در پاسخ به این پرسش که چرا به موضوع پذیرش حق غنی‌سازی و به رسمیت شناخته شدن آن، این‌گونه که در این دوره از مدیریت هسته‌ای به آن پرداخته شد، نگاه نشد و در سال‌های گذشته همواره تصور بر این بود که تا غرب به حق ایران در غنی‌سازی اعتراف نکند هیچ توافقی صورت نخواهد گرفت؟ گفت: موضوع غنی‌سازی یک معضل و موضوع حقوقی نیست، بلکه یک موضوع عملیاتی است. آن‌چه از ابتدای شروع بحث هسته‌ای دولت‌ها و مذاکره‌کنندگان مختلف در ایران دنبالش بودند، این بوده است که در عمل غنی‌سازی انجام دهیم و در صورت امکان این مساله با توافق مخالفان غنی‌سازی در ایران باشد، نه این‌که بخواهیم بحث حقوقی این مساله را به یک تصمیم و رای حقوقی برسانیم.
اگر به دنبال شناسایی حق غنی‌سازی‌مان توسط آمریکا بودیم هدف درستی نبوده است
این دیپلمات با سابقه کشورمان در پاسخ به این پرسش که اما در دو دوره مدیریت هسته‌ای قبلی به خاطر تاکید بر پذیرش حق غنی‌سازی ایران نه تنها مذاکرات طولانی و سخت شد، بلکه رسیدن به نتیجه امری مشکل و روند با واکنش‌های تقابلی دو طرف نسبت به یکدیگر مواجه شد، با بیان این که "در جریان مذاکرات در دو دوره قبلی نیستم"، اظهار کرد: ممکن است در دیپلماسی عمومی درباره شناسایی حق غنی‌سازی صحبت‌هایی صورت گرفته باشد اما اگر در این سال‌ها به دنبال آن بوده‌ایم که 1+5 و در واقع آمریکا که مدعی بحث غنی‌سازی ایران است، حق غنی‌سازی ما را به رسمیت بشناسد، هدف درستی نبوده است.
وی ادامه داد: در دوره مذاکرات هسته‌ای با سه کشور اروپایی ما به دنبال آن بودیم، زمانی که توانایی غنی‌سازی در کشور ایجاد و امکاناتش فراهم شد، شروع به غنی‌سازی کنیم و تلاش کنیم از طریق مذاکرات توافق مخالفان غنی‌سازی را به دست آوریم. ما منتظر این نبودیم که به ما بگویند غنی‌سازی حق ماست، بلکه مرحله بالاتر از آن برای ما مهم بود، این که در عمل غنی‌سازی را انجام دهیم. تا جایی که من می‌دانم و در طول مذاکراتی که در آن حضور داشتم، هدف این بود که غنی‌سازی را انجام دهیم، نه این که حق غنی‌سازی را در یک دادگاه یا پشت میز مذاکره به لحاظ حقوقی به اثبات برسانیم.
از موضع آمریکا که غنی‌سازی را برای هیچ کشوری به رسمیت نمی‌شناسد، مطلع بودیم
ناصری در پاسخ به این پرسش که شما و تیم مذاکره‌کننده در زمان آقای روحانی از استدلال آمریکا مبنی بر این‌که حق غنی‌سازی را برای هیچ کشوری به رسمیت نمی‌شناسد، مطلع بودید؟ با بیان این‌که "بله مطلع بودیم" اظهار کرد: آمریکا موضع احمقانه‌ای در این‌باره دارد و بر آن مصر است. آنها معتقدند تعبیر و تفسیر از ان‌پی‌تی شامل غنی‌سازی نمی‌شود. در حالی که این تعبیر یک موضوع کاملا غیرحقوقی و سیاسی است و آنها با قدرت سیاسی‌شان سعی کردند آن را در دنیا جا بیندازند. آنها در عمل خیلی تلاش کردند تا با اعمال فشار این استدلال را به یک موضع سیاسی، حقوقی و بین‌المللی تبدیل کنند و وقتی موفق نشدند به این خواسته خود برسند سعی کردند دولت‌ها را در قبال دریافت امتیازاتی ترغیب کنند تا از این حق خود دست بکشند.
حق غنی‌سازی جزء حقوق کشور و غیرقابل انفکاک از معاهده ان‌پی‌تی است
وی در پاسخ به این پرسش که برخی معتقدند اگر آمریکا اعلام کند که حق غنی‌سازی ایران را به رسمیت می‌شناسد دیگر نمی‌تواند علیه ایران اقدام تنبیهی، تحریمی انجام دهد، با بیان این که این تصور به لحاظ حقوقی اشتباه است، گفت: از نظر حقوقی این تصور غلط است که اگر حق ما را به رسمیت شناختند، پس دیگر هیچ محدودیتی نمی‌توانند اعمال کنند. بر اساس منشور سازمان ملل حق جنگ و شروع درگیری مسلحانه وجود ندارد، اما حق دفاع از خود وجود دارد. فرض کنید شما وارد یک درگیری با هدف دفاع از خود می‌شوید و موضوع به شورای امنیت می‌رود، ممکن است شورای امنیت نظر دهد که اقدام شما دفاع نبوده است و علیه شما رای دهد. بنابراین حتی اگر آمریکا می‌گفت که حق غنی‌سازی ایران را به رسمیت می‌شناسد، می‌توانست به بهانه قصورات محدودیت‌هایی درباره ایران اعمال کند. از این رو معتقدم نباید به این سمت برویم که آمریکا حق ما که حق ذاتی کشور بر اساس ان پی تی است و بر اساس قوانین بین‌المللی به طور کامل روشن است را به رسمیت بشناسد. این حرف به لحاظ حقوقی بی‌معنا و به لحاظ تاکتیکی و سیاسی اشتباه است و ما را در مسیر غلط قرار می‌دهد.ناصری تاکید کرد: آن‌چه آنها اصرار داشتند این بود که ایران هیچ وقت غنی‌سازی را انجام ندهد.
قرار دادن شناسایی حق غنی‌سازی در مذاکرات به عنوان هدف، یک اشتباه بوده است
وی در پاسخ به این که شناسایی حق غنی‌سازی مهم‌ترین محور بسته‌های پیشنهادی ایران به 1+5 در سال‌های گذشته بوده است؟ اظهار کرد: بعید می‌دانم در مقطعی از مذاکرات هدف، شناسایی حق غنی‌سازی بوده باشد و اگر هم مطرح شده یک اشتباه است.
هدف اول، میانی و نهایی مذاکرات شناسایی غنی‌سازی در عمل بوده است
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.